ประวัติ เลขที่ ๑๓๐/๒ หมู่๔ ตำบลนาโพธิ์ อำเภอสวี จังหวัดชุมพร

          วัดถ้ำขวัญเมือง ตั้งอยู่เลขที่ ๑๓๐/๒ หมู่ ๔ ตำบลนาโพธิ์  อำเภอสวี จังหวัดชุมพร เป็นวัดสังกัด คณะธรรมยุต ภาค ๑๖ ตามทะเบียนเลขที่ ๑,๑๗๓ เป็นเรื่องยากที่จะนำเรื่องประวัติวัดถ้ำขวัญเมืองมากล่าวให้ละเอียดลออได้ เพราะเหตุว่าหลักฐานต่างๆแต่ดั้งเดิมที่จะบันทึกไว้ว่า วัดนี้ สร้างมาตั้งแต่เมื่อไร ใครเป็นผู้สร้าง ไม่มีปรากฏเป็นลายลักษณ์อักษรอยู่ที่ไหนเลยจะเป็นเนื้อที่ของวัดเท่าใด ว่าทิศไหนจุดไหน ติดกับที่ดินของใครก็แสนจะลำบาก

          เพิ่งจะมารวบรวมทดสอบดูตามคนเฒ่าคนแก่หรืออุบาสกของวัดนี้ที่เขาอยู่มานาน จนอายุร่วม ๘๐ แล้วหรือมีอายุ ๙๐ กว่าก็มี พอได้หลักฐานบ้าง อย่างเขตของวัดที่จดทำหลักฐานขึ้นใหม่ก็ได้นำเจ้าของที่ดินที่ติดต่อกับวัด มาชี้หลักเขตทั้ง ๔ ทิศให้ ซึ่งปรากฏที่ดินเดิมที่เป็นของวัด ทิศเหนือจดที่ดินนายเริ่ม จันทร์แก้ว กว้าง ๒ เส้น ๑๐ วา ทิศตะวันออกจดที่ดินนายรัน จันทร์แก้ว กว้างเส้น ทิศใต้จดที่ดินนายกำธร ตันศุภผล ยาว ๔ เส้น ทิศตะวันตกจดที่ดินนายหงส์ ยาว ๕ เส้น ๙ วา รวมเป็นเนื้อที่ทั้งหมดรวมทั้งภูเขาด้วย ๒๐ ไร่ ๒ งาน ๔๕ ตารางวา ได้ลงบันทึกและทำแผนที่ชั่วคราวไว้โดยผู้ใหญ่บ้านหมู่ที่ ๔ ตำบลนาโพธิ์ มาเป็นสักขีพยานจัดการรังวัดด้วยตนเอง มีนายทัน ขาวละอุ่น กับนายเฉลิม สงวนวงษ์ เป็นพยาน บันทึกไว้เมื่อวันที่ ๑๓ มีนาคม ๒๕๑๘

          แล้วต่อมาภายหลังมีนายกำธร ตันศุภผล พ่อค้าร้านขายทองอยู่ที่อำเภอพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ พร้อมด้วยหมู่ญาติมิตรสหายของเขาได้มาจัดซื้อที่ดินที่ติดต่อกันทางทิศใต้ จากนายเชื่อง นางหีต เพราะเห็นว่าที่เดิมนั้นคับแคบ โดยเนื้อที่ยาว ๔ เส้น ๑๙ วา จดทางสาธารณประโยชน์ ทิศใต้ยาว ๓ เส้น ๓ วา จดสวนนางทอง ทิศตะวันออกประมาณ ๓ เส้น ๑๒ วา ๓ ศอก จดสวนนายรัน จันทร์แก้ว ทิศตะวันตก ๒ เส้น ๑๕ วา ๓ ศอก จดสวนนางทอง รวมเนื้อที่ทั้งหมด ๓๒ ไร่ ๒ งาน ๕๔ ตารางวา ตามหนังสือที่มีหลักฐานการมอบที่ดินมี นส.๓ ให้กับวัดลงวันที่ ๒ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๒๐ บัดนี้จึงมีเนื้อที่วัดกว้างขวางขึ้น

          ตามประวัติว่าวัดนี้จะเป็นวัดมาตั้งแต่เมื่อไรก็หาหลักฐานยาก แต่ว่าตามประวัติเดิมที่ได้ไปสืบสวนดูก่อนจาก พ.ศ. ๒๔๔๙ โดยไปถามโยมลุงพรหม ซึ่งปัจจุบันนี้(พ.ศ.๒๕๒๖)อายุ ๙๗ ปี เป็นเจ้าของร้านขายยาอยู่ที่ตลาดสวี ตำบลนาโพธิ์  อำเภอสวี พอได้เค้าว่าเมื่อประมาณ พ.ศ.๒๔๔๓ นั้นมีเจ้าอาวาส ๑ รูป ชื่อพ่อหลวงพันธ์ พุ่มคง เป็นเจ้าอาวาสอยู่ แต่ไม่ทราบว่าเป็นเจ้าอาวาสอยู่กี่ปี ก็มีพ่อหลวงแดง ฉายา ชิตมาโร เป็นเจ้าอาวาส ๔ หรือ ๕ ปี ต่อจากพ่อหลวงแดงมีพระมาจากไหนไม่ทราบมาอยู่

          เมื่อข้าพเจ้าเด็กๆ ก็ได้เห็นว่าพระประธานนี้มีอยู่แล้วพร้อมกับพระทรงเครื่องที่งดงามมากสูง ๑.๖๖ เมตร ๑ องค์ ปางห้ามสมุทรเนื้อโลหะล้วน และอีกองค์หนึ่งย่อมลงมาเป็นพระไม้ปางประทับยืน และอีกองค์เป็นพระโลหะเช่นกันแต่เล็กกว่าตามลำดับสูงประมาณ ๑.๑๕ เมตร เป็นเนื้อโลหะทองเหลืองปางห้ามญาติ แต่องค์แรกปางห้ามสมุทร องค์หลังนี้ปางห้ามญาติถูกขโมยไปเสียเมื่อ พ.ศ. ๒๕๑๗ คงเหลือ ๒ องค์ พระทรงเครื่ององค์โตปางห้ามสมุทร เป็นเรื่องที่อัศจรรย์อยู่ว่าถึงแม้จะไม่ปรากฏวัดที่มีกุฏิวิหารปรากฏอยู่ก็ ตาม พูดถึงพระพุทธรูปที่มีปรากฏอยู่บนถ้ำแล้วองค์ใหญ่คือองค์พระประธานและโดย เฉพาะพระทรงเครื่อง ปางห้ามสมุทรซึ่งงดงามด้วยศิลปะไทยมาก ซึ่งคงไม่ใช่ฝีมือของช่างบ้านนอก พระทรงเครื่ององค์นีอพยพหลบหนีภัยมา ย่อมเป็นธรรมดาต้องหาที่ๆ จะอยู่อาศัย ไม่มีผู้พบเห็นเพราะเกี่ยวอาญาของบ้านเมือง จะเป็นอันตรายแก่ตนและอาจ จะสิ้นชีวิตลง ณ ที่วัดถ้ำขวัญเมืองนี้ก็ได้ เพราะในถ้ำที่มีพระประธานและไว้พระทรงเครื่อง ถ้ำใหญ่ปัจจุบันนี้ มีหินย้อยลงทางด้านซ้ายมือพระประธานใกล้ๆ กับพระประธานห่างจากพระประธานประมาณ ๑ วา จากทางเข้า เมื่อประมาณ ๓๐ หรือ ๔๐ กว่าปีมานี้ชาวบ้านคนหนึ่งที่อยู่ในสวีนี้กับเพื่อนของเขาอีกคนหนึ่งเห็นว่า หินก้อนนี้มันเกะกะ ก็เลยร่วมกันเอาค้อน ๘ ปอนด์ มาทุบออก เวลาทุบออกแล้วภายในก้อนหินที่เห็นย้อยลงมานั้นเป็นโครงกระดูกของมนุษย์ครบ บริบูรณ์ ๑ โครงกระดูก สันนิษฐานว่าอาจจะเป็นเจ้าของผู้นำพระพุทธรูปนี้มาก็ได้ โดยเมื่อตนเองถึงแก่สิ้นชีวิตลงอาจสั่งความไว้กับพวกญาติมิตรสหายว่าใามารวม กันไม่ได้ ถ้ามิฉะนั้นก็คงจะพอเป็นเครื่องยืนยันหลักฐานแน่นอนยิ่ง

          การปรากฏชัดของการเป็นวัดแน่นอนก็มาปรากฏขึ้นเมื่อ พ.ศ.๒๔๔๙ กระทรวงศึกษาธิการ โดยกรมการศาสนาแห่งกระทรวง ศึกษาธิการ มีหนังสือมาถึงวัดยืนยันว่าวัดถ้ำขวัญเมืองนี้ ทางกรมการศาสนากระทรวงศึกษาธิการ ได้ขึ้นทะเบียนเป็นวัดไปแล้วตั้งแต่ พ.ศ. ๒๔๔๙ ถ้านับถึงปัจจุบันนี้ก็เป็นเวลา ๗๖ ปี (พ.ศ. ๒๕๒๖) นี่หลักฐานเท่าที่มีย่อๆ พอเพียง และอีกประการหนึ่งทางริมนาด้านทิศเหนือโน้นก็มีถ้ำคู่หนึ่งแฝดกันอยู่ทางริมนา ก็มีพระองค์เล็กองค์น้อยมากมาย เมื่อสมัยเด็กๆ ก็เห็น แต่ปัจจุบันนี้ คนในหมู่บ้านนี้ไม่รู้คุณค่าของบรรดาพระต่างๆ เหล่านั้น ขาดการสักการะเคารพบูชาได้มาขุดเอาดินถ้ำดินเขานี้ เข้าใจว่าเป็นขี้ค้างคาว ไปใส่นาขุดลึกลงไปตั้ง ๒ เมตร เกือบ ๓ เมตร ก็มีขุดถ้ำทั้งถ้ำพังทลายหมดบรรดาพระองค์เล็กองค์น้อยต่างๆ ฝังดินจมดินไป หรือเอาไปกองๆ ไว้ข้างๆ เขา หรือเด็กๆ เล็กๆ มาเที่ยวก็เล่นตามชอบใจเอาโยนเอาทิ้งไป ยังเหลืออยู่บ้างและก็ที่นำมาเก็บไว้ ที่ถ้ำพระประธานตอนหน้านี้ก็ยังมีอยู่ สำหรับที่ดินใหม่ที่ นายกำธร ตันศุภผล พร้อมด้วยญาติมิตรที่นำมาถวายอีก ๑๒ ไร่นั้น เจ้าของตีราคาปัจจุบันไว้ว่าประมาณ ๑๗๐,๒๕๐ บาท
พระภิกษุวิเรศวร์ เป็นเจ้าอาวาสอยู่ประมาณ ๘ ปี ลาสิกขาเมื่อ พ.ศ. ๒๕๐๑
อื่นๆ ก็ไม่มีอะไร ไม่มีจารึกใดๆ ไว้ พูดถึงการที่ใครก็ตาม ที่จะนำสั่งความให้ผู้หนึ่งผู้ใด เมื่อตนสิ้นชีวิตแล้ว ให้เอาตนโดยไม่ทำพิธีเผาทำบุญ โดยเก็บเอาไว้ทั้งตัวในหินซึ่งก่อด้วยโบกปูนด้วยนั้นไม่ปรากฏว่ามีที่ไหน แต่ที่นี่มีมาอย่างนี้ ปัจจุบันนี้ผู้ที่ร่วมกันทุบหินหรือตีหิน ที่ย้อยลงมาแล้วพบโครงกระดูกนั้นก็ยังมีชีวิตอยู่หนึ่งคน ตายไปเสียหนึ่งคน ยังเหลือ หนึ่งคน บ้านก็อยู่ใกล้ๆ วัดนี่ แต่เป็นที่น่าเสียดายว่าโครงกระดูกอันนี้ ข้าพเจ้าได้ถามเจ้าตัวเขาแล้วว่า เอาไปทิ้งไหน เขาบอกว่า ทิ้งไปทางหน้าเขาแล้วก็หญ้าคามันรกรุงรังหมด จะไปค้นหาอย่างไร คงกระจัดกระจายไป คงเอามารวมกันไม่ได้ ถ้ามิฉะนั้นก็คงจะพอเป็นเครื่องยืนยันหลักฐานแน่นอนยิ่งขึ้น

ลำดับเจ้าอาวาส
๑. พระภิกษุแดง ชิตมาโร บวชเป็นพระภิกษุฝ่ายธรรมยุต เป็นเจ้าอาวาสประมาณ ๒ ปีแล้วลาสิกขาไป
๒. พระภิกษุมหาพิศ อยู่ประมาณ ๑ ถึง ๒ ปี และถึงแก่มรณภาพ
๓. พระภิกษุอำพัน เป็นเจ้าอาวาสอยู่ประมาณ ๑ ถึง ๒ ปี ย้ายไปอยู่ที่อื่น
๔. พระภิกษุวิเรศวร์ เป็นเจ้าอาวาสอยู่ประมาณ ๘ ปี ลาสิกขาเมื่อ พ.ศ. ๒๕๐๑
๕. พระภิกษุสะโอด มาจำพรรษา ๑ ปี
๖. พระภิกษุเทียบ รักษาการเจ้าอาวาสประมาณ ๔ ปี ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๐๒ ถึง พ.ศ. ๒๕๐๕ ย้ายไปอยู่ที่อื่น
๗. พระภิกษุพราย มาอยู่หลังพระเทียบไม่นาน แล้วก็ย้ายไป
๘. พระภิกษุเพชร รักษาการเจ้าอาวาสตั้งแต่ปี พ.ศ. ๒๕๐๖ ถึง พ.ศ. ๒๕๐๘ ต่อจากนั้นร้างอยู่ ๑ ปี
๙. พระภิกษุทองเชื้อ รักษาการเจ้าอาวาส พ.ศ. ๒๕๑๐ ถึง พ.ศ. ๒๕๑๑ แล้วย้ายไปอยู่ที่อื่น
๑๐. พระครูภาวนาภิรมย์ (สรวง ปริสุทฺโธ) ได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้รักษาการแทนเจ้าอาวาสเมื่อ พ.ศ. ๒๕๑๒ และได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสเมื่อวันที่ ๗ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๑๙ ถึงวันที่ ๑๙ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๓๘ ได้มรณภาพ ที่โรงพยาบาลศิริราช กรุงเทพมหานคร
๑๑. พระครูสุธรรมวีราจารย์ (สมใจ ธมฺมสโร) ได้รับแต่งตั้งเป็นผู้รักษาการแทนเจ้าอาวาสเมื่อวันที่ ๒๔ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๓๘ ได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสเมื่อวันที่ ๑ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๓๙ จนกระทั่งถึงปัจจุบัน

ข้อมูลอ้างอิง : http://www.wattham.org
ข้อมูลภาพ : http://wowect.multiply.com/photos/album/58#photo=16