หมวด พระเกจิภาคอีสานเหนือ

ประวัติ หลวงปู่ ชอบ ฐานสโม

ชื่อร้านค้า	ณัฐธนัน พระเครื่อง - (คลิ๊กที่นี่เพื่อดู ข้อมูลเกี่ยวกับร้านค้า)
ชื่อเจ้าของร้านค้า	3dvintage (9)
ชื่อพระเครื่อง	ประวัติ หลวงปู่ ชอบ ฐานสโม
อายุพระเครื่อง	77 ปี
หมวดพระ	พระเกจิภาคอีสานเหนือ
ราคาเช่า	-
เบอร์โทรติดต่อ	(ไม่แสดงเบอร์ เนื่องจากรายการนี้ไม่ได้ปล่อยเช่า)
อีเมล์ติดต่อ	tomato_1800@hotmail.com
สถานะ
Facebook	Share
เปิดให้เช่าตั้งแต่วันที่	พ. - 12 ส.ค. 2552 - 01:27.21
แก้ไขข้อมูลล่าสุดเมื่อ	ศ. - 14 ส.ค. 2552 - 13:31.56

รายละเอียด
หลวงปู่ ชอบ ฐานสโม วัดป่าสัมมานุสรณ์ บ้านโคกมน ต. ผาน้อย อ. วังสะพุง จ. เลย หลวงปู่ ชอบ ฐานสโม นามเดิมว่า “บ่อแก้วสุวรรณ” เป็นบุตรของนาย มอ และนาง พิสา แก้วสุวรรณ หลวงปู่เกิด เมื่อวันที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2444 ตรงกับวันพุธ ขึ้น 5 ค่ำ เดือน 3 ปีฉลู ณ. บ้านโคกมน ตำบล ผาน้อย อำเภอวังสะพุง จังหวัด เลย หลวงปู่ท่าน มีพี่น้องร่วมบิดามารดาเดียวกัน 4 คน เป็นชาย 2 คน เป็นหญิง 2 คน มีชื่อเรียงกันตามลำดับ คือ 1. หลวงปู่ ชอบ ฐานัสโม 2. พา แก้วสุวรรณ (น้องสาว) 3 แดง แก้วสุวรรณ (น้องสาว) 4. สิน แก้วสุวรรณ (น้องชายสุดท้าย) หมายเหตุน้องสาวและน้องชายทั้ง 3 คน ปัจจุบันถึงแก่กรรมไปหมด แล้ว ! โยมบิดา-มารดา เล่าให้ท่านฟังว่า บรรพบุรุษต้นตระกูลของท่านนั้น เดิมทีถิ่นฐานบ้านเรือนอยู่ที่อำเภด่านซ้าย จังหวัดเลย มีอาชีพหลักคือการทำนา แต่โดยที่พื้นที่เป็นภูเขาเป็นส่วนใหญ่ การทำนาต้องอาศัยไหล่เขา ยกดินเป็นขันบันได เป็นชั้นไปจึงจะปลูกข้าวได้แม้จะลงแรงทำงานหาเลี้ยงกันอย่าง ไม่ยอมเหนื่อย ต้องทำไร่ ตามดอยเพิ่มเติม แต่ก็ไม่ค่อยพอปากพอท้อง ตระกูลของท่านพากันอพยพหนี ความอัดคัดฝืดเคือง มาหาภูมิลำเนาใหม่ผ่านหุบเหวภูเขาสูงของอำเภอด่านซ้าย ผ่านป่าดงพงทึบของภูเรือ ภูฟ้า ภูหลวง ได้มาพบชัยภูมิใหม่เหมาะ คือที่ บ้านโคกมน ตำบนผาน้อย อำเภอวังสะพุง ยังเป็นที่รกร้างว่างเปล่าใกล้หุบห้วย เหมาะแก่การเพาะปลูก จึงช่วยกันหักร้างถางป่าออกเป้นไร่นาสาโท คงยึด อาชีพหลักคือ การทำนาเช่นเดิม ! ชีวิตตอนเป็นเด็ก หลวงปู่ , เป็นบุตรหัวปี จึงต้องช่วย บิดา – มารดา ปัก – ดำนา และหาผัก – หน่อหวาน หน่อโจด หน่อบง เลี้ยงควายไถ่นาทุกอย่างที่ทำได้ และ เมื่อหลวงปู่ อายุ 9 ปี ย่างขึ้นปีที่ 10 โยมบิดาก็ถึงแก่กรรม เหลือแต่โยมมารดาแต่ผู้เดียว ต้องทำหน้าที่หัวหน้าครอบครัว รับผิดชอบเลี้ยงลูกเล็ก ถึง 4 ชีวิต และเมื่อหลวงปู่มีอายุได้ 14 ปี แล้วได้มี พระอาจารย์พาธุดงค์จาริกไปปักกลดรุกขมล อยู่ที่วัดบ้านตระครูแซ เป็นศิษย์รูปหนึ่งของท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทตฺตเถระ พระอาจารย์พา ท่านมีจริยวัตรที่นุ่มนวล และเคร่งครัดในธรรมวินัย ชาวบ้านใน หมู่บ้าน และโยมมารดากับญาติผู้ใหญ่ ต่างจัดสำรับมาถวายจังหันทุกวัน และเด็กชาย บ่อ จึงรับหน้าที่คอยอุปัฏฐากคอยรับใช้พระประเคนของ ล้างบาตร และพระอาจารย์พาได้เมตตา สอนหนังสือ และอบรมการสวดมนต์ภาวนาให้บ้าง จิตของเด็กชายบ่อ โน้มไปทางธรรมมากขึ้นและชำนาญ นิสัยอันสงบเรียบร้อย พระอาจารย์จึงได้ชักชวนออกปาก “บวชกับเราไหม” หลวงปู่รับคำว่า ชอบครับ ไม่ว่าโยมมารดา หรือญาติผู้ใหญ่ ที่ทราบเรื่องบวช จึงซักไซ้รเพียงใด เด็กชายบ่อจะตอบหนักแน่นทุกครั้งไป ดังนั้นในเวลาต่อมา ชื่อเด็กชายบ่อ จึงเปลี่ยนเป็น “เด็กชาย ชอบ” ตั้งแต่วัย 14 ปีนั้นมาแล้ว เด็กชาย ชอบ จึงได้กราบลาบวชเป็นผ้าขาวน้อย กับ โยมมารดาและญาติผู้ใหญ่ ออกจากโคกมนติดตามพระอาจารย์พาไปทุกหนทุกแห่ง ถึง 4 ปีและเมื่ออายุครบ 18 ปี พระอาจารย์พาได้พิจารณา เห็นว่า ผ้าขาวน้อยผู้นี้ มีใจแน่วแน่มั่นคงใน ทางศาสนา และได้ฝึกฝนอบรมบ่มนิสัยเพียงพอแก่การ แล้ว จึงออกปากอนุญาติให้บรรพชา เป็นสามเณรได้ และเมื่อหลวงปู่ชอบ ท่านมีอายุย่างเข้า 19 ปี ท่านพระอาจารย์พา ก็จัดการดูแลให้ผ้าขาวศิษย์รักได้บรรพชาเป็นสามเณร ณ. วัดบ้านนาแก บ้านนากลาง อำเภอหนองวัวลำภู จังหวัดอุดรธานี หลวงปู่ชอบ ท่านใช้ชีวิตระหว่างเป็นสามเณรอยู่ถึง 4 ปีกว่า โดยท่านพระอาจารย์พา มิได้หวงแหนให้ศิษย์รักศักษาอบรมอยู่กับท่านแต่ผู้เดียว ท่านได้ให้ศิษย์รักออกไปศึกษาธรรมกับครูบาอาจารย์ ตามสำนักต่าง ๆ เพิ่มเติม เพื่อให้มีความรู้แตกฉานกว้างขวางขึ้น พระอาจารย์ สุวรรณ สุจิณฺโณ วัดโยธานิมิต ก็เป็นพระอาจารย์อีกรูปหนึ่ง ซึ่งหลวงปู่ชอบ ได้กราบเรียนขอปฎิบัติ ! ครั้นหลวงปู่ชอบ มีอายุครบ 23 ปี บริบูรณ์ จึงได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุ ณ. วัดสว่างโศก ซึ่งปัจจุบันมีชื่อว่า วัดศรีธรรมาราม อำเภอเมือง จังหวัด ยโสธร ซึ่งขณะนั้นยังเป็นอำเภอหนึ่งในจังหวัด อุบลราชธานี วันที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2467 โดยมี พระครูวิจิตรวิโสธนาจารย์ เป็นพระอุปัชฌาย์ พระอาจารย์แดง เป็นพระกรรมวาจาจารย์ ได้รับฉายาว่า “ฐานสโม” ! หลวงปู่ชอบ บวชแล้วถึง 4 ปี จึงได้มีโอกาสพบ ท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทตฺตเถระ โดยพระอาจารย์พา ท่านได้เล่าให้หลวงปู่ชอบ ฟังเสมอ ถึงพระอาจารย์ของท่าน (พระอาจารย์มั่น ภูริทตฺตเถระ) ระหว่างที่ หลวงปู่ชอบ จำพรรษาอยู่ทางยโสธร หรือนครพนม ก็ได้ข่าวว่าท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทตฺตเถระ พักบำเพ็ญอบรมพระเณร อยู่ที่อุดร แ

รายละเอียด

หลวงปู่ ชอบ ฐานสโม
วัดป่าสัมมานุสรณ์ บ้านโคกมน ต. ผาน้อย อ. วังสะพุง จ. เลย
หลวงปู่ ชอบ ฐานสโม นามเดิมว่า “บ่อแก้วสุวรรณ” เป็นบุตรของนาย มอ และนาง พิสา แก้วสุวรรณ หลวงปู่เกิด เมื่อวันที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2444 ตรงกับวันพุธ ขึ้น 5 ค่ำ เดือน 3 ปีฉลู ณ. บ้านโคกมน ตำบล ผาน้อย อำเภอวังสะพุง จังหวัด เลย หลวงปู่ท่าน มีพี่น้องร่วมบิดามารดาเดียวกัน 4 คน เป็นชาย 2 คน เป็นหญิง 2 คน มีชื่อเรียงกันตามลำดับ คือ
1. หลวงปู่ ชอบ ฐานัสโม
2. พา แก้วสุวรรณ (น้องสาว)
3 แดง แก้วสุวรรณ (น้องสาว)
4. สิน แก้วสุวรรณ (น้องชายสุดท้าย) หมายเหตุน้องสาวและน้องชายทั้ง 3 คน ปัจจุบันถึงแก่กรรมไปหมด แล้ว !
โยมบิดา-มารดา เล่าให้ท่านฟังว่า บรรพบุรุษต้นตระกูลของท่านนั้น เดิมทีถิ่นฐานบ้านเรือนอยู่ที่อำเภด่านซ้าย จังหวัดเลย มีอาชีพหลักคือการทำนา
แต่โดยที่พื้นที่เป็นภูเขาเป็นส่วนใหญ่ การทำนาต้องอาศัยไหล่เขา ยกดินเป็นขันบันได เป็นชั้นไปจึงจะปลูกข้าวได้แม้จะลงแรงทำงานหาเลี้ยงกันอย่าง ไม่ยอมเหนื่อย ต้องทำไร่ ตามดอยเพิ่มเติม แต่ก็ไม่ค่อยพอปากพอท้อง
ตระกูลของท่านพากันอพยพหนี ความอัดคัดฝืดเคือง มาหาภูมิลำเนาใหม่ผ่านหุบเหวภูเขาสูงของอำเภอด่านซ้าย ผ่านป่าดงพงทึบของภูเรือ ภูฟ้า ภูหลวง ได้มาพบชัยภูมิใหม่เหมาะ คือที่ บ้านโคกมน
ตำบนผาน้อย อำเภอวังสะพุง ยังเป็นที่รกร้างว่างเปล่าใกล้หุบห้วย เหมาะแก่การเพาะปลูก จึงช่วยกันหักร้างถางป่าออกเป้นไร่นาสาโท คงยึด อาชีพหลักคือ การทำนาเช่นเดิม ! ชีวิตตอนเป็นเด็ก หลวงปู่ , เป็นบุตรหัวปี จึงต้องช่วย บิดา – มารดา ปัก – ดำนา และหาผัก – หน่อหวาน หน่อโจด หน่อบง เลี้ยงควายไถ่นาทุกอย่างที่ทำได้ และ เมื่อหลวงปู่ อายุ 9 ปี ย่างขึ้นปีที่ 10 โยมบิดาก็ถึงแก่กรรม เหลือแต่โยมมารดาแต่ผู้เดียว ต้องทำหน้าที่หัวหน้าครอบครัว รับผิดชอบเลี้ยงลูกเล็ก ถึง 4 ชีวิต และเมื่อหลวงปู่มีอายุได้ 14 ปี แล้วได้มี พระอาจารย์พาธุดงค์จาริกไปปักกลดรุกขมล อยู่ที่วัดบ้านตระครูแซ เป็นศิษย์รูปหนึ่งของท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทตฺตเถระ พระอาจารย์พา ท่านมีจริยวัตรที่นุ่มนวล และเคร่งครัดในธรรมวินัย ชาวบ้านใน หมู่บ้าน และโยมมารดากับญาติผู้ใหญ่ ต่างจัดสำรับมาถวายจังหันทุกวัน และเด็กชาย บ่อ จึงรับหน้าที่คอยอุปัฏฐากคอยรับใช้พระประเคนของ ล้างบาตร และพระอาจารย์พาได้เมตตา สอนหนังสือ และอบรมการสวดมนต์ภาวนาให้บ้าง จิตของเด็กชายบ่อ โน้มไปทางธรรมมากขึ้นและชำนาญ นิสัยอันสงบเรียบร้อย พระอาจารย์จึงได้ชักชวนออกปาก “บวชกับเราไหม” หลวงปู่รับคำว่า ชอบครับ ไม่ว่าโยมมารดา หรือญาติผู้ใหญ่ ที่ทราบเรื่องบวช จึงซักไซ้รเพียงใด เด็กชายบ่อจะตอบหนักแน่นทุกครั้งไป ดังนั้นในเวลาต่อมา ชื่อเด็กชายบ่อ จึงเปลี่ยนเป็น “เด็กชาย ชอบ” ตั้งแต่วัย 14 ปีนั้นมาแล้ว เด็กชาย ชอบ จึงได้กราบลาบวชเป็นผ้าขาวน้อย กับ โยมมารดาและญาติผู้ใหญ่ ออกจากโคกมนติดตามพระอาจารย์พาไปทุกหนทุกแห่ง ถึง 4 ปีและเมื่ออายุครบ 18 ปี พระอาจารย์พาได้พิจารณา เห็นว่า ผ้าขาวน้อยผู้นี้ มีใจแน่วแน่มั่นคงใน ทางศาสนา และได้ฝึกฝนอบรมบ่มนิสัยเพียงพอแก่การ แล้ว จึงออกปากอนุญาติให้บรรพชา เป็นสามเณรได้ และเมื่อหลวงปู่ชอบ ท่านมีอายุย่างเข้า 19 ปี ท่านพระอาจารย์พา ก็จัดการดูแลให้ผ้าขาวศิษย์รักได้บรรพชาเป็นสามเณร ณ. วัดบ้านนาแก บ้านนากลาง อำเภอหนองวัวลำภู จังหวัดอุดรธานี หลวงปู่ชอบ ท่านใช้ชีวิตระหว่างเป็นสามเณรอยู่ถึง 4 ปีกว่า โดยท่านพระอาจารย์พา มิได้หวงแหนให้ศิษย์รักศักษาอบรมอยู่กับท่านแต่ผู้เดียว ท่านได้ให้ศิษย์รักออกไปศึกษาธรรมกับครูบาอาจารย์ ตามสำนักต่าง ๆ เพิ่มเติม เพื่อให้มีความรู้แตกฉานกว้างขวางขึ้น พระอาจารย์ สุวรรณ สุจิณฺโณ วัดโยธานิมิต ก็เป็นพระอาจารย์อีกรูปหนึ่ง ซึ่งหลวงปู่ชอบ ได้กราบเรียนขอปฎิบัติ ! ครั้นหลวงปู่ชอบ มีอายุครบ 23 ปี บริบูรณ์ จึงได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุ ณ. วัดสว่างโศก ซึ่งปัจจุบันมีชื่อว่า วัดศรีธรรมาราม อำเภอเมือง จังหวัด ยโสธร ซึ่งขณะนั้นยังเป็นอำเภอหนึ่งในจังหวัด อุบลราชธานี วันที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2467 โดยมี พระครูวิจิตรวิโสธนาจารย์ เป็นพระอุปัชฌาย์ พระอาจารย์แดง เป็นพระกรรมวาจาจารย์ ได้รับฉายาว่า “ฐานสโม” ! หลวงปู่ชอบ บวชแล้วถึง 4 ปี จึงได้มีโอกาสพบ
ท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทตฺตเถระ โดยพระอาจารย์พา ท่านได้เล่าให้หลวงปู่ชอบ ฟังเสมอ ถึงพระอาจารย์ของท่าน (พระอาจารย์มั่น ภูริทตฺตเถระ) ระหว่างที่ หลวงปู่ชอบ จำพรรษาอยู่ทางยโสธร หรือนครพนม ก็ได้ข่าวว่าท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทตฺตเถระ พักบำเพ็ญอบรมพระเณร อยู่ที่อุดร แ