หมวด พระเกจิภาคอีสานเหนือ

สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (อ้วน ติสฺโส)

ชื่อร้านค้า	ณัฐธนัน พระเครื่อง - (คลิ๊กที่นี่เพื่อดู ข้อมูลเกี่ยวกับร้านค้า)
ชื่อเจ้าของร้านค้า	3dvintage (9)
ชื่อพระเครื่อง	สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (อ้วน ติสฺโส)
อายุพระเครื่อง	-
หมวดพระ	พระเกจิภาคอีสานเหนือ
ราคาเช่า	-
เบอร์โทรติดต่อ	(ไม่แสดงเบอร์ เนื่องจากรายการนี้ไม่ได้ปล่อยเช่า)
อีเมล์ติดต่อ	tomato_1800@hotmail.com
สถานะ
Facebook	Share
เปิดให้เช่าตั้งแต่วันที่	พฤ. - 06 ส.ค. 2552 - 00:20.26
แก้ไขข้อมูลล่าสุดเมื่อ	พฤ. - 06 ส.ค. 2552 - 00:20.52

รายละเอียด
สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (อ้วน ติสฺโส) วัดสุปัฏวนาราม อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (อ้วน ติสฺโส) นามเดิมว่า อ้วน นามสกุล แสนทวีสุข สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ เกิดวันที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2410 ตรงกับวันเสาร์ แรม 13 ค่ำ เดือน 4 ปี เถาะโยมบิดาชื่อ เคน แสนทวีสุข เป็นตำแหน่งกรมการเมือง ตำแหน่งเมืองกลาง โยมมารดาชื่อ นางบุดสี แสนทวีสุข ณ. บ้านแคน ตำบล ดอนมดแดง อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ เมื่ออายุ 19 ปี ได้บรรพชาเป็นสามเณร ณ. วัดบ้านสว่าง อำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี เมื่อบวชเป็นสามเณรแล้วสมเด็จท่านได้ย้ายไป อยู่จำพรรษาที่วัดศรีทอง เพื่อศึกษาเล่าเรียนพระธรรมวินัยและอักษรสมัยมีพระเทวธัมมี(ม้าว)เป็นเจ้าอาวาส ครั้นสมเด็จอายุครบ 20 ปี ได้อุปสมบท ณ. พัทธสีมาวัดศรีทอง อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี เมื่อวันที่ 30 มีนาคม พ.ศ. 2430 โดยมีท่านเทวธมฺมี ม้าว เป็นพระอุปัชฌาย์ ท่านโชติปาโล ท่านเป็นพระกรรมวาจาจารย์ ท่านเจ้าคุณอุบาลีคุณูปมาจารย์ (จันทร์ สิริจนฺโท) เป็นอุทเทสาจารย์ ได้รับฉายาว่า “ ติสฺโส” สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ อุปสมบทแล้วเล่าเรียนอยู่ ณ. วัดศรีทองนั้นถึงปี พ.ศ. 2433 อายุได้ 24 ปี เจ้าคุณอุบาลีคุณูปมาจารย์(จันทร์ สิริจนฺโท)ได้พาเข้ามาศึกษาต่อในกรุงเทพฯ ในสำนักของพระสาสนโสภณ(อ่อน อหิสโก) วัดพิชยญาติการาม แต่ครั้งยังเป็นพระเมธาธรรมรส ในโรงเรียนวัดพิชยญาติการาม อันเป็นสาขามหากุฎราชวิทยาลัย ได้รับนิตยภัตบำรุงจากมหามกุฎราชวิทยาลัยเดือนละ 2 บาท ปี พ.ศ. 2438 ย้ายติดตามเจ้าคุณพระอุบาลีคุณูปมาจารย์มาอยู่วัดเทพศิรินทราวาสและสอบได้เป็นเปรียบตรี ณ. สำนักวัดเทพศิรินทราวาส พ.ศ. 2439 เมื่อพระอุบาลีคุณูปมาจารย์แต่เมื่อยังเป็นที่ พระครูวิจิตรธรรมภาณี ขึ้นไปตั้งการเล่าเรียน ณ. วัดสุปัฎนาราม อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี ได้ติดตามขึ้นไปด้วยโดยรับหน้าที่ขนอุปกรณ์การเล่าเรียนออกไปล่วงหน้าใช้เวลาเดินทางจากกรุงเทพฯ ถึงจังหวัดอุบลราชธานีกว่า 50 วัน เมื่อตั้งโรงเรียนขึ้นแล้วก็ได้ทำหน้าที่เป็นครูสอนภาษาบาลีอยู่ ณ. วัดสุปัฏนารามนั้น ครั้นปี พ.ศ. 2442 ท่านเจ้าคุณอุบาลีคุณูปมาจารย์เข้ามากรุงเทพฯ ครั้งนี้ด้วย ได้เข้าสอบพระปริยัติธรรมอีกครั้งได้เป็นเปรียญโทได้รับพระราชทานรางวัล แล้วกลับขึ้นไปอุบลราชธานีพร้อมกับเจ้าคุณอุบาลีคุณูปมาจารย์ในศกนั้นเพื่อทำหน้าที่เป็นครูสอนภาษาบาลีต่อไป และได้รับมอบจากท่านเจ้าคุณพระอุบาลีคุณูปมาจารย์ ซึ่งดำรงตำแหน่งเจ้าคณะมณฑลอีสานอยู่ในขณะนั้นให้ทำหน้าที่แทนเจ้าคณะมณฑลด้วยพ.ศ. 2447 ได้เดินทางเข้ามากรุงเทพฯ เพื่อรับพระราชทานสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะที่ พระศาสนดิลกและได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าคณะมณฑลอีสานสืบต่อจากท่านเจ้าคุณพระอุบาลีคุณูปมาจารย์ ซึ่งขอลาออกแล้วกลับไปประจำอยู่ ณ. วัดสุปัฏนาราม ถึงปี พ.ศ. 2455 โปรดให้เลื่อนขึ้นเป็นพระราชมุนี และทรงแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งเจ้าคณะธรรมยุตภาคอีสานอีกตำแหน่งหนึ่งในปลายชีวิต สมเด็จท่านได้กลับมาปฏิบัติธรรมต่อ โดยได้รับอุบายธรรมจากศิษย์ของท่านคือท่านพระอาจารย์สิงห์ ขนฺตยาคโม พระอาจารย์ทอง อโสโก พระอาจารย์ฝั้น อาจาโร และท่านพ่อลี ธมฺมธโร ซึ่งท่านได้รับหลักธรรมอันมั่นคงที่สุด ก็เป็นช่วงที่อาพาธอย่างหนักนี้เอง ท่านพิจารณา ตจปัญจกรรมฐาน ยกจิตเจ้าสู่องค์สมาธิได้สามารถพิชิตโรคภัยด้วย ธรรมโอสถอย่างสิ้นเชิงสมเด็จพระมหาวีรวงศ์(อ้วน ติสฺโส) ท่านเป็นพระเถรที่น่ารักเคารพยิ่งองค์หนึ่ง สมเด็จท่านอาพาธเนื่องด้วยโรคชราเริ่มกำเริบตั้งแต่วันอาทิตย์ที่ 4 กันยายน พ.ศ. 2498 เป็นต้นมา สมเด็จพระมหาวีรวงศ์(อ้วน ติสฺโส) มรณภาพเมื่อวันพฤหัสบดี ที่ 26 มกราคม พ.ศ. 2499 เวลา 18.45 น. สิริรวมอายุได้ 89 ปี พรรษาที่ 68 ( หมายเหตู..วัตถุมงคลของหลวงปู่ที่ได้นำมาไห้ดูกันเป็นแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้นนะครับ ขอขอบคุณทุกท่านที่ไห้ขอมูลครับ )

รายละเอียด

สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (อ้วน ติสฺโส)
วัดสุปัฏวนาราม อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี
สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (อ้วน ติสฺโส) นามเดิมว่า อ้วน นามสกุล แสนทวีสุข สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ เกิดวันที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2410 ตรงกับวันเสาร์ แรม 13 ค่ำ เดือน 4 ปี เถาะโยมบิดาชื่อ เคน แสนทวีสุข เป็นตำแหน่งกรมการเมือง ตำแหน่งเมืองกลาง โยมมารดาชื่อ นางบุดสี แสนทวีสุข ณ. บ้านแคน ตำบล ดอนมดแดง อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ เมื่ออายุ 19 ปี ได้บรรพชาเป็นสามเณร ณ. วัดบ้านสว่าง อำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี เมื่อบวชเป็นสามเณรแล้วสมเด็จท่านได้ย้ายไป อยู่จำพรรษาที่วัดศรีทอง เพื่อศึกษาเล่าเรียนพระธรรมวินัยและอักษรสมัยมีพระเทวธัมมี(ม้าว)เป็นเจ้าอาวาส ครั้นสมเด็จอายุครบ 20 ปี ได้อุปสมบท ณ. พัทธสีมาวัดศรีทอง อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี เมื่อวันที่ 30 มีนาคม พ.ศ. 2430 โดยมีท่านเทวธมฺมี ม้าว เป็นพระอุปัชฌาย์ ท่านโชติปาโล ท่านเป็นพระกรรมวาจาจารย์ ท่านเจ้าคุณอุบาลีคุณูปมาจารย์ (จันทร์ สิริจนฺโท) เป็นอุทเทสาจารย์ ได้รับฉายาว่า “ ติสฺโส” สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ อุปสมบทแล้วเล่าเรียนอยู่ ณ. วัดศรีทองนั้นถึงปี พ.ศ. 2433 อายุได้ 24 ปี เจ้าคุณอุบาลีคุณูปมาจารย์(จันทร์ สิริจนฺโท)ได้พาเข้ามาศึกษาต่อในกรุงเทพฯ ในสำนักของพระสาสนโสภณ(อ่อน อหิสโก) วัดพิชยญาติการาม แต่ครั้งยังเป็นพระเมธาธรรมรส ในโรงเรียนวัดพิชยญาติการาม อันเป็นสาขามหากุฎราชวิทยาลัย ได้รับนิตยภัตบำรุงจากมหามกุฎราชวิทยาลัยเดือนละ 2 บาท ปี พ.ศ. 2438 ย้ายติดตามเจ้าคุณพระอุบาลีคุณูปมาจารย์มาอยู่วัดเทพศิรินทราวาสและสอบได้เป็นเปรียบตรี ณ. สำนักวัดเทพศิรินทราวาส พ.ศ. 2439 เมื่อพระอุบาลีคุณูปมาจารย์แต่เมื่อยังเป็นที่ พระครูวิจิตรธรรมภาณี ขึ้นไปตั้งการเล่าเรียน ณ. วัดสุปัฎนาราม อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี ได้ติดตามขึ้นไปด้วยโดยรับหน้าที่ขนอุปกรณ์การเล่าเรียนออกไปล่วงหน้าใช้เวลาเดินทางจากกรุงเทพฯ ถึงจังหวัดอุบลราชธานีกว่า 50 วัน เมื่อตั้งโรงเรียนขึ้นแล้วก็ได้ทำหน้าที่เป็นครูสอนภาษาบาลีอยู่ ณ. วัดสุปัฏนารามนั้น ครั้นปี พ.ศ. 2442 ท่านเจ้าคุณอุบาลีคุณูปมาจารย์เข้ามากรุงเทพฯ ครั้งนี้ด้วย ได้เข้าสอบพระปริยัติธรรมอีกครั้งได้เป็นเปรียญโทได้รับพระราชทานรางวัล แล้วกลับขึ้นไปอุบลราชธานีพร้อมกับเจ้าคุณอุบาลีคุณูปมาจารย์ในศกนั้นเพื่อทำหน้าที่เป็นครูสอนภาษาบาลีต่อไป และได้รับมอบจากท่านเจ้าคุณพระอุบาลีคุณูปมาจารย์ ซึ่งดำรงตำแหน่งเจ้าคณะมณฑลอีสานอยู่ในขณะนั้นให้ทำหน้าที่แทนเจ้าคณะมณฑลด้วยพ.ศ. 2447 ได้เดินทางเข้ามากรุงเทพฯ เพื่อรับพระราชทานสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะที่ พระศาสนดิลกและได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าคณะมณฑลอีสานสืบต่อจากท่านเจ้าคุณพระอุบาลีคุณูปมาจารย์ ซึ่งขอลาออกแล้วกลับไปประจำอยู่ ณ. วัดสุปัฏนาราม ถึงปี พ.ศ. 2455 โปรดให้เลื่อนขึ้นเป็นพระราชมุนี และทรงแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งเจ้าคณะธรรมยุตภาคอีสานอีกตำแหน่งหนึ่งในปลายชีวิต สมเด็จท่านได้กลับมาปฏิบัติธรรมต่อ โดยได้รับอุบายธรรมจากศิษย์ของท่านคือท่านพระอาจารย์สิงห์ ขนฺตยาคโม พระอาจารย์ทอง อโสโก พระอาจารย์ฝั้น อาจาโร และท่านพ่อลี ธมฺมธโร ซึ่งท่านได้รับหลักธรรมอันมั่นคงที่สุด ก็เป็นช่วงที่อาพาธอย่างหนักนี้เอง ท่านพิจารณา ตจปัญจกรรมฐาน ยกจิตเจ้าสู่องค์สมาธิได้สามารถพิชิตโรคภัยด้วย ธรรมโอสถอย่างสิ้นเชิงสมเด็จพระมหาวีรวงศ์(อ้วน ติสฺโส) ท่านเป็นพระเถรที่น่ารักเคารพยิ่งองค์หนึ่ง สมเด็จท่านอาพาธเนื่องด้วยโรคชราเริ่มกำเริบตั้งแต่วันอาทิตย์ที่ 4 กันยายน พ.ศ. 2498 เป็นต้นมา

สมเด็จพระมหาวีรวงศ์(อ้วน ติสฺโส) มรณภาพเมื่อวันพฤหัสบดี ที่ 26 มกราคม พ.ศ. 2499 เวลา 18.45 น. สิริรวมอายุได้ 89 ปี พรรษาที่ 68
( หมายเหตู..วัตถุมงคลของหลวงปู่ที่ได้นำมาไห้ดูกันเป็นแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้นนะครับ ขอขอบคุณทุกท่านที่ไห้ขอมูลครับ )