หมวด พระกรุ เนื้อดิน - เนื้อผง

พระพิมพ์เนื้อดิน ศิลปะทวารวดี พุทธศตวรรษที่ ๑๓ - ๑๔

พระพิมพ์เนื้อดิน ศิลปะทวารวดี พุทธศตวรรษที่ ๑๓ - ๑๔ - 3

พระพิมพ์เนื้อดิน ศิลปะทวารวดี พุทธศตวรรษที่ ๑๓ - ๑๔ - 4

พระพิมพ์เนื้อดิน ศิลปะทวารวดี พุทธศตวรรษที่ ๑๓ - ๑๔ - 5

ชื่อร้านค้า	wison - (คลิ๊กที่นี่เพื่อดู ข้อมูลเกี่ยวกับร้านค้า)
ชื่อเจ้าของร้านค้า	wison (207)
ชื่อพระเครื่อง	พระพิมพ์เนื้อดิน ศิลปะทวารวดี พุทธศตวรรษที่ ๑๓ - ๑๔
อายุพระเครื่อง	-
หมวดพระ	พระกรุ เนื้อดิน - เนื้อผง
ราคาเช่า	-
เบอร์โทรติดต่อ	0819460502
อีเมล์ติดต่อ	wison41505@gmail.com
LINE	(คลิ๊กที่นี่เพื่อเพิ่มเพื่อนกับเจ้าของร้าน)
สถานะ
Facebook	Share
เปิดให้เช่าตั้งแต่วันที่	พ. - 31 มี.ค. 2553 - 21:26.29
แก้ไขข้อมูลล่าสุดเมื่อ	อ. - 12 เม.ย. 2554 - 12:58.30

รายละเอียด
พระพิมพ์เนื้อดิน ศิลปะทวารวดี พุทธศตวรรษที่ ๑๓ - ๑๔ ศึกษาข้อมูลความเป็นมาของพระองค์นี้ได้ที่นี่เลยครับ จากจารึกสถูปดินเผา ที่พบในเมืองทัพชุมพล ปรากฎรายละเอียดดังนี้ อักษรในจารึก หลังปัลลวะ ศักราช พุทธศตวรรษ ๑๓ - ๑๔ ภาษา บาลี, มอญโบราณ ด้าน/บรรทัด จำนวนด้าน ๑ ด้าน มี ๒ บรรทัด วัตถุจารึก ดินเผา ลักษณะวัตถุ รูปสถูป ขนาดวัตถุ กว้าง ๒๖ ซม. บัญชี/ทะเบียนวัตถุ ๑) กองหอสมุดแห่งชาติ กำหนดเป็น "ลบ. ๒๖" ๒) ในหนังสือ จารึกโบราณรุ่นแรกพบที่ลพบุรีและใกล้เคียง กำหนดเป็น "จารึกเมืองทัพชุมพล ๒" ๓) ในหนังสือ จารึกในประเทศไทย เล่ม ๑ กำหนดเป็น "จารึกสถูปดินเผาเมืองทัพชุมพล ๒" พบเมื่อ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๒๔ สถานที่พบ เมืองทัพชุมพล บ้านทัพชุมพล ตำบลหนองกรด อำเภอเมือง จังหวัดนครสวรรค์ ผู้พบ นายแพทย์สำนวน ปาลวัฒน์วิไชย ปัจจุบันอยู่ที่ นายแพทย์สำนวน ปาลวัฒน์วิไชย โรงพยาบาลชัยนาท อำเภอเมือง จังหวัดชัยนาท พิมพ์เผยแพร่ ๑) จารึกโบราณรุ่นแรกพบที่ลพบุรีและใกล้เคียง (กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, ๒๕๒๔), ๓๘ - ๔๐. ๒) จารึกในประเทศไทย เล่ม ๑ (กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, ๒๕๒๙), ๒๔๔ - ๒๔๕. ประวัติ เมืองทัพชุมพล เป็นเมืองโบราณที่อยู่ในวัฒนธรรมทวารวดี ราวปี พ.ศ. ๒๕๐๔ ได้มีการขุดพบพระพิมพ์และสถูปจำลองเป็นจำนวนมาก พระพิมพ์ที่พบโดยมากทำเป็นรูปพระพุทธเจ้าประทับตรงกลาง และมีพระโพธิสัตว์ประทับยืนด้านข้าง ซึ่งเป็นรูปแบบของศิลปะทวารวดี ส่วนสถูปดินเผานั้น พบมากกว่า ๑๐๐ องค์ ต่อมาราว พ.ศ. ๒๕๒๔ ภัณฑารักษ์พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ สมเด็จพระนารายณ์มหาราชได้สำรวจพื้นที่จึงทราบว่ามีสถูปดินเผา ๒ ชิ้น ซึ่งแต่ละองค์มีจารึกปรากฏอยู่ ได้ตกมาเป็นสมบัติของนายแพทย์สำนวน ปาลวัฒน์วิไชย จึงขอทำสำเนาจารึกเพื่อส่งไปให้นักภาษาโบราณ กองหอสมุดแห่งชาติอ่าน - แปล และเรียกจารึกทั้ง ๒ หลักนี้ว่า “จารึกเมืองทัพชุมพล ๑ (นว. ๗)” และ “จารึกเมืองทัพชุมพล ๒ (ลบ. ๒๖)” จากนั้น จึงนำคำอ่าน - แปลไปตีพิมพ์ในหนังสือ จารึกโบราณรุ่นแรกพบที่ลพบุรีและใกล้เคียง ในปีเดียวกันนั้น ต่อมา ปี พ.ศ. ๒๕๒๙ หอสมุดแห่งชาติได้ตีพิมพ์ “จารึกเมืองทัพชุมพล ๑ (นว. ๗)” ในหนังสือ จารึกในประเทศไทย เล่ม ๒ ส่วน “จารึกเมืองทัพชุมพล ๒ (ลบ. ๒๖)” ก็นำไปตีพิมพ์ในหนังสือ จารึกในประเทศไทย เล่ม ๑ โดยเปลี่ยนชื่อใหม่ว่า “จารึกสถูปดินเผาเมืองทัพชุมพล ๑" และ ๒ ตามลำดับ เนื้อหาโดยสังเขป จารึกชิ้นนี้ เป็นจารึกบนสถูป อาจถูกสร้างขึ้นเพื่อถวายวัด โดยมีการจารึกคาถาเยธมฺมาฯ และคำอุทิศการทำบุญครั้งนี้ ด้วยภาษามอญโบราณ ลงบนตัวสถูปดินเผาเพื่อให้ได้บุญ (โปรดดูเนื้อหาของคาถาเยธมฺมาฯ ใน "จารึกเยธมฺมาฯ ๑ (นครปฐม)" หรือ "จารึกเสาแปดเหลี่ยม ๑ (ซับจำปา)") ส่วนคำจารึกภาษามอญโบราณนั้น ไม่ชัดเจนลบเลือนไปมาก อ่านได้เพียงคำว่า "ปุณ" และ "วิหาร" เท่านั้น แต่เนื่องจากมีสถูปดินเผาอีกองค์ คือจารึกสถูปดินเผาเมืองทัพชุมพล ๑ (นว. ๑) ซึ่งพบที่เดียวกัน มีข้อความสมบูรณ์ จึงทราบได้ว่า สถูปดินเผาทั้ง ๒ องค์นี้ มีข้อความเหมือนกันทุกประการ ผู้สร้าง ไม่ปรากฏหลักฐาน การกำหนดอายุ รูปแบบของตัวอักษรเป็นอักษรหลังปัลลวะ อายุราวพุทธศตวรรษที่ ๑๓ - ๑๔ ข้อมูลอ้างอิง เรียบเรียงข้อมูลโดย : ตรงใจ หุตางกูร, โครงการฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย, ศมส., ๒๕๔๗, จาก : ๑) เทิม มีเต็ม และแย้ม ประพัฒน์ทอง, “จารึกเมืองทัพชุมพล ๒,” ใน จารึกโบราณรุ่นแรกพบที่ลพบุรีและใกล้เคียง (กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, ๒๕๒๔), ๓๘ – ๔๐. ๒) เทิม มีเต็ม และแย้ม ประพัฒน์ทอง, ”จารึกสถูปดินเผาเมืองทัพชุมพล ๑,” ใน จารึกในประเทศไทย เล่ม ๑ : อักษรปัลลวะ หลังปัลลวะ พุทธศตวรรษที่ ๑๒ - ๑๔ (กรุงเทพฯ : หอสมุดแห่งชาติ กรมศิลปากร, ๒๕๒๙), ๙๕ – ๙๙. ภาพ ประกอบ ภาพถ่ายจารึกจาก : จารึกในประเทศไทย เล่ม ๑ (กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, ๒๕๒๙) ที่มา : http://www2.sac.or.th/databases/jaruk/th/main.php?p=ZGV0YWls&id=457

รายละเอียด

พระพิมพ์เนื้อดิน ศิลปะทวารวดี พุทธศตวรรษที่ ๑๓ - ๑๔ ศึกษาข้อมูลความเป็นมาของพระองค์นี้ได้ที่นี่เลยครับ

จากจารึกสถูปดินเผา ที่พบในเมืองทัพชุมพล ปรากฎรายละเอียดดังนี้

อักษรในจารึก หลังปัลลวะ
ศักราช พุทธศตวรรษ ๑๓ - ๑๔
ภาษา บาลี, มอญโบราณ
ด้าน/บรรทัด จำนวนด้าน ๑ ด้าน มี ๒ บรรทัด
วัตถุจารึก ดินเผา
ลักษณะวัตถุ รูปสถูป
ขนาดวัตถุ กว้าง ๒๖ ซม.
บัญชี/ทะเบียนวัตถุ ๑) กองหอสมุดแห่งชาติ กำหนดเป็น "ลบ. ๒๖"
๒) ในหนังสือ จารึกโบราณรุ่นแรกพบที่ลพบุรีและใกล้เคียง กำหนดเป็น "จารึกเมืองทัพชุมพล ๒"
๓) ในหนังสือ จารึกในประเทศไทย เล่ม ๑ กำหนดเป็น "จารึกสถูปดินเผาเมืองทัพชุมพล ๒"
พบเมื่อ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๒๔
สถานที่พบ เมืองทัพชุมพล บ้านทัพชุมพล ตำบลหนองกรด อำเภอเมือง จังหวัดนครสวรรค์
ผู้พบ นายแพทย์สำนวน ปาลวัฒน์วิไชย
ปัจจุบันอยู่ที่ นายแพทย์สำนวน ปาลวัฒน์วิไชย โรงพยาบาลชัยนาท อำเภอเมือง จังหวัดชัยนาท
พิมพ์เผยแพร่ ๑) จารึกโบราณรุ่นแรกพบที่ลพบุรีและใกล้เคียง (กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, ๒๕๒๔), ๓๘ - ๔๐.
๒) จารึกในประเทศไทย เล่ม ๑ (กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, ๒๕๒๙), ๒๔๔ - ๒๔๕.

ประวัติ เมืองทัพชุมพล เป็นเมืองโบราณที่อยู่ในวัฒนธรรมทวารวดี ราวปี พ.ศ. ๒๕๐๔ ได้มีการขุดพบพระพิมพ์และสถูปจำลองเป็นจำนวนมาก พระพิมพ์ที่พบโดยมากทำเป็นรูปพระพุทธเจ้าประทับตรงกลาง และมีพระโพธิสัตว์ประทับยืนด้านข้าง ซึ่งเป็นรูปแบบของศิลปะทวารวดี ส่วนสถูปดินเผานั้น พบมากกว่า ๑๐๐ องค์ ต่อมาราว พ.ศ. ๒๕๒๔ ภัณฑารักษ์พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ สมเด็จพระนารายณ์มหาราชได้สำรวจพื้นที่จึงทราบว่ามีสถูปดินเผา ๒ ชิ้น ซึ่งแต่ละองค์มีจารึกปรากฏอยู่ ได้ตกมาเป็นสมบัติของนายแพทย์สำนวน ปาลวัฒน์วิไชย จึงขอทำสำเนาจารึกเพื่อส่งไปให้นักภาษาโบราณ กองหอสมุดแห่งชาติอ่าน - แปล และเรียกจารึกทั้ง ๒ หลักนี้ว่า “จารึกเมืองทัพชุมพล ๑ (นว. ๗)” และ “จารึกเมืองทัพชุมพล ๒ (ลบ. ๒๖)”
จากนั้น จึงนำคำอ่าน - แปลไปตีพิมพ์ในหนังสือ จารึกโบราณรุ่นแรกพบที่ลพบุรีและใกล้เคียง ในปีเดียวกันนั้น ต่อมา ปี พ.ศ. ๒๕๒๙ หอสมุดแห่งชาติได้ตีพิมพ์ “จารึกเมืองทัพชุมพล ๑ (นว. ๗)” ในหนังสือ จารึกในประเทศไทย เล่ม ๒ ส่วน “จารึกเมืองทัพชุมพล ๒ (ลบ. ๒๖)” ก็นำไปตีพิมพ์ในหนังสือ จารึกในประเทศไทย เล่ม ๑ โดยเปลี่ยนชื่อใหม่ว่า “จารึกสถูปดินเผาเมืองทัพชุมพล ๑" และ ๒ ตามลำดับ

เนื้อหาโดยสังเขป จารึกชิ้นนี้ เป็นจารึกบนสถูป อาจถูกสร้างขึ้นเพื่อถวายวัด โดยมีการจารึกคาถาเยธมฺมาฯ และคำอุทิศการทำบุญครั้งนี้
ด้วยภาษามอญโบราณ ลงบนตัวสถูปดินเผาเพื่อให้ได้บุญ (โปรดดูเนื้อหาของคาถาเยธมฺมาฯ ใน "จารึกเยธมฺมาฯ ๑ (นครปฐม)"
หรือ "จารึกเสาแปดเหลี่ยม ๑ (ซับจำปา)") ส่วนคำจารึกภาษามอญโบราณนั้น ไม่ชัดเจนลบเลือนไปมาก อ่านได้เพียงคำว่า "ปุณ"
และ "วิหาร" เท่านั้น แต่เนื่องจากมีสถูปดินเผาอีกองค์ คือจารึกสถูปดินเผาเมืองทัพชุมพล ๑ (นว. ๑) ซึ่งพบที่เดียวกัน
มีข้อความสมบูรณ์ จึงทราบได้ว่า สถูปดินเผาทั้ง ๒ องค์นี้ มีข้อความเหมือนกันทุกประการ
ผู้สร้าง ไม่ปรากฏหลักฐาน
การกำหนดอายุ รูปแบบของตัวอักษรเป็นอักษรหลังปัลลวะ อายุราวพุทธศตวรรษที่ ๑๓ - ๑๔
ข้อมูลอ้างอิง เรียบเรียงข้อมูลโดย : ตรงใจ หุตางกูร, โครงการฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย, ศมส., ๒๕๔๗,
จาก :
๑) เทิม มีเต็ม และแย้ม ประพัฒน์ทอง, “จารึกเมืองทัพชุมพล ๒,” ใน จารึกโบราณรุ่นแรกพบที่ลพบุรีและใกล้เคียง (กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, ๒๕๒๔), ๓๘ – ๔๐.
๒) เทิม มีเต็ม และแย้ม ประพัฒน์ทอง, ”จารึกสถูปดินเผาเมืองทัพชุมพล ๑,” ใน จารึกในประเทศไทย เล่ม ๑ : อักษรปัลลวะ หลังปัลลวะ พุทธศตวรรษที่ ๑๒ - ๑๔ (กรุงเทพฯ : หอสมุดแห่งชาติ กรมศิลปากร, ๒๕๒๙), ๙๕ – ๙๙.
ภาพ ประกอบ ภาพถ่ายจารึกจาก : จารึกในประเทศไทย เล่ม ๑ (กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, ๒๕๒๙)

ที่มา : http://www2.sac.or.th/databases/jaruk/th/main.php?p=ZGV0YWls&id=457