พระร่วงนั่ง กรุโคกยายมาก เมืองสิงห์บุรี - ทำเนียบรุ่น - webpra

เว็บ-พระ ประมูลพระเครื่อง ร้านค้าพระเครื่องออนไลน์

เมืองสิงห์บุรี

พระร่วงนั่ง กรุโคกยายมาก เมืองสิงห์บุรี

พระร่วงนั่ง เนื้อตะกั่วสนิมแดง

ชื่อพระเครื่อง	พระร่วงนั่ง กรุโคกยายมาก เมืองสิงห์บุรี
อายุพระเครื่อง	0 ปี
หมวดพระ	พระกรุ
สถานะ
จำนวนคนชม	8693
เข้าทำเนียบตั้งแต่วันที่	ศ. - 06 พ.ค. 2554 - 18:21.18
แก้ไขข้อมูลล่าสุดเมื่อ	พ. - 01 ส.ค. 2555 - 15:31.06
Facebook	Share

รายละเอียด
พระร่วงนั่ง หรือ พระซุ้มนครโกษา กรุที่มีการค้นพบ - กรุโคกยายมาก ศิลปะยุค - ศิลปะลพบุรี ข้อมูลเพิ่มเติม - พระกรุนี้ไปเหมือนกับพระร่วงกรุช่างกล ลพบุรี (กรุช่างกล ลพบุรีจะมีแต่เนื้อชินเงิน ไม่มีสนิมแดง) และพิมพ์ยังมีความคล้ายกับ กรุตาพุ่ม กำแพงเพชร บทความนี้ได้คัดลอกมาจาก saranugrompra.com ---ในพุทธศักราช 2511 การสร้างถนนสายเอเชียให้ได้เริ่มขึ้น ขณะนั้นจอมพลถนอมเป็นนายกรัฐมนตรี ได้มีการขยายเส้นทางคมนาคมขึ้น โดยมีชาวต่างชาติได้ให้การช่วยเหลือและสนับสนุน เราเรียกเส้นทางเส้นนี้ว่า "เส้นทางสายเอเชีย" โดยเส้นทางนี้จะผ่านอยุธยา-อ่างทอง-สิงห์บุรี-ชัยนาท-นครสวรรค์-กำแพงเพชร-ตาก-เถิน-ลำปาง-ลำพูน-เชียงใหม่ เพราะการสร้างทางนี้เองทำให้พบพระร่วงโดยบังเอิญ ณ พื้นที่ไร่อ้อยของเศรษฐีม่ายคนหนึ่งชื่อว่า นางบุญมาก นามสกุล บัวลอย อยู่บ้านโคกขาม หมู่ที่ 2 ตำบลท่างาม อำเภออินทร์บุรี จังหวัดสิงห์บุรี บ้านโคกขามแห่งนี้ มีวัดเก่าแก่รกร้างว่างเปล่าอยู่หลายวัดเช่น วัดสระบัว, วัดหัวดอน, วัดโคกยายมาก, วัดโพธิ์ญาณ และวัดร้างอื่นๆ ที่จำชื่อไม่ได้อีกแยะ เมื่อรถเกรดดินและรถขุดดินของบริษัทรับเหมาก่อสร้างทางขุดดินมาถึงที่นาของป้ามาก หรือยายมาก เมื่อวันที่ 9 กรกฎาคม 2511 ก็ได้พบกรุพระร่วงที่ท่านเห็นขณะนี้เป็นจำนวนนับพันองค์ เกลื่อนกลาดเรี่ยราดเพราะรถขุดไปขุดตรงกรุเข้าพอดี เป็นพระเนื้อตะกั่วสนิมแดงสวยงามมากกรุหนึ่ง และบังเอิญพระกรุนี้ไปเหมือนกับพระร่วงกรุช่างกลลพบุรีเข้าอีก ยังไม่พอเท่านั้นยังไปเหมือนกับพระร่วงของวัดพระศรีรัตนมหาธาตุเข้าอีก เรียกว่าเป็นพระสมัยเดียวกัน พิมพ์เดียวกัน แต่สนิมไม่เหมือนกัน สนิมพระกรุยายมากเป็นสนิมที่แดงเป็นพืดต่อกัน เพราะกรุน้ำท่วม สนิมของพระร่วงกรุยายมากคล้ายกับสีของด่างทับทิมเข้ม เปราะและหักง่ายคือ หมดยาง เนื้อชินหรือเนื้อตะกั่วหมดยางเสื่อมสภาพ หรือบางทีก็เหมือนกับสีมังคุดสุก แต่ก็มีคราบไขขาวจับเกาะผิวแนบแน่น เป็นพระที่มีสนิมแดงมากกว่ากรุช่างกลและกรุวัดพระศรีรัตนมหาธาตุ ถ้าล้างออกดูจะปรากฏความงดงามยิ่ง พุทธลักษณะของพระพิมพ์นี้เป็นศิลปสมัยลพบุรีชัดเจน เพราะเกศมาลาแบบฝาละมี (พระเกศจิ่ม) ไม่ใช่แบบจีโบ ประทับนั่งภายในซุ้มประภามณฑล หรือไม่ก็ตัดแบบเป็นองค์ไม่มีซุ้ม พระประเภทนี้เป็นพระที่ถูกตัดแบ่งมาจากแผงใหญ่ ผู้สร้างทำเพียงองค์เดี่ยวๆ เพื่อให้แลดูสวยงาม กะทัดรัด เป็นพระพิมพ์หนึ่งที่มีราคาแพงมาก หายาก ด้านหลังลายผ้าหยาบมีคราบสีน้ำตาลเกาะแน่น เป็นที่ใฝ่หาของนักเลงพระทั่วไป และเป็นที่ภาคภูมิใจของคนอินทร์บุรีทั้งมวล

รายละเอียด

พระร่วงนั่ง หรือ พระซุ้มนครโกษา

กรุที่มีการค้นพบ
- กรุโคกยายมาก

ศิลปะยุค
- ศิลปะลพบุรี

ข้อมูลเพิ่มเติม
- พระกรุนี้ไปเหมือนกับพระร่วงกรุช่างกล ลพบุรี (กรุช่างกล ลพบุรีจะมีแต่เนื้อชินเงิน ไม่มีสนิมแดง) และพิมพ์ยังมีความคล้ายกับ กรุตาพุ่ม กำแพงเพชร

บทความนี้ได้คัดลอกมาจาก saranugrompra.com
---ในพุทธศักราช 2511 การสร้างถนนสายเอเชียให้ได้เริ่มขึ้น ขณะนั้นจอมพลถนอมเป็นนายกรัฐมนตรี ได้มีการขยายเส้นทางคมนาคมขึ้น โดยมีชาวต่างชาติได้ให้การช่วยเหลือและสนับสนุน เราเรียกเส้นทางเส้นนี้ว่า "เส้นทางสายเอเชีย" โดยเส้นทางนี้จะผ่านอยุธยา-อ่างทอง-สิงห์บุรี-ชัยนาท-นครสวรรค์-กำแพงเพชร-ตาก-เถิน-ลำปาง-ลำพูน-เชียงใหม่ เพราะการสร้างทางนี้เองทำให้พบพระร่วงโดยบังเอิญ ณ พื้นที่ไร่อ้อยของเศรษฐีม่ายคนหนึ่งชื่อว่า นางบุญมาก นามสกุล บัวลอย อยู่บ้านโคกขาม หมู่ที่ 2 ตำบลท่างาม อำเภออินทร์บุรี จังหวัดสิงห์บุรี บ้านโคกขามแห่งนี้ มีวัดเก่าแก่รกร้างว่างเปล่าอยู่หลายวัดเช่น วัดสระบัว, วัดหัวดอน, วัดโคกยายมาก, วัดโพธิ์ญาณ และวัดร้างอื่นๆ ที่จำชื่อไม่ได้อีกแยะ เมื่อรถเกรดดินและรถขุดดินของบริษัทรับเหมาก่อสร้างทางขุดดินมาถึงที่นาของป้ามาก หรือยายมาก เมื่อวันที่ 9 กรกฎาคม 2511 ก็ได้พบกรุพระร่วงที่ท่านเห็นขณะนี้เป็นจำนวนนับพันองค์ เกลื่อนกลาดเรี่ยราดเพราะรถขุดไปขุดตรงกรุเข้าพอดี เป็นพระเนื้อตะกั่วสนิมแดงสวยงามมากกรุหนึ่ง และบังเอิญพระกรุนี้ไปเหมือนกับพระร่วงกรุช่างกลลพบุรีเข้าอีก ยังไม่พอเท่านั้นยังไปเหมือนกับพระร่วงของวัดพระศรีรัตนมหาธาตุเข้าอีก เรียกว่าเป็นพระสมัยเดียวกัน พิมพ์เดียวกัน แต่สนิมไม่เหมือนกัน สนิมพระกรุยายมากเป็นสนิมที่แดงเป็นพืดต่อกัน เพราะกรุน้ำท่วม สนิมของพระร่วงกรุยายมากคล้ายกับสีของด่างทับทิมเข้ม เปราะและหักง่ายคือ หมดยาง เนื้อชินหรือเนื้อตะกั่วหมดยางเสื่อมสภาพ หรือบางทีก็เหมือนกับสีมังคุดสุก แต่ก็มีคราบไขขาวจับเกาะผิวแนบแน่น เป็นพระที่มีสนิมแดงมากกว่ากรุช่างกลและกรุวัดพระศรีรัตนมหาธาตุ ถ้าล้างออกดูจะปรากฏความงดงามยิ่ง พุทธลักษณะของพระพิมพ์นี้เป็นศิลปสมัยลพบุรีชัดเจน เพราะเกศมาลาแบบฝาละมี (พระเกศจิ่ม) ไม่ใช่แบบจีโบ ประทับนั่งภายในซุ้มประภามณฑล หรือไม่ก็ตัดแบบเป็นองค์ไม่มีซุ้ม พระประเภทนี้เป็นพระที่ถูกตัดแบ่งมาจากแผงใหญ่ ผู้สร้างทำเพียงองค์เดี่ยวๆ เพื่อให้แลดูสวยงาม กะทัดรัด เป็นพระพิมพ์หนึ่งที่มีราคาแพงมาก หายาก ด้านหลังลายผ้าหยาบมีคราบสีน้ำตาลเกาะแน่น เป็นที่ใฝ่หาของนักเลงพระทั่วไป และเป็นที่ภาคภูมิใจของคนอินทร์บุรีทั้งมวล