หมวด พระสมเด็จทั่วไป

สมเด็จหลังรูปเหมือน หลวงปู่สุต วัดปฐมพานิช ๒๕๑๘

สมเด็จหลังรูปเหมือน หลวงปู่สุต วัดปฐมพานิช ๒๕๑๘ - 3

สมเด็จหลังรูปเหมือน หลวงปู่สุต วัดปฐมพานิช ๒๕๑๘ - 4

สมเด็จหลังรูปเหมือน หลวงปู่สุต วัดปฐมพานิช ๒๕๑๘ - 5

ชื่อร้านค้า	wison - (คลิ๊กที่นี่เพื่อดู ข้อมูลเกี่ยวกับร้านค้า)
ชื่อเจ้าของร้านค้า	wison (207)
ชื่อพระเครื่อง	สมเด็จหลังรูปเหมือน หลวงปู่สุต วัดปฐมพานิช ๒๕๑๘
อายุพระเครื่อง	-
หมวดพระ	พระสมเด็จทั่วไป
ราคาเช่า	-
เบอร์โทรติดต่อ	0819460502
อีเมล์ติดต่อ	wison41505@gmail.com
LINE	(คลิ๊กที่นี่เพื่อเพิ่มเพื่อนกับเจ้าของร้าน)
สถานะ
Facebook	Share
เปิดให้เช่าตั้งแต่วันที่	ส. - 07 ส.ค. 2553 - 21:23.16
แก้ไขข้อมูลล่าสุดเมื่อ	อา. - 19 ก.พ. 2555 - 21:29.02

รายละเอียด
สมเด็จหลังรูปเหมือน หลวงปู่สุต วัดปฐมพานิช ๑๘ ม.ค. ๒๕๑๘ หลวงปู่สุต สังขารท่านไม่เน่าเปื่อย เหมือนคนนอนหลับ ไปพิสูจน์ได้ วัตถุมงคลท่านล้วนมีประสบการณ์ คนท้องที่หากันมากที่สุด สมเด็จองค์นี้เป็นสุดยอดมหามงคลกับเส้นเกศาของหลวงปู่ เป็นพระยุคต้นของท่านที่สร้างน้อย หายากสุดๆ พื้นที่เล่นกันแรงๆแต่ก็ยังไม่มีของออกมาให้เห็นกันบ่อยนัก พระเครื่องของท่านทุกรุ่นทุกพิมพ์เป็นที่ต้องการของคนในพื้นที่อย่างมาก อนาคตไม่เบาเลยครับ หลวงปู่ท่านนี้ สมัยก่อนนั้นคนบ้านหมี่ที่เดินทางไปกราบหลวงพ่อเดิม ต้องนั่งรถจากสถานีรถไฟบ้านหมี่ ขึ้นเหนือไปลงที่สถานีรถไฟหนองโพ แล้วเดินเท้าต่อไปจนถึงวัดหนองโพ พอไปกราบท่านๆก็ถามว่ามาจากไหน เมื่อท่านรู้ว่ามาจากตลาดบ้านหมี่ ท่านก็ถามว่า "..มาทำไมตั้งไกล แค่เดินข้ามทางรถไฟไปก็มีพระอาจารย์ดีให้ไปกราบอยู่แล้ว.." (วัดปฐมพานิช อยู่คนละฝั่งของทางรถไฟสายเหนือ ตรงกันข้ามกับตลาดและที่ว่าการอำเภอบ้านหมี่) เรื่องเล่าสืบต่อกันมานี้แสดงให้เห็นว่าหลวงปู่สุต มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับหลวงพ่อเดิม วัดหนองโพมิใช่น้อย ดังปรากฎว่าเมื่อคราวใดที่หลวงพ่อเดิมเดินทางมาบ้านหมี่่ครั้งใด (ท่านมักจะขี่ช้างมาวัดบ้านกล้วยบ้าง วัดกำแพงบ้าง) ท่านจะมาจำวัดที่วัดปฐมพานิชทุกครั้ง และหลวงพ่อเดิมท่านก็ต้องรู้ว่าหลวงปู่สุตเก่งเพียงใด พระสุดยอดเกจิอย่างหลวงพ่อเดิม วัดหนองโพย่อมไม่กล่าวคำเท็จแน่นอน นอกจากนั้นกับหลวงพ่อโอด วัดจันเสน ที่มีศักดิ์เป็นหลานชายแท้ๆ ของหลวงพ่อเดิม วัดหนองโพ ก็สนิทสนมกับหลวงปู่สุตมากเช่นกัน ท่านได้มาเข้าร่วมพิธีสำคัญของวัดปฐมพานิชเกือบทุกครั้ง โดยเฉพาะพระสมเด็จรุ่นนี้ท่านก็ได้มาร่วมปลุกเสกด้วย โดยท่านจะเรียกว่าหลวงปู่สุตว่าหลวงพี่ ในฐานะศิษย์ร่วมสำนักของหลวงพ่อเดิม และเป็นศิษย์รุ่นน้องของหลวงปู่สุต ว่าก้นว่าหลวงปู่สุตสามารถถ่ายทอดวิชาของหลวงพ่อเดิมมาได้ทั้งหมดกันเลย หลวงปู่ท่านเคร่งพระธรรมวินัยยิ่ง และวัตถุมงคลของท่านก็หาได้ยากยิ่ง ลูกศิษย์ขอท่านสร้างมาหลายรุ่น ล้วนแต่เอามาแจกไว้เป็นที่ระลึกไว้ใช้แบ่งปันกันในหมู่ที่เคารพกันเท่านั้น ซึ่งมีจำนวนน้อยมาก เรื่องความขลังและประสบการณ์ต่างรู้กันดีในหมู่ลูกศิษย์ จน มาปี ๒๕๓๕ ในหมู่ลูกศิษย์อยากจะสนองคุณหลวงปู่ที่ตั้งปณิธานไว้ เมื่อครั้งยังหนุ่มว่า..ชีวิตนี้มีบุญ อยากจะสร้างเจดีย์สักองค์ที่บรรจุพระสาลีริกธาตุ เพื่อเป็นที่สักการะบูชาและต่ออายุพระศาสนาสืบไป ประวัติเมื่อครั้งที่ท่านได้พระธาตุมาอย่างอัศจรรย์ เมื่อ ก่อนการเดินทางไม่สดวกเหมือนปัจจุบันการเดินทางระหว่างบ้านหมี่กับที่อื่นๆ ใกล้เคียงเช่นสิงห์บุรี จันเสนต่างก็ไปทางรถไฟ หรือไม่ก็เดินเท้า การไปมาก็ต้องค้างคืนค้างแรม วันหนึ่งคนทจากสิงห์บุรีมาค้างที่วัดปฐมฯ ค่ำวันนั้นหลวงปู่ก็เดินตรวจดูความเรียบร้อยว่าคนที่มาพักขาดเหลืออะไรกัน บ้างเป็นปกติ ก็ได้มีเหตุมีแสงสว่างที่อุโบสหลังเก่าที่เดิมทีเป็นไม้สักทั้งหลัง ก็ต่างพากันตกใจนึกว่าไฟไหม้ จึงรีบวิ่งไปดู พอเปิดประตูเข้าไปก็เห็นสำแสงวิ่งวนแล้วพุ่งลงพื้นแล้วหายไป อยู่มาได้ สองวันก็มีแสงเกิดขึ้นอีกและก็หายไปที่พื้นโบสถ์ เป็นอยู่อย่างนี้หลายเที่ยว ท่านจึงสงสัยว่ามันมีอะไรจึงเรียกพระลูกวัดมาช่วยกันรื้อดู ก็เจอเพียงกระป๋องเก่าๆซึ่งมีแต่ขึ้เลนอยู่ข้างใน จึงโยนทิ้งใว้ข้างกำแพงโบสถ์ วันต่อมาก็มีลำแสงมาวนเวียนอยู่รอบโบสถ์ แล้วก็หายไปอีก หลวงปู่ท่านก็กลุ้มใจว่าวัดเราก็จนๆถ้าไฟใหม้โบสถ์ขึ้นมาจะเอาเงินที่ใหนมา ซ่อมแซม เพิ่งมาอยู่วัดนี้ได้ไม่กี่ปี ยังไม่ได้ทำนุบำรุงใดเลย จะมาทำความเสียหายให้วัดแล้วหรือ วันต่อมาท่านจึงมาคอยเฝ้าดู เมื่อเกิดลำแสงขึ้นอีกจึงตามไปก็เห็นลำแสงวิ่งวนและก็หายเข้าไปในกระป๋องที่ ทิ้งใว้ข้างกำแพง เมื่อหยิบยกกระป๋องมาดูใกล้ๆ จึงพบว่าเป็นพระธาตุ หลวง ปู่จึงอธิฐานว่าจะสร้างพระเจดีย์เพื่อบรรจุพระธาตุไว้ให้สาธุชนได้ บูชา..หลวงปู่ก็ได้แจกพระธาตุนั้นให้ลูกศิษย์อยู่เนื่องๆ แต่ก็แปลกที่แจกไปเท่าไรพระธาตุก็ยังคงเต็มกระป๋องอยู่เช่นเดิม เหล่าลูกศิษย์จึงขออนุญาตท่านสร้างพระและหล่อรูปเหมือนและพระพิมพ์ต่างๆเพื่อหาทุนสร้างเจดีย์ ในปี ๒๕๓๘ หลวงปู่อายุได้ ๙๑ ปี พระครูโสภนธรรมาจารย์(สุต สังวรณ์) โยม บิดาชื่อ เจ็ก โยมมารดาชื่อ เทียน เกิดเมื่อวันที่ ๑๘ พ.ค.๒๔๔๗ ตรงกับวันศุกร์ ขึ้น ๑๑ ค่ำ เดือน ๑๒ ปีมะโรง ณ บ้านตำบลบางงา อำเภอท่าวุ้ง จังหวัดลพบุรี มีพี่น้องร่วมบิดามารดาเดียวกัน ๖ คน คือ ๑ นางเขียว ๒ นางเล็ก ๓ นางขำ ๔ นายบัว ๕ นายจิ๋ว ท่านเป็นบุตรคนสุดท้อง ท่านพระ คูรโสภนธรรมาจารย์ เมื่อเยาว์วัย ท่านได้เรียนหนังสือสอบไล่ได้ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๑ ที่โรงเรียนประจำจังหวัดลพบุรี(โรงเรียนข้างตึกวิชาเยนท์) ต่อจากนั้นได้ย้ายมาศึกษาต่อที่โรงเรียนมัธยมจังหวัดสิงห์บุรีในชั้นมัธยมปี ที่ ๒ แต่ยังไม่ทันสำเร็

รายละเอียด

สมเด็จหลังรูปเหมือน หลวงปู่สุต วัดปฐมพานิช ๑๘ ม.ค. ๒๕๑๘
หลวงปู่สุต สังขารท่านไม่เน่าเปื่อย เหมือนคนนอนหลับ ไปพิสูจน์ได้ วัตถุมงคลท่านล้วนมีประสบการณ์ คนท้องที่หากันมากที่สุด สมเด็จองค์นี้เป็นสุดยอดมหามงคลกับเส้นเกศาของหลวงปู่ เป็นพระยุคต้นของท่านที่สร้างน้อย หายากสุดๆ พื้นที่เล่นกันแรงๆแต่ก็ยังไม่มีของออกมาให้เห็นกันบ่อยนัก พระเครื่องของท่านทุกรุ่นทุกพิมพ์เป็นที่ต้องการของคนในพื้นที่อย่างมาก อนาคตไม่เบาเลยครับ หลวงปู่ท่านนี้

สมัยก่อนนั้นคนบ้านหมี่ที่เดินทางไปกราบหลวงพ่อเดิม ต้องนั่งรถจากสถานีรถไฟบ้านหมี่ ขึ้นเหนือไปลงที่สถานีรถไฟหนองโพ แล้วเดินเท้าต่อไปจนถึงวัดหนองโพ พอไปกราบท่านๆก็ถามว่ามาจากไหน เมื่อท่านรู้ว่ามาจากตลาดบ้านหมี่ ท่านก็ถามว่า "..มาทำไมตั้งไกล แค่เดินข้ามทางรถไฟไปก็มีพระอาจารย์ดีให้ไปกราบอยู่แล้ว.." (วัดปฐมพานิช อยู่คนละฝั่งของทางรถไฟสายเหนือ ตรงกันข้ามกับตลาดและที่ว่าการอำเภอบ้านหมี่) เรื่องเล่าสืบต่อกันมานี้แสดงให้เห็นว่าหลวงปู่สุต มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับหลวงพ่อเดิม วัดหนองโพมิใช่น้อย ดังปรากฎว่าเมื่อคราวใดที่หลวงพ่อเดิมเดินทางมาบ้านหมี่่ครั้งใด (ท่านมักจะขี่ช้างมาวัดบ้านกล้วยบ้าง วัดกำแพงบ้าง) ท่านจะมาจำวัดที่วัดปฐมพานิชทุกครั้ง และหลวงพ่อเดิมท่านก็ต้องรู้ว่าหลวงปู่สุตเก่งเพียงใด พระสุดยอดเกจิอย่างหลวงพ่อเดิม วัดหนองโพย่อมไม่กล่าวคำเท็จแน่นอน

นอกจากนั้นกับหลวงพ่อโอด วัดจันเสน ที่มีศักดิ์เป็นหลานชายแท้ๆ ของหลวงพ่อเดิม วัดหนองโพ ก็สนิทสนมกับหลวงปู่สุตมากเช่นกัน ท่านได้มาเข้าร่วมพิธีสำคัญของวัดปฐมพานิชเกือบทุกครั้ง โดยเฉพาะพระสมเด็จรุ่นนี้ท่านก็ได้มาร่วมปลุกเสกด้วย โดยท่านจะเรียกว่าหลวงปู่สุตว่าหลวงพี่ ในฐานะศิษย์ร่วมสำนักของหลวงพ่อเดิม และเป็นศิษย์รุ่นน้องของหลวงปู่สุต ว่าก้นว่าหลวงปู่สุตสามารถถ่ายทอดวิชาของหลวงพ่อเดิมมาได้ทั้งหมดกันเลย

หลวงปู่ท่านเคร่งพระธรรมวินัยยิ่ง และวัตถุมงคลของท่านก็หาได้ยากยิ่ง ลูกศิษย์ขอท่านสร้างมาหลายรุ่น ล้วนแต่เอามาแจกไว้เป็นที่ระลึกไว้ใช้แบ่งปันกันในหมู่ที่เคารพกันเท่านั้น ซึ่งมีจำนวนน้อยมาก เรื่องความขลังและประสบการณ์ต่างรู้กันดีในหมู่ลูกศิษย์

จน มาปี ๒๕๓๕ ในหมู่ลูกศิษย์อยากจะสนองคุณหลวงปู่ที่ตั้งปณิธานไว้ เมื่อครั้งยังหนุ่มว่า..ชีวิตนี้มีบุญ อยากจะสร้างเจดีย์สักองค์ที่บรรจุพระสาลีริกธาตุ เพื่อเป็นที่สักการะบูชาและต่ออายุพระศาสนาสืบไป

ประวัติเมื่อครั้งที่ท่านได้พระธาตุมาอย่างอัศจรรย์
เมื่อ ก่อนการเดินทางไม่สดวกเหมือนปัจจุบันการเดินทางระหว่างบ้านหมี่กับที่อื่นๆ ใกล้เคียงเช่นสิงห์บุรี จันเสนต่างก็ไปทางรถไฟ หรือไม่ก็เดินเท้า การไปมาก็ต้องค้างคืนค้างแรม วันหนึ่งคนทจากสิงห์บุรีมาค้างที่วัดปฐมฯ ค่ำวันนั้นหลวงปู่ก็เดินตรวจดูความเรียบร้อยว่าคนที่มาพักขาดเหลืออะไรกัน บ้างเป็นปกติ ก็ได้มีเหตุมีแสงสว่างที่อุโบสหลังเก่าที่เดิมทีเป็นไม้สักทั้งหลัง ก็ต่างพากันตกใจนึกว่าไฟไหม้ จึงรีบวิ่งไปดู พอเปิดประตูเข้าไปก็เห็นสำแสงวิ่งวนแล้วพุ่งลงพื้นแล้วหายไป
อยู่มาได้ สองวันก็มีแสงเกิดขึ้นอีกและก็หายไปที่พื้นโบสถ์ เป็นอยู่อย่างนี้หลายเที่ยว ท่านจึงสงสัยว่ามันมีอะไรจึงเรียกพระลูกวัดมาช่วยกันรื้อดู ก็เจอเพียงกระป๋องเก่าๆซึ่งมีแต่ขึ้เลนอยู่ข้างใน จึงโยนทิ้งใว้ข้างกำแพงโบสถ์
วันต่อมาก็มีลำแสงมาวนเวียนอยู่รอบโบสถ์ แล้วก็หายไปอีก หลวงปู่ท่านก็กลุ้มใจว่าวัดเราก็จนๆถ้าไฟใหม้โบสถ์ขึ้นมาจะเอาเงินที่ใหนมา ซ่อมแซม เพิ่งมาอยู่วัดนี้ได้ไม่กี่ปี ยังไม่ได้ทำนุบำรุงใดเลย จะมาทำความเสียหายให้วัดแล้วหรือ
วันต่อมาท่านจึงมาคอยเฝ้าดู เมื่อเกิดลำแสงขึ้นอีกจึงตามไปก็เห็นลำแสงวิ่งวนและก็หายเข้าไปในกระป๋องที่ ทิ้งใว้ข้างกำแพง เมื่อหยิบยกกระป๋องมาดูใกล้ๆ จึงพบว่าเป็นพระธาตุ
หลวง ปู่จึงอธิฐานว่าจะสร้างพระเจดีย์เพื่อบรรจุพระธาตุไว้ให้สาธุชนได้ บูชา..หลวงปู่ก็ได้แจกพระธาตุนั้นให้ลูกศิษย์อยู่เนื่องๆ แต่ก็แปลกที่แจกไปเท่าไรพระธาตุก็ยังคงเต็มกระป๋องอยู่เช่นเดิม
เหล่าลูกศิษย์จึงขออนุญาตท่านสร้างพระและหล่อรูปเหมือนและพระพิมพ์ต่างๆเพื่อหาทุนสร้างเจดีย์ ในปี ๒๕๓๘ หลวงปู่อายุได้ ๙๑ ปี

พระครูโสภนธรรมาจารย์(สุต สังวรณ์)
โยม บิดาชื่อ เจ็ก โยมมารดาชื่อ เทียน เกิดเมื่อวันที่ ๑๘ พ.ค.๒๔๔๗ ตรงกับวันศุกร์ ขึ้น ๑๑ ค่ำ เดือน ๑๒ ปีมะโรง ณ บ้านตำบลบางงา อำเภอท่าวุ้ง จังหวัดลพบุรี มีพี่น้องร่วมบิดามารดาเดียวกัน ๖ คน คือ ๑ นางเขียว ๒ นางเล็ก ๓ นางขำ ๔ นายบัว ๕ นายจิ๋ว ท่านเป็นบุตรคนสุดท้อง

ท่านพระ คูรโสภนธรรมาจารย์ เมื่อเยาว์วัย ท่านได้เรียนหนังสือสอบไล่ได้ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๑ ที่โรงเรียนประจำจังหวัดลพบุรี(โรงเรียนข้างตึกวิชาเยนท์) ต่อจากนั้นได้ย้ายมาศึกษาต่อที่โรงเรียนมัธยมจังหวัดสิงห์บุรีในชั้นมัธยมปี ที่ ๒ แต่ยังไม่ทันสำเร็