พระปิดตาพ่อเที่ยง น่วมนามา หลังยันต์ขนมเปี๊ยะ พิมพ์นี้ทั่วไปเล่นเป็นของพ่อเที่ยง น่วมนามา ฆราวาสผู้ข-ศิลป์เจริญพร - webpra

เว็บ-พระ ประมูลพระเครื่อง ร้านค้าพระเครื่องออนไลน์

ศิลป์เจริญพร

"ร้านนี้พระเครื่องยุคเก่า น้อมบูชาคุณ พระสุปฏิปันโน ผู้ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ พุทธคุณ ล้ำค่ายิ่งทางใจ"

หมวด พระปิดตาทั่วไป

พระปิดตาพ่อเที่ยง น่วมนามา หลังยันต์ขนมเปี๊ยะ พิมพ์นี้ทั่วไปเล่นเป็นของพ่อเที่ยง น่วมนามา ฆราวาสผู้ข

พระปิดตาพ่อเที่ยง น่วมนามา หลังยันต์ขนมเปี๊ยะ พิมพ์นี้ทั่วไปเล่นเป็นของพ่อเที่ยง น่วมนามา ฆราวาสผู้ข - 3

พระปิดตาพ่อเที่ยง น่วมนามา หลังยันต์ขนมเปี๊ยะ พิมพ์นี้ทั่วไปเล่นเป็นของพ่อเที่ยง น่วมนามา ฆราวาสผู้ข - 4

ชื่อร้านค้า	ศิลป์เจริญพร - (คลิ๊กที่นี่เพื่อดู ข้อมูลเกี่ยวกับร้านค้า)
ชื่อเจ้าของร้านค้า	ศิลป์เจริญพร (2259)
ชื่อพระเครื่อง	พระปิดตาพ่อเที่ยง น่วมนามา หลังยันต์ขนมเปี๊ยะ พิมพ์นี้ทั่วไปเล่นเป็นของพ่อเที่ยง น่วมนามา ฆราวาสผู้ข
อายุพระเครื่อง	-
หมวดพระ	พระปิดตาทั่วไป
ราคาเช่า	400 บาท
เบอร์โทรติดต่อ	0811178991 (สะดวกรับสายเวลา 18.00 - 20.00 น.)
อีเมล์ติดต่อ	เนื่องจากมีลูกค้าติดต่อขอเช่าพระมาจำนวนมากต่อวัน ดังนั้นเช่าผ่านLINE จะติดต่อง่ายและสะดวกสุดครับ
LINE	(คลิ๊กที่นี่เพื่อเพิ่มเพื่อนกับเจ้าของร้าน)
สถานะ
Facebook	Share
เปิดให้เช่าตั้งแต่วันที่	อา. - 24 มี.ค. 2567 - 19:21.34
แก้ไขข้อมูลล่าสุดเมื่อ	อา. - 24 มี.ค. 2567 - 19:21.34

รายละเอียด
**รหัส ศ.ร.๒๑๙๓๕ พระปิดตาพ่อเที่ยง น่วมนามา หลังยันต์ขนมเปี๊ยะ พิมพ์นี้ทั่วไปเล่นเป็นของพ่อเที่ยง น่วมนามา ฆราวาสผู้ขมังเวส แต่หลายที่ก็ลงเป็นของ อาจารย์ป๋อง บุตรชายพ่อเที่ยง จัดสร้าง ตามตำราและผงเก่าจากพ่อเที่ยง เรื่องความนิยมและราคาเล่นหา ก็ไม่ใช้ถูกๆครับ วิชาขนมเปี๊ยะนั้นเป็นคาถาทางคงกระพันของพ่อเที่ยง น่วมมานา โดยพระคาถานี้มีชื่อเสียงเรื่องหนังเหนียว อยู่ยงคงกระพัน พ่อเที่ยงร่ำเรียนวิชามาจากครูอยู่ ลอยเรือ (ฆราวาสในยุค พ.ศ. 2400 และเป็นลูกศิษย์ของหลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า) ซึ่งท่านชอบขนมเปี๊ยะ หากจะเรียนหรือจะขอประสิทธิ์คาถานี้ไปใช้ ต้องบูชาครูด้วยขนมเปี๊ยะ 1 คู่เสมอ ข้อมูลประกอบ คัดลอก ตามเว็ปมาครับ ตำนานบูรพาจารย์สักยันต์แห่งสยามประเทศ พ่อเที่ยง น่วมนามา เมื่อครั้งหนึ่งพ่อเที่ยงจะหยิบพระจากบนหิ้งมาแจกลูกศิษย์ ด้วยหิ้งพระสูงท่านจึงต่อเก้าอี้ แล้วพลัดตกลงมา แขนจึงไปถูกกับเข็มสักที่ตั้งหงายอยู่ กลับไม่มีบาดแผลแม้รอยบางบอน แต่เข็มสักบิดเบี้ยวไปเลย ท่านก็หันมายิ้มแล้วบอกกับศิษย์ว่า "คนแก่แล้ว หนังมันหย่อนยาน เลยไม่เข้า" แล้วก็ทำการลับเข็มสักใหม่เป็นการใหญ่เลยทีเดียว เมื่อครั้งที่พ่อเที่ยงกลับมาจากข้างนอก กำลังจะกลับบ้าน ฝนเกิดตกซะก่อน ก็ต้องพากันเดินตากฝนกลับ พอมาถึงที่บ้านแล้ว กลุ่มลูกศิษย์ก็พากันหาผ้ามาให้ท่านเช็ดตัวเป็นการใหญ่เลย เพราะกลัวว่าท่านจะเป็นหวัด พอหยิบผ้ามากำลังจะยื่นให้ท่าน กลับพบว่า ตัวท่านไม่เปียกฝนเลยแม้แต่น้อย เมื่อตอนพ่อเที่ยงไม่สบายอยู่ที่โรงพยาบาล ลูกศิษย์ของท่านคนหนึ่งหลังจากกลับจากธุระแล้ว ระหว่างขับรถ กำลังชั่งใจอยู่ว่าจะนำของกินไปให้แม่ก่อน หรือว่าจะไปเยี่ยมอาจารย์ก่อน เมื่อคิดแล้วก็วนรถกลับไปเยี่ยมอาจารย์ที่โรงพยาบาล เมื่อตอนจะกลับพ่อเที่ยงก็บอกกับศิษย์คนนั้นว่า "รีบกลับเอาของกินไปให้แม่เถอะ" ทั้งๆที่ไม่ได้บอกกล่าวเรื่องนี้เลย แต่ท่านก็สามารถทราบได้ มีคนรู้จักท่านคนหนึ่ง (ไม่แน่ใจว่าเป็นเพื่อนของท่านหรือป่าว) ข้องใจ สงสัย อยากรู้ว่าผีมีจริงหรือป่าว เลยเข้ามาถามกับพ่อเที่ยง ท่านก็ตอบกลับไปว่า "มีจริง" แล้วก็นัดเวลาให้มาพบท่านแล้วพาไปที่หนึ่ง (คาดว่าจะเป็นป่าช้า) หลังจากนั้นก็ทำเอาคนอยากรู้หัวโกร๋น ไม่สบายไปหลายวันเลยทีเดียว เพราะท่านรู้จริง ทำได้จริง พิสูจน์ได้ เมื่อก่อนงานไหว้ครูอาจารย์หาญ ซึ่งเป็นศิษย์พ่อเที่ยงคนหนึ่ง ได้เข้ามาหาท่าน แล้วก็แจ้งวันไหว้ครู พร้อมกับเชิญท่านให้ไปงานไหว้ครูให้ได้ ท่านจึงได้รับปาก เมื่อถึงเวลา ท่านก็ออกเดินทางพร้อมกับลูกศิษย์ขับรถไปส่ง ขณะถึงกลางทางโรคหัวใจท่านกำเริบ จะพาท่านไปส่งที่โรงพยาบาล ท่านก็ไม่ยอมไปจะต้องไปบ้านอาจารย์หาญให้ได้ ท่านก็ไปอยู่จนเสร็จพิธี จากนั้นก็ไม่ไหวลูกศิษย์ก็พาท่านเข้าโรงพยาบาลครับ ท่านจะบอกกับลูกศิษย์ว่า "วาจาเราใช้เสกเป่าคาถาให้ศักดิ์สิทธิ เราต้องมีสัจจะ" เมื่อครั้งไปเยี่ยมลูกศิษย์ที่ต่างจังหวัด ได้มีอาจารย์สักเจ้าถิ่นในแถบนั้นทราบเข้าก็เกิดไม่พอใจ คิดว่าจะมาสักทับถิ่น จึงให้ลูกศิษย์ไปเชิญมาเพื่อเจรจา ก็ไม่สามารถตกลงกันได้ พ่อเที่ยงจึงกล่าวว่า "ถ้าพวกท่านจับผมได้ ผมจะไปทันที" จากนั้นก็ลุกออกไป โดยที่กลุ่มลูกศิษย์นั้นไม่มีใครสามารถลุกจากพื้นได้เลย ว่ากันว่าวิชานี้ เสด็จเตี่ย ท่านก็เคยใช้ แม้กระทั้งปืนหรือมีดที่พกอยู่ ก็ไม่สามารถดึงหรือชักออกมาได้ งานไหว้ครูพ่อเที่ยงสมัยก่อน ตอนนั้นมีพระเข้ามาหาท่าน ลูกศิษย์จึงนำน้ำชามาถวาย เมื่อถึงตรงหน้าแล้วพระรูปนั้นก็ใช้ฝ่ามือตบลงไปที่แก้วแตกกระจายแล้วหันหน้ามาทางพ่อเที่ยงพร้อมกล่าวว่า "แบบนี้ท่านทำได้มั้ย" พ่อเที่ยงท่านก็เฉยๆ บอกให้ลูกศิษย์มาเก็บกวาดแล้ว ไปนำมาถวายให้ใหม่ เมื่อนำมาถวายแล้ว พระรูปนั้นก็ทำอีกเช่นเดิม และกล่าวว่า "แบบนี้ท่านทำได้รึป่าว" พ่อเที่ยงก็ให้ศิษย์มาเก็บกวาด แล้วให้รินน้ำชามาให้ท่าน จากนั้นพ่อเที่ยงก็นำน้ำชามาถวายพระรูปนั้นเอง และกล่าวว่า "อัปปมาโน ยั้งไว้ซึ่งความประมาท" พระรูปนั้นก็ตบไปที่แก้วอีกเช่นเดิม แต่คราวนี้แก้วบาดทะลุมือ ร้องโอดโอย ท่านจึงให้ลูกศิษย์มาไปส่งที่โรงพยาบาล ครับ thanks for sakyant website http://fws.cc/sukyant/index.php?topic=25.0

รายละเอียด

**รหัส ศ.ร.๒๑๙๓๕
พระปิดตาพ่อเที่ยง น่วมนามา หลังยันต์ขนมเปี๊ยะ พิมพ์นี้ทั่วไปเล่นเป็นของพ่อเที่ยง น่วมนามา ฆราวาสผู้ขมังเวส แต่หลายที่ก็ลงเป็นของ อาจารย์ป๋อง บุตรชายพ่อเที่ยง จัดสร้าง
ตามตำราและผงเก่าจากพ่อเที่ยง เรื่องความนิยมและราคาเล่นหา ก็ไม่ใช้ถูกๆครับ

วิชาขนมเปี๊ยะนั้นเป็นคาถาทางคงกระพันของพ่อเที่ยง น่วมมานา โดยพระคาถานี้มีชื่อเสียงเรื่องหนังเหนียว อยู่ยงคงกระพัน พ่อเที่ยงร่ำเรียนวิชามาจากครูอยู่ ลอยเรือ (ฆราวาสในยุค พ.ศ. 2400 และเป็นลูกศิษย์ของหลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า) ซึ่งท่านชอบขนมเปี๊ยะ หากจะเรียนหรือจะขอประสิทธิ์คาถานี้ไปใช้ ต้องบูชาครูด้วยขนมเปี๊ยะ 1 คู่เสมอ

ข้อมูลประกอบ คัดลอก ตามเว็ปมาครับ

ตำนานบูรพาจารย์สักยันต์แห่งสยามประเทศ พ่อเที่ยง น่วมนามา

เมื่อครั้งหนึ่งพ่อเที่ยงจะหยิบพระจากบนหิ้งมาแจกลูกศิษย์ ด้วยหิ้งพระสูงท่านจึงต่อเก้าอี้ แล้วพลัดตกลงมา แขนจึงไปถูกกับเข็มสักที่ตั้งหงายอยู่ กลับไม่มีบาดแผลแม้รอยบางบอน แต่เข็มสักบิดเบี้ยวไปเลย ท่านก็หันมายิ้มแล้วบอกกับศิษย์ว่า "คนแก่แล้ว หนังมันหย่อนยาน เลยไม่เข้า" แล้วก็ทำการลับเข็มสักใหม่เป็นการใหญ่เลยทีเดียว

เมื่อครั้งที่พ่อเที่ยงกลับมาจากข้างนอก กำลังจะกลับบ้าน ฝนเกิดตกซะก่อน ก็ต้องพากันเดินตากฝนกลับ พอมาถึงที่บ้านแล้ว กลุ่มลูกศิษย์ก็พากันหาผ้ามาให้ท่านเช็ดตัวเป็นการใหญ่เลย เพราะกลัวว่าท่านจะเป็นหวัด พอหยิบผ้ามากำลังจะยื่นให้ท่าน กลับพบว่า ตัวท่านไม่เปียกฝนเลยแม้แต่น้อย

เมื่อตอนพ่อเที่ยงไม่สบายอยู่ที่โรงพยาบาล ลูกศิษย์ของท่านคนหนึ่งหลังจากกลับจากธุระแล้ว ระหว่างขับรถ กำลังชั่งใจอยู่ว่าจะนำของกินไปให้แม่ก่อน หรือว่าจะไปเยี่ยมอาจารย์ก่อน เมื่อคิดแล้วก็วนรถกลับไปเยี่ยมอาจารย์ที่โรงพยาบาล เมื่อตอนจะกลับพ่อเที่ยงก็บอกกับศิษย์คนนั้นว่า "รีบกลับเอาของกินไปให้แม่เถอะ" ทั้งๆที่ไม่ได้บอกกล่าวเรื่องนี้เลย แต่ท่านก็สามารถทราบได้

มีคนรู้จักท่านคนหนึ่ง (ไม่แน่ใจว่าเป็นเพื่อนของท่านหรือป่าว) ข้องใจ สงสัย อยากรู้ว่าผีมีจริงหรือป่าว เลยเข้ามาถามกับพ่อเที่ยง ท่านก็ตอบกลับไปว่า "มีจริง" แล้วก็นัดเวลาให้มาพบท่านแล้วพาไปที่หนึ่ง (คาดว่าจะเป็นป่าช้า) หลังจากนั้นก็ทำเอาคนอยากรู้หัวโกร๋น ไม่สบายไปหลายวันเลยทีเดียว เพราะท่านรู้จริง ทำได้จริง พิสูจน์ได้

เมื่อก่อนงานไหว้ครูอาจารย์หาญ ซึ่งเป็นศิษย์พ่อเที่ยงคนหนึ่ง ได้เข้ามาหาท่าน แล้วก็แจ้งวันไหว้ครู พร้อมกับเชิญท่านให้ไปงานไหว้ครูให้ได้ ท่านจึงได้รับปาก เมื่อถึงเวลา ท่านก็ออกเดินทางพร้อมกับลูกศิษย์ขับรถไปส่ง ขณะถึงกลางทางโรคหัวใจท่านกำเริบ จะพาท่านไปส่งที่โรงพยาบาล ท่านก็ไม่ยอมไปจะต้องไปบ้านอาจารย์หาญให้ได้ ท่านก็ไปอยู่จนเสร็จพิธี จากนั้นก็ไม่ไหวลูกศิษย์ก็พาท่านเข้าโรงพยาบาลครับ ท่านจะบอกกับลูกศิษย์ว่า "วาจาเราใช้เสกเป่าคาถาให้ศักดิ์สิทธิ เราต้องมีสัจจะ"

เมื่อครั้งไปเยี่ยมลูกศิษย์ที่ต่างจังหวัด ได้มีอาจารย์สักเจ้าถิ่นในแถบนั้นทราบเข้าก็เกิดไม่พอใจ คิดว่าจะมาสักทับถิ่น จึงให้ลูกศิษย์ไปเชิญมาเพื่อเจรจา ก็ไม่สามารถตกลงกันได้ พ่อเที่ยงจึงกล่าวว่า "ถ้าพวกท่านจับผมได้ ผมจะไปทันที" จากนั้นก็ลุกออกไป โดยที่กลุ่มลูกศิษย์นั้นไม่มีใครสามารถลุกจากพื้นได้เลย ว่ากันว่าวิชานี้ เสด็จเตี่ย ท่านก็เคยใช้ แม้กระทั้งปืนหรือมีดที่พกอยู่ ก็ไม่สามารถดึงหรือชักออกมาได้

งานไหว้ครูพ่อเที่ยงสมัยก่อน ตอนนั้นมีพระเข้ามาหาท่าน ลูกศิษย์จึงนำน้ำชามาถวาย เมื่อถึงตรงหน้าแล้วพระรูปนั้นก็ใช้ฝ่ามือตบลงไปที่แก้วแตกกระจายแล้วหันหน้ามาทางพ่อเที่ยงพร้อมกล่าวว่า "แบบนี้ท่านทำได้มั้ย"

พ่อเที่ยงท่านก็เฉยๆ บอกให้ลูกศิษย์มาเก็บกวาดแล้ว ไปนำมาถวายให้ใหม่ เมื่อนำมาถวายแล้ว พระรูปนั้นก็ทำอีกเช่นเดิม และกล่าวว่า
"แบบนี้ท่านทำได้รึป่าว" พ่อเที่ยงก็ให้ศิษย์มาเก็บกวาด แล้วให้รินน้ำชามาให้ท่าน

จากนั้นพ่อเที่ยงก็นำน้ำชามาถวายพระรูปนั้นเอง และกล่าวว่า "อัปปมาโน ยั้งไว้ซึ่งความประมาท"

พระรูปนั้นก็ตบไปที่แก้วอีกเช่นเดิม แต่คราวนี้แก้วบาดทะลุมือ ร้องโอดโอย ท่านจึงให้ลูกศิษย์มาไปส่งที่โรงพยาบาล ครับ

thanks for sakyant website http://fws.cc/sukyant/index.php?topic=25.0