พระผงนาคปรก พิมพ์ใหญ่ หลวงปู่ครูบาธรรมชัย วัดทุ่งหลวง จ.เชียงใหม่ ปี 2525 หายาก-ศิลป์เจริญพร - webpra

เว็บ-พระ ประมูลพระเครื่อง ร้านค้าพระเครื่องออนไลน์

ศิลป์เจริญพร

"ร้านนี้พระเครื่องยุคเก่า น้อมบูชาคุณ พระสุปฏิปันโน ผู้ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ พุทธคุณ ล้ำค่ายิ่งทางใจ"

หมวด พระเกจิภาคเหนือ

พระผงนาคปรก พิมพ์ใหญ่ หลวงปู่ครูบาธรรมชัย วัดทุ่งหลวง จ.เชียงใหม่ ปี 2525 หายาก

พระผงนาคปรก พิมพ์ใหญ่ หลวงปู่ครูบาธรรมชัย วัดทุ่งหลวง จ.เชียงใหม่ ปี 2525 หายาก - 3

พระผงนาคปรก พิมพ์ใหญ่ หลวงปู่ครูบาธรรมชัย วัดทุ่งหลวง จ.เชียงใหม่ ปี 2525 หายาก - 4

พระผงนาคปรก พิมพ์ใหญ่ หลวงปู่ครูบาธรรมชัย วัดทุ่งหลวง จ.เชียงใหม่ ปี 2525 หายาก - 5

ชื่อร้านค้า	ศิลป์เจริญพร - (คลิ๊กที่นี่เพื่อดู ข้อมูลเกี่ยวกับร้านค้า)
ชื่อเจ้าของร้านค้า	ศิลป์เจริญพร (2259)
ชื่อพระเครื่อง	พระผงนาคปรก พิมพ์ใหญ่ หลวงปู่ครูบาธรรมชัย วัดทุ่งหลวง จ.เชียงใหม่ ปี 2525 หายาก
อายุพระเครื่อง	-
หมวดพระ	พระเกจิภาคเหนือ
ราคาเช่า	500 บาท
เบอร์โทรติดต่อ	0811178991 (สะดวกรับสายเวลา 18.00 - 20.00 น.)
อีเมล์ติดต่อ	เนื่องจากมีลูกค้าติดต่อขอเช่าพระมาจำนวนมากต่อวัน ดังนั้นเช่าผ่านLINE จะติดต่อง่ายและสะดวกสุดครับ
LINE	(คลิ๊กที่นี่เพื่อเพิ่มเพื่อนกับเจ้าของร้าน)
สถานะ
Facebook	Share
เปิดให้เช่าตั้งแต่วันที่	อ. - 25 เม.ย. 2566 - 20:08.12
แก้ไขข้อมูลล่าสุดเมื่อ	พฤ. - 11 พ.ค. 2566 - 13:02.15

รายละเอียด
**รหัส ศ.ร.๑๙๘๐๐ พระผงนาคปรก พิมพ์ใหญ่ หลวงปู่ครูบาธรรมชัย วัดทุ่งหลวง จ.เชียงใหม่ ปี 2525 หายาก หลวงปู่ครูบาธรรมชัย ธมมชยโย วัดทุ่งหลวง เชียงใหม่ พระอริยสงฆ์ที่เป็นที่กราบไหว้ของชาวเหนือ ท่านเป็นศิษย์ท่านหนึ่งของครูบาเจ้าศรีวิชัย เป็นสหธรรมมิกกับหลวงปู่ครูบาชุ่ม โพธิโก ,หลวงปู่คำแสน วัดป่าดอนมูล , หลวงปู่คำแสน วัดสวนดอก , หลวงปู่ครูบาน้อย วัดบ้านปง ,ครูบาชัยวงศา วัดพระบาทห้วยต้ม ,และ หลวงพ่อท่านมหาวีระ ฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง ,และท่านครูบาอาจารย์ทั้งหลายอีกมากรูปทั่วล้านนา ครูบาท่านนั้นสำเร็จกรรมฐาน สำเร็จฌาณสมาบัติชั้นสูง มีสมาธิจิตแรงกล้า ขนาดท่านมหาวีระ วัดท่าซุงนั้นกล่าวยกย่อง วัตถุมงคลของท่านนั้นดีเด่นสารพัด และท่านยังเก่งเรื่องการรักษาด้วยครับ ปัจจุบันสังขารหลวงปู่ธรรมชัย ยังไม่เน่าเปื่อย เก็บอยู่ที่วัดทุ่งหลวงครับ http://www.pralanna.com/boardpage.php?topicid=35297 #เรื่องเล่าจากหลวงพ่อฤาษีลิงดำ “..หลวงปู่พระครูบาธรรมชัย วัดทุ่งหลวง อำเภอแม่แตง จังหวัดเชียงใหม่ ท่านมรภาพเมื่อวันที่ ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๓๐ ก่อนหน้านี้มีคนแจ้งข่าวให้อาตมาทราบว่า หลวงปู่ธรรมชัยท่านไม่สบายมาก เข้าโรงพยาบาล อาตมาฟังแล้วก็คิดในใจว่าวันนี้ตรงกับวัน ๑๒ ค่ำ ตามตำราโบราณถ้าป่วยวันนี้มันหายยาก หลังจากนั้นถัดไปอีก ๑ วัน จากวันที่ได้รับข่าวว่าท่านมรภาพแล้ว ก็คิดว่าเคยทำงานคู่กันในด้านสาธารณประโยชน์เหมือนกันแต่คนละด้าน ท่านไปแล้วก็เหลือแต่เรา จึงคุมกำลังใจตนเอง นอนภาวนาบ้างพิจารณาบ้าง พอจิตรวมตัว จิตรวมตัวนี่ไม่ต้องบงคับ พอจิตทรงตัวดีก็ไปหาพระ พอไปถึงก็กราบพระ ถ้าจิตมีกำลังอย่างนี้ตายเมื่อไรก็มาที่นี่ นึกถึงหลวงปู่ธรรมชัยขึ้นมาได้ จึงกราบเรียนถามพระท่านว่า “เวลานี้หลวงปู่ธรรมชัยอยู่ไหน” ท่านก็ตอบว่า "หลวงปู่ธรรมชัยอยู่ชั้นดุสิต" ก็ตกใจเพราะว่าหลวงปู่ธรรมชัยเดิมท่านเป็นพุทธภูมิ ต่อมาก็ลาพุทธภูมิต้องการเป็นอัครสาวกของพระศรีอาริย์ ท่านเคยบอกว่า "ขอเกิดอีกชาติ ต้องการเป็นอัครสาวกของพระศรีอาริย์" อาตมาจึงกราบถามพระว่า "ในเมื่อหลวงปู่ธรรมชัยไม่ได้เป็นพุทธภูมิ ก็ไม่มีสิทธิ์เข้าชั้นดุสิต เพราะชั้นดุสิตผู้ที่จะเข้าได้ต้องเป็นพระอริยเจ้าขั้นพระโสดาบันขึ้นไป และในเมื่อหลวงปู่ธรรมชัยปรารถนาเป็นอัครสาวกของพระศรีอาริย์ ก็เป็นพระอริยเจ้าไม่ได้จึงไม่มีสิทธิ์เข้าชั้นดุสิต และอีกประการหนึ่งหลวงปู่ธรรมชัยลาจากพุทธภูมิแล้ว และไม่ใช่บิดามารดาของพระโพธิสัตว์ ทำไมเข้าชั้นดุสิตได้" พระท่านก็บอกว่า "งานของหลวงปู่ธรรมชัยเป็นงานพุทธภูมิ มีเมตตา ความรัก กรุณา ความสงสาร ไม่มีขอบเขต ใครไปก็สงสารมีเงินหรือไม่มีไม่สำคัญ ต้องการสงเคราะห์อย่างเดียว ด้านมุทิตา ท่านไม่เคยอิจฉาริษยาใคร ใครได้ดีพลอยยินดีด้วย อุเบกขา วางเฉย คนที่ไม่ชอบใจเขาก็ว่าท่าน เขานินทาท่าน ท่านก็เฉย รวมความว่าท่านครบถ้วน บริบูรณ์ด้วยพรหมวิหาร ๔ ไม่มีขอบเขต อย่างนี้เขาเรียกเป็น อัปปมัญญา อัปปมัญญา นี้ไม่มีขอบเขต ถือว่างานประเภทนี้เป็นงานพุทธภูมิไม่ใช่งานสาวก และทำไมจะถือว่าเขาไม่มีสิทธิ์เข้าชั้นดุสิต" พอพูดจบท่านก็เรียกหลวงปู่ธรรมชัยเข้าไปนั่งคู่กับอาตมา อาตมาถามหลวงปู่ธรรมชัยว่า "หลวงปู่ออกจากร่างกายแล้ว รู้สึกเสียดายร่างกายไหม อยากกลับเข้าไปไหม" หลวงปู่ทำหน้าเบ้ปั้นไม่ถูกเลยตอบว่า "รังเกียจร่างกายจริงๆ" ถามว่า "อายุกาลมันสมควรหรือเปล่าในการตายครั้งนี้" ท่านบอกว่า "เป็นการตายที่ไม่สมควรแก่เวลาที่ควรจะตาย" พระท่านบอกว่า "สงสารเธอ กาลเวลามันเลยมาแล้ว เรื่องการก่อสร้างก็เหลือไม่มาก คนอื่นเขาทำต่อไปได้ ควรไปให้ได้มีความสุขบ้าง" หลังจากนั้นพระท่านก็เรียกพระศรีอาริยเมตไตรยขึ้นไป พอท่านขึ้นไปอาตมาก็กราบเรียนถามว่า "เวลานี้วิมานของหลวงปู่ธรรมชัยอยู่ที่ไหน" ท่านบอกว่า "เขาปรารถนาเป็นอัครสาวกของฉันก็อยู่ที่ฉัน" ใครฝึกมโนมยิทธิได้ก็สามารถพิสูจน์ได้ด้วยตนเอง เวลาจะพิสูจน์ก็ต้องทิ้งความจำที่รู้มาก่อน อย่างพระท่านบอกว่า "หลวงปู่ธรรมชัยอยู่สวรรค์ชั้นดุสิต" ต้องทิ้งอารมณ์นี้เสียก่อน ให้จิตมีความทรงตัวเป็นอุเบกขา อย่าให้อารมณ์เก่าที่เราได้ยินมามีในจิต จึงเริ่มภาวนา แล้วขึ้นไปหาพระแล้วก็กราบถามท่าน อย่างนี้จะไม่ผิด.." เรื่องที่ ๔๓ หลวงปู่ธรรมชัย มรภาพแล้วไปเกิดเป็นเทวดาบนสวรรค์ชั้นดุสิต ที่มา https://sites.google.com/site/sphrathewtheph/

รายละเอียด

**รหัส ศ.ร.๑๙๘๐๐

พระผงนาคปรก พิมพ์ใหญ่ หลวงปู่ครูบาธรรมชัย วัดทุ่งหลวง จ.เชียงใหม่ ปี 2525 หายาก

หลวงปู่ครูบาธรรมชัย ธมมชยโย วัดทุ่งหลวง เชียงใหม่ พระอริยสงฆ์ที่เป็นที่กราบไหว้ของชาวเหนือ ท่านเป็นศิษย์ท่านหนึ่งของครูบาเจ้าศรีวิชัย เป็นสหธรรมมิกกับหลวงปู่ครูบาชุ่ม โพธิโก ,หลวงปู่คำแสน วัดป่าดอนมูล , หลวงปู่คำแสน วัดสวนดอก , หลวงปู่ครูบาน้อย วัดบ้านปง ,ครูบาชัยวงศา วัดพระบาทห้วยต้ม ,และ หลวงพ่อท่านมหาวีระ ฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง ,และท่านครูบาอาจารย์ทั้งหลายอีกมากรูปทั่วล้านนา ครูบาท่านนั้นสำเร็จกรรมฐาน สำเร็จฌาณสมาบัติชั้นสูง มีสมาธิจิตแรงกล้า ขนาดท่านมหาวีระ วัดท่าซุงนั้นกล่าวยกย่อง วัตถุมงคลของท่านนั้นดีเด่นสารพัด และท่านยังเก่งเรื่องการรักษาด้วยครับ ปัจจุบันสังขารหลวงปู่ธรรมชัย ยังไม่เน่าเปื่อย เก็บอยู่ที่วัดทุ่งหลวงครับ

http://www.pralanna.com/boardpage.php?topicid=35297

#เรื่องเล่าจากหลวงพ่อฤาษีลิงดำ

“..หลวงปู่พระครูบาธรรมชัย วัดทุ่งหลวง อำเภอแม่แตง จังหวัดเชียงใหม่ ท่านมรภาพเมื่อวันที่ ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๓๐ ก่อนหน้านี้มีคนแจ้งข่าวให้อาตมาทราบว่า หลวงปู่ธรรมชัยท่านไม่สบายมาก เข้าโรงพยาบาล อาตมาฟังแล้วก็คิดในใจว่าวันนี้ตรงกับวัน ๑๒ ค่ำ ตามตำราโบราณถ้าป่วยวันนี้มันหายยาก หลังจากนั้นถัดไปอีก ๑ วัน จากวันที่ได้รับข่าวว่าท่านมรภาพแล้ว ก็คิดว่าเคยทำงานคู่กันในด้านสาธารณประโยชน์เหมือนกันแต่คนละด้าน ท่านไปแล้วก็เหลือแต่เรา จึงคุมกำลังใจตนเอง นอนภาวนาบ้างพิจารณาบ้าง พอจิตรวมตัว จิตรวมตัวนี่ไม่ต้องบงคับ พอจิตทรงตัวดีก็ไปหาพระ พอไปถึงก็กราบพระ ถ้าจิตมีกำลังอย่างนี้ตายเมื่อไรก็มาที่นี่ นึกถึงหลวงปู่ธรรมชัยขึ้นมาได้ จึงกราบเรียนถามพระท่านว่า “เวลานี้หลวงปู่ธรรมชัยอยู่ไหน” ท่านก็ตอบว่า "หลวงปู่ธรรมชัยอยู่ชั้นดุสิต" ก็ตกใจเพราะว่าหลวงปู่ธรรมชัยเดิมท่านเป็นพุทธภูมิ ต่อมาก็ลาพุทธภูมิต้องการเป็นอัครสาวกของพระศรีอาริย์ ท่านเคยบอกว่า "ขอเกิดอีกชาติ ต้องการเป็นอัครสาวกของพระศรีอาริย์" อาตมาจึงกราบถามพระว่า "ในเมื่อหลวงปู่ธรรมชัยไม่ได้เป็นพุทธภูมิ ก็ไม่มีสิทธิ์เข้าชั้นดุสิต เพราะชั้นดุสิตผู้ที่จะเข้าได้ต้องเป็นพระอริยเจ้าขั้นพระโสดาบันขึ้นไป และในเมื่อหลวงปู่ธรรมชัยปรารถนาเป็นอัครสาวกของพระศรีอาริย์ ก็เป็นพระอริยเจ้าไม่ได้จึงไม่มีสิทธิ์เข้าชั้นดุสิต
และอีกประการหนึ่งหลวงปู่ธรรมชัยลาจากพุทธภูมิแล้ว และไม่ใช่บิดามารดาของพระโพธิสัตว์ ทำไมเข้าชั้นดุสิตได้" พระท่านก็บอกว่า "งานของหลวงปู่ธรรมชัยเป็นงานพุทธภูมิ มีเมตตา ความรัก กรุณา ความสงสาร ไม่มีขอบเขต ใครไปก็สงสารมีเงินหรือไม่มีไม่สำคัญ ต้องการสงเคราะห์อย่างเดียว ด้านมุทิตา ท่านไม่เคยอิจฉาริษยาใคร ใครได้ดีพลอยยินดีด้วย อุเบกขา วางเฉย คนที่ไม่ชอบใจเขาก็ว่าท่าน เขานินทาท่าน ท่านก็เฉย รวมความว่าท่านครบถ้วน บริบูรณ์ด้วยพรหมวิหาร ๔ ไม่มีขอบเขต อย่างนี้เขาเรียกเป็น อัปปมัญญา อัปปมัญญา นี้ไม่มีขอบเขต ถือว่างานประเภทนี้เป็นงานพุทธภูมิไม่ใช่งานสาวก และทำไมจะถือว่าเขาไม่มีสิทธิ์เข้าชั้นดุสิต" พอพูดจบท่านก็เรียกหลวงปู่ธรรมชัยเข้าไปนั่งคู่กับอาตมา อาตมาถามหลวงปู่ธรรมชัยว่า "หลวงปู่ออกจากร่างกายแล้ว รู้สึกเสียดายร่างกายไหม อยากกลับเข้าไปไหม" หลวงปู่ทำหน้าเบ้ปั้นไม่ถูกเลยตอบว่า "รังเกียจร่างกายจริงๆ" ถามว่า "อายุกาลมันสมควรหรือเปล่าในการตายครั้งนี้" ท่านบอกว่า "เป็นการตายที่ไม่สมควรแก่เวลาที่ควรจะตาย" พระท่านบอกว่า "สงสารเธอ กาลเวลามันเลยมาแล้ว เรื่องการก่อสร้างก็เหลือไม่มาก คนอื่นเขาทำต่อไปได้ ควรไปให้ได้มีความสุขบ้าง" หลังจากนั้นพระท่านก็เรียกพระศรีอาริยเมตไตรยขึ้นไป พอท่านขึ้นไปอาตมาก็กราบเรียนถามว่า "เวลานี้วิมานของหลวงปู่ธรรมชัยอยู่ที่ไหน" ท่านบอกว่า "เขาปรารถนาเป็นอัครสาวกของฉันก็อยู่ที่ฉัน"
ใครฝึกมโนมยิทธิได้ก็สามารถพิสูจน์ได้ด้วยตนเอง เวลาจะพิสูจน์ก็ต้องทิ้งความจำที่รู้มาก่อน อย่างพระท่านบอกว่า "หลวงปู่ธรรมชัยอยู่สวรรค์ชั้นดุสิต" ต้องทิ้งอารมณ์นี้เสียก่อน ให้จิตมีความทรงตัวเป็นอุเบกขา อย่าให้อารมณ์เก่าที่เราได้ยินมามีในจิต จึงเริ่มภาวนา แล้วขึ้นไปหาพระแล้วก็กราบถามท่าน อย่างนี้จะไม่ผิด.."
เรื่องที่ ๔๓ หลวงปู่ธรรมชัย มรภาพแล้วไปเกิดเป็นเทวดาบนสวรรค์ชั้นดุสิต
ที่มา https://sites.google.com/site/sphrathewtheph/