หมวด เครื่องรางของขลัง

ลูกอมติดวิญญาณ อาจารย์แน่น วัดหนองขาว ยุคปลาย

ลูกอมติดวิญญาณ อาจารย์แน่น วัดหนองขาว ยุคปลาย - 3

ลูกอมติดวิญญาณ อาจารย์แน่น วัดหนองขาว ยุคปลาย - 4

ลูกอมติดวิญญาณ อาจารย์แน่น วัดหนองขาว ยุคปลาย - 5

ชื่อร้านค้า	ปฐมภูมิ - (คลิ๊กที่นี่เพื่อดู ข้อมูลเกี่ยวกับร้านค้า)
ชื่อเจ้าของร้านค้า	ปฐมภูมิ (0)
ชื่อพระเครื่อง	ลูกอมติดวิญญาณ อาจารย์แน่น วัดหนองขาว ยุคปลาย
อายุพระเครื่อง	-
หมวดพระ	เครื่องรางของขลัง
ราคาเช่า	-
เบอร์โทรติดต่อ	(ไม่แสดงเบอร์ เนื่องจากรายการนี้ไม่ได้ปล่อยเช่า)
อีเมล์ติดต่อ	kcs_amulet@homail.com
สถานะ
Facebook	Share
เปิดให้เช่าตั้งแต่วันที่	อา. - 21 พ.ย. 2564 - 19:15.57
แก้ไขข้อมูลล่าสุดเมื่อ	อ. - 25 มิ.ย. 2567 - 03:06.59

รายละเอียด
พระครูปลัดแน่น ปุสฺโส (หลวงพ่อแน่น,อาจารย์แน่น) วัดหนองขาว เกิดเมื่อ วันพฤหัสบดี ที่ ๑๓ มกราคม พ.ศ.๒๔๕๒ อุปสมบท วันพุธ ที่ ๑๙ มิถุนายน พ.ศ.๒๔๘๓ (ครั้งที่ ๒) มรณภาพ วันพฤหัสบดี ที่ ๑๑ เมษายน พ.ศ.๒๕๒๘ พระครูปลัดแน่น ท่านเป็นลูกศิษย์หลวงปู่เปลี่ยนวัดใต้ ท่านได้รับผู้รับมอบตำรา ทำพระ ทำลูกอม ทำหน้าหนังเสือ มาจากหลวงปู่เปลี่ยนโดยตรง หนึ่งในนั้นคือสร้างลูกอมโดยใช้ผ้าขาวที่ใช้คลุมศพของหญิงมีครรภ์ที่ตายท้องกลม คนในสมัยโบราณเมื่อนำศพลงโลงแล้วจะใช้ผ้าขาวคลุมศพไว้และจะไม่ปิดฝาโลงศพ งานสวดอภิธรรมศพก็จัดขึ้นน้อยคืน ในรายของศพหญิงมีครรภ์ที่ตายท้องกลมนั้นก็จะใช้วิธีการฝังศพแทนการประชุมเพลิงศพและตอนที่มีการฝังศพนี้หลังจากพิธีต่าง ๆ จบลงก็จะมีลูกศิษย์ ลูกหาพระในวัดและตัวท่านพระครูปลัดแน่นเองเป็นผู้ชักผ้าขาวออกจากโลกศพ เพื่อนำผ้าขาวที่ได้มาใช้ในการทำลูกอมและเมื่อได้ผ้าขาวมาแล้วท่านจะนำมาตัดเป็นชิ้นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าเท่า ๆ กันแล้วแต่ขนาดของลูกอม นำผ้าที่ตัดแล้วมาเขียนยันต์โดยท่านพระปลัดแน่นจะลงมือเขียนเองเสร็จแล้วก็นำผ้ามาม้วนแล้วจึงมัดด้วยสายสินมงคลที่ได้จากการปลุกเสกไว้แล้ว จากนั้นก็จะใช้ลวดทองแดงที่ถักเป็นตาข่ายมัดให้แน่นแล้วใช้ลวดทองแดงขึ้นเป็นหูด้วยในตัวแล้วจึงนำเชือกด้ายมาถักเป็นลูกอมที่มีขนาดแตกต่างกันไป โดยที่ท่านพระครูปลัดแน่นจะเป็นผู้ขึ้นต้นถักเองด้วยเชือกด้ายในส่วนหูของลูกอมไปจนเกือบครึ่งลูกแล้วจึงให้ลูกศิษย์ ลูกหา พระในวัดเป็นผู้ถักต่อจนเสร็จ แล้วจึงนำไปจุ่มรัก พุทธคุณนั้นเด่นมากทางด้านแคล้วคลาดปลอดภัย เมตตามหานิยม มหาเสน่ห์ ค้าขายโชคลาภ แคล้วคลาด ปลอดภัย ซึ่งรักยุคแรก ๆ ได้จากต้นรักใหญ่ใช้มีดสับที่ต้นนำยางดิบออกมานำมาเคี่ยวไฟจนได้สีแดงลูกหว่าสุกหรือสีแดงเข้ม แต่ด้วยเมื่อนำลูกอมยุคแรกมาให้บูชาลูกศิษย์บางคนมีอาการแพ้ยางรักบางคนก็ใช้ไม่ได้ท่านครูปลัดแน่นจึงเปลี่ยนมาใช้รักกระป๋องในยุคต่อมาและมีบางช่วงเวลาที่รักกระป๋องหมดจึงได้ใช้น้ำมันเหนียวผสมผงทองบรอนซ์มาจุ่มลูกอมแทน แต่มีจำนวนไม่มากนัก ฉนั้น เริ่มสร้างลูกอมครั้งแรกเมื่อประมาณ พ.ศ.๒๔๙๔ รักที่ใช้เป็นรักแดง(ยุคต้น) จนมาเริ่มใช้ รักดำ(รักกระป๋อง) พ.ศ.๒๕๑๐กว่าๆ และน้ำมันเหนี่ยวผสมผงทอง(ใช้อยู่ปีมาณ๑ปีเศษ) หลังจากนั้นจึงกลับมาใช้รักดำ(รักกระป๋อง) อีกครั้งช่วงปี พ.ศ.๒๕๒๐ และสิ้นสุดการสร้างเมื่อปลายๆปี พ.ศ.๒๕๒๗ นี้เอง รูปลักษณ์การถักมีหลายทรงตามฝีมือของลูกศิษย์ที่ช่วยถักแต่ละคนตามยุคตามสมัย การเล่นหาสมัยก่อนไม่ยุ่งยาก เพราะของอยู่ในพื้นที่เสียส่วนมาก จะหลุดไปส่วนกลางนั้นมีน้อย มีผ่านตามากมาหลายรูปแบบเล่นหากันตามคนพื้นที่เพราะส่วนใหญ่ยังทันเห็นทันใช้กัน เล่นหากันทุกยุคทุกสมัยทุกรูปทรง แต่ภายหลังมีเซียนหัวเสเอาไปยัดขายเป็นหลวงปู่เอี่ยมบ้าง ใช้แล้วมีประสบการณ์เรื่องเล่าบอกต่อกันบ้าง ทำให้นิยมสะสกันมากขึ้น ปัญหาก็เริ่มเกิด คนนั้นว่าอย่างนั้น คนนี้ว่าอย่างนี้ เซียนคนนั้นเล่นแบบนั้น เซียนคนนี้เล่นแบบนี้ รักแบบนั้น รักแบบนี้ ทรงแบบนั้น ทรงแบบนี้ คนนอกพื้นที่ทั้งนั้นเป็นคนกำหนด คนพื้นที่ไม่มีเสียงพอจะออกเสียงได้ทำให้เป็นว่าถ้าไม่อยู่ในมือเซียนเป็นของเล่นไปหมด ทั้งๆที่ในพื้นที่เองยังมีตกหล่นตามบ้านเรือนชาวบ้านระแวกนั้นอีกมาก แต่มาตรฐานไม่ตรงตามเซียนกำหนดเลยไม่ได้ออกมาให้เห็นกัน คนรุ่นๆที่ทันก็เก็บไม่สนใจ คนรุ่นใหม่ๆก็ไม่กล้าจะเก็บเพราะกลัวไม่ถึงยุค สรุป ทุกวันนี้ที่ขายๆกันก็แค่ที่เป็นยุคแรกๆ รักแดงๆ ทรงรักบี้ ตูดแหลมๆ งานของตา...กับของลุง... ไม่กี่คน ส่วนยุคกลางๆยุคปลายๆไม่เล่นกันเพราะงานช่างฝีมือคนละงานกับที่เซียนบอก เอาๆ ว่ากันไป ใครใคร่ซื้อๆ ใครใคร่ๆใช้ๆ ไว้เดินเล่นตามบ้านแถวหนองขาวได้เมื่อไหร่ก็บอกด้วย เผื่อจะคุยกันรู้เรื่อง ... ป.ล.ลูกนี้ได้ที่ทุ่งสมอไม่ใช่หนองขาว เพราะบ้านเขาแถวนั้นหวงกันจัดเลย พิเศษลูกนี้มีเคลือบสีผึ้งเสกไว้ด้วย เป็นลูกอมยุคปลายแล้วครับ

รายละเอียด

พระครูปลัดแน่น ปุสฺโส (หลวงพ่อแน่น,อาจารย์แน่น) วัดหนองขาว
เกิดเมื่อ วันพฤหัสบดี ที่ ๑๓ มกราคม พ.ศ.๒๔๕๒
อุปสมบท วันพุธ ที่ ๑๙ มิถุนายน พ.ศ.๒๔๘๓ (ครั้งที่ ๒)
มรณภาพ วันพฤหัสบดี ที่ ๑๑ เมษายน พ.ศ.๒๕๒๘

พระครูปลัดแน่น ท่านเป็นลูกศิษย์หลวงปู่เปลี่ยนวัดใต้ ท่านได้รับผู้รับมอบตำรา ทำพระ ทำลูกอม ทำหน้าหนังเสือ มาจากหลวงปู่เปลี่ยนโดยตรง หนึ่งในนั้นคือสร้างลูกอมโดยใช้ผ้าขาวที่ใช้คลุมศพของหญิงมีครรภ์ที่ตายท้องกลม คนในสมัยโบราณเมื่อนำศพลงโลงแล้วจะใช้ผ้าขาวคลุมศพไว้และจะไม่ปิดฝาโลงศพ งานสวดอภิธรรมศพก็จัดขึ้นน้อยคืน ในรายของศพหญิงมีครรภ์ที่ตายท้องกลมนั้นก็จะใช้วิธีการฝังศพแทนการประชุมเพลิงศพและตอนที่มีการฝังศพนี้หลังจากพิธีต่าง ๆ จบลงก็จะมีลูกศิษย์ ลูกหาพระในวัดและตัวท่านพระครูปลัดแน่นเองเป็นผู้ชักผ้าขาวออกจากโลกศพ เพื่อนำผ้าขาวที่ได้มาใช้ในการทำลูกอมและเมื่อได้ผ้าขาวมาแล้วท่านจะนำมาตัดเป็นชิ้นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าเท่า ๆ กันแล้วแต่ขนาดของลูกอม นำผ้าที่ตัดแล้วมาเขียนยันต์โดยท่านพระปลัดแน่นจะลงมือเขียนเองเสร็จแล้วก็นำผ้ามาม้วนแล้วจึงมัดด้วยสายสินมงคลที่ได้จากการปลุกเสกไว้แล้ว จากนั้นก็จะใช้ลวดทองแดงที่ถักเป็นตาข่ายมัดให้แน่นแล้วใช้ลวดทองแดงขึ้นเป็นหูด้วยในตัวแล้วจึงนำเชือกด้ายมาถักเป็นลูกอมที่มีขนาดแตกต่างกันไป โดยที่ท่านพระครูปลัดแน่นจะเป็นผู้ขึ้นต้นถักเองด้วยเชือกด้ายในส่วนหูของลูกอมไปจนเกือบครึ่งลูกแล้วจึงให้ลูกศิษย์ ลูกหา พระในวัดเป็นผู้ถักต่อจนเสร็จ แล้วจึงนำไปจุ่มรัก

พุทธคุณนั้นเด่นมากทางด้านแคล้วคลาดปลอดภัย เมตตามหานิยม มหาเสน่ห์ ค้าขายโชคลาภ แคล้วคลาด ปลอดภัย

ซึ่งรักยุคแรก ๆ ได้จากต้นรักใหญ่ใช้มีดสับที่ต้นนำยางดิบออกมานำมาเคี่ยวไฟจนได้สีแดงลูกหว่าสุกหรือสีแดงเข้ม แต่ด้วยเมื่อนำลูกอมยุคแรกมาให้บูชาลูกศิษย์บางคนมีอาการแพ้ยางรักบางคนก็ใช้ไม่ได้ท่านครูปลัดแน่นจึงเปลี่ยนมาใช้รักกระป๋องในยุคต่อมาและมีบางช่วงเวลาที่รักกระป๋องหมดจึงได้ใช้น้ำมันเหนียวผสมผงทองบรอนซ์มาจุ่มลูกอมแทน แต่มีจำนวนไม่มากนัก

ฉนั้น เริ่มสร้างลูกอมครั้งแรกเมื่อประมาณ พ.ศ.๒๔๙๔ รักที่ใช้เป็นรักแดง(ยุคต้น) จนมาเริ่มใช้ รักดำ(รักกระป๋อง) พ.ศ.๒๕๑๐กว่าๆ และน้ำมันเหนี่ยวผสมผงทอง(ใช้อยู่ปีมาณ๑ปีเศษ) หลังจากนั้นจึงกลับมาใช้รักดำ(รักกระป๋อง) อีกครั้งช่วงปี พ.ศ.๒๕๒๐ และสิ้นสุดการสร้างเมื่อปลายๆปี พ.ศ.๒๕๒๗ นี้เอง รูปลักษณ์การถักมีหลายทรงตามฝีมือของลูกศิษย์ที่ช่วยถักแต่ละคนตามยุคตามสมัย

การเล่นหาสมัยก่อนไม่ยุ่งยาก เพราะของอยู่ในพื้นที่เสียส่วนมาก จะหลุดไปส่วนกลางนั้นมีน้อย มีผ่านตามากมาหลายรูปแบบเล่นหากันตามคนพื้นที่เพราะส่วนใหญ่ยังทันเห็นทันใช้กัน เล่นหากันทุกยุคทุกสมัยทุกรูปทรง แต่ภายหลังมีเซียนหัวเสเอาไปยัดขายเป็นหลวงปู่เอี่ยมบ้าง ใช้แล้วมีประสบการณ์เรื่องเล่าบอกต่อกันบ้าง ทำให้นิยมสะสกันมากขึ้น ปัญหาก็เริ่มเกิด คนนั้นว่าอย่างนั้น คนนี้ว่าอย่างนี้ เซียนคนนั้นเล่นแบบนั้น เซียนคนนี้เล่นแบบนี้ รักแบบนั้น รักแบบนี้ ทรงแบบนั้น ทรงแบบนี้ คนนอกพื้นที่ทั้งนั้นเป็นคนกำหนด คนพื้นที่ไม่มีเสียงพอจะออกเสียงได้ทำให้เป็นว่าถ้าไม่อยู่ในมือเซียนเป็นของเล่นไปหมด ทั้งๆที่ในพื้นที่เองยังมีตกหล่นตามบ้านเรือนชาวบ้านระแวกนั้นอีกมาก แต่มาตรฐานไม่ตรงตามเซียนกำหนดเลยไม่ได้ออกมาให้เห็นกัน คนรุ่นๆที่ทันก็เก็บไม่สนใจ คนรุ่นใหม่ๆก็ไม่กล้าจะเก็บเพราะกลัวไม่ถึงยุค สรุป ทุกวันนี้ที่ขายๆกันก็แค่ที่เป็นยุคแรกๆ รักแดงๆ ทรงรักบี้ ตูดแหลมๆ งานของตา...กับของลุง... ไม่กี่คน ส่วนยุคกลางๆยุคปลายๆไม่เล่นกันเพราะงานช่างฝีมือคนละงานกับที่เซียนบอก เอาๆ ว่ากันไป ใครใคร่ซื้อๆ ใครใคร่ๆใช้ๆ ไว้เดินเล่นตามบ้านแถวหนองขาวได้เมื่อไหร่ก็บอกด้วย เผื่อจะคุยกันรู้เรื่อง ...

ป.ล.ลูกนี้ได้ที่ทุ่งสมอไม่ใช่หนองขาว เพราะบ้านเขาแถวนั้นหวงกันจัดเลย พิเศษลูกนี้มีเคลือบสีผึ้งเสกไว้ด้วย เป็นลูกอมยุคปลายแล้วครับ