พระคง กรุเก่า องค์นี้ดูง่ายสุด ๆ แถมฟอร์มตรงได้ใจ ลองเข้ามาชมกันได้จ้า-jorawis - webpra

เว็บ-พระ ประมูลพระเครื่อง ร้านค้าพระเครื่องออนไลน์

jorawis

มีพระกรุยอดนิยมหลากหลายสภาพ ให้เลือกชม

เน้นพระแท้ ดูง่าย รับประกันความแท้ตามสากลนิยม มีให้เลือกชมทั้งพระเนื้อดิน ชิน ผง
แทบทุกองค์ได้รับการตรวจสอบจากผู้เชียวชาญ โดยมีรางวัลจากการผ่านงานประกวดมาตรฐาน
หรือ

ผ่านการออกใบรับรองพระแท้ จากสมาคมผู้นิยมพระเครื่องพระบูชาไทย
ที่สามารถยืนยันถึงความแท้และความถูกต้องของข้อมูล
ที่เกี่ยวกับองค์พระได้เป็นอย่างดี
ส่วนใหญ่เป็นพระกรุพระเก่ายอดนิยม

หลายองค์เป็นพระในตำนาน หาชมได้ยากในปัจจุบัน
บางองค์ไม่มีแม้แต่รูปให้ผ่านสายตา

ส่วนบางองค์มีให้เห็นแค่เฉพาะภาพในหนังสือพระเครื่องมาตรฐานสูงบางเล่มเท่านั้น

สนใจเชิญติดต่อกันเข้ามาได้
ยินดีต้อนรับด้วยความเป็นกันเองทุกท่านทุกสายเลยจ้า

มีพระยอดนิยมมากมายให้เลือกชม เน้นพระแท้ดูง่ายโดยเฉพาะพระกรุ พระเก่า ประกันความแท้ตามมาตรฐานสากลนิยม

หมวด พระกรุ เนื้อดิน - เนื้อผง

พระคง กรุเก่า องค์นี้ดูง่ายสุด ๆ แถมฟอร์มตรงได้ใจ ลองเข้ามาชมกันได้จ้า

พระคง กรุเก่า องค์นี้ดูง่ายสุด ๆ แถมฟอร์มตรงได้ใจ ลองเข้ามาชมกันได้จ้า - 3

พระคง กรุเก่า องค์นี้ดูง่ายสุด ๆ แถมฟอร์มตรงได้ใจ ลองเข้ามาชมกันได้จ้า - 4

พระคง กรุเก่า องค์นี้ดูง่ายสุด ๆ แถมฟอร์มตรงได้ใจ ลองเข้ามาชมกันได้จ้า - 5

ชื่อร้านค้า	jorawis - (คลิ๊กที่นี่เพื่อดู ข้อมูลเกี่ยวกับร้านค้า)
ชื่อเจ้าของร้านค้า	jorawis (99)
ชื่อพระเครื่อง	พระคง กรุเก่า องค์นี้ดูง่ายสุด ๆ แถมฟอร์มตรงได้ใจ ลองเข้ามาชมกันได้จ้า
อายุพระเครื่อง	107 ปี
หมวดพระ	พระกรุ เนื้อดิน - เนื้อผง
ราคาเช่า	-
เบอร์โทรติดต่อ	(ไม่แสดงเบอร์ เนื่องจากรายการนี้ไม่ได้ปล่อยเช่า)
อีเมล์ติดต่อ	Jorawis@gmail.com
สถานะ
Facebook	Share
เปิดให้เช่าตั้งแต่วันที่	อ. - 12 ส.ค. 2557 - 09:11.43
แก้ไขข้อมูลล่าสุดเมื่อ	ส. - 07 ก.พ. 2558 - 09:10.50

รายละเอียด
องค์นี้ถึงไม่สวยจัด แต่กำลังน่ารักจ้า พระคงกรุเก่าองค์นี้ สีพิกุลแห้ง มาตรฐาน ใบและก้านโพธิ์พริ้ว แม้ใบโพธิ์ไม่ได้ชัดติดทุกใบแบบพระฟอร์มแชมป์ และผ่านการอาราธนาบูชามาบ้าง แต่ก็จัดว่ากำลังสวย เนื้อจัดดีสำหรับคนชอบพระกรุเก่า ทรงบางไปนิด ทำให้ฟอร์มพระตรงกำลังสวย ต่างจากฟอร์มและองค์พระที่ล่ำหนาที่ส่วนใหญ่ทำให้ฟอร์มองค์พระมักจะบิดแอ่น ไม่ตรงแบบองค์นี้ Jorawis รับประกันความแท้ และไม่มีอุดซ่อม โดย ผ่านการตรวจสอบจากกรรมการพระสายเหนือของสมาคมฯ เมื่อวันที่ 3 สิงหาคมที่ผ่านมา สบายใจได้แน่นอน สนใจติดต่อสอบถามกันเข้ามาได้เลยจ้า ข้อมูลเรื่องเกี่ยวกับพระคง เห็นว่าน่าสนใจและมีข้อมูลรายละเอียดเกี่ยวกับพระคงมากกมาย เลยคัดลอกมาให้อ่านกันจ้า "พระคง ลำพูน พระกรุคู่กายของขายขาตรี" โดยพรเทพ เกิดเมืองพระ จากนิตยสาร " พระคุณ " ปีที่2 ฉบับที่17 เดือนกันยายน2555 พระคงหรือพระลำพูนที่นักสะสมรุ่นเก่าจำนวนไม่น้อยเรียกขานกัน นับเป็นพระเครื่องที่เด่นดังด้วยพุทธคุณทางคงกระพันเป็นที่เล่าขานกันมาตั้งแต่โบราณจวบจนปัจจุบันไม่รู้จบ ไม่เพียงแค่เสียงร่ำลือกันเท่านั้น แต่ยังเคยแสดงกฤติยาคม ให้เป็นที่ประจักษ์แก่ฝรั่งต่างชาติ มีบันทึกรายงานเหตุการณ์ประจำวันของวิศวกรชาวเยอรมันชื่อ มร.อีมิล ไอเซ่นโฮเฟอร์ ( Mr. Emile Iseniofer ) ซึ่งเป็นผู้ควบคุมการเจาะและก่อสร้างอุโมงค์ขุนตาน ในช่วงตั้งแต่ พ.ศ 2450 จนเสร็จสมบูรณ์ใช้งานได้จริงครั้งแรกในวันที่ 1 มกราคม พ.ศ 2464 แสดงความประหลาดใจ เมื่อเกิดเหตุวิวาทระหว่างคนงานก่อสร้างทาง ถูกอีกฝ่ายใช้ “ อีเตอร์ “ซึ่งเป็นเครื่องมือขุดเจาะหินตีเข้าที่ศีรษะของคู่กรณีจนสลบ แต่ไม่ปรากฏบาดแผลนอกจากรอยบุบบริเวณที่ถูกตี เมื่อสอบสวนหลังจากที่คนงานที่บาดเจ็บฟื้นชึ้นมา พบว่าคนงานผู้นั้นมีเพียงดินเผาชิ้นเล็ก ๆ ถักเชือกห้อยคอไว้เพียงอย่างเดียว ซึ่งก็คือ“พระคง“ นั่นเอง สำหรับ มร.อีมิล ไอเซ่นโฮเฟ่อร์ ได้เดินทางเข้ามาประเทศไทยตั้งแต่ ปีพ.ศ.2446 หลังจากได้มีการดำเนินกิจการรถไฟในประเทศไทย ใน พ.ศ. 2440 มีความผูกพันกับการเจาะและก่อสร้างอุโมงค์ขุนตานเป็นอย่างมากแม้ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 1 จะถูกส่งตัวกลับประเทศเยอรมนี แต่หลังสงครามสงบลง ก็พาครอบครัวกลับมาใช้ชีวิตอยู่ในเมืองไทยจนวาระสุดท้ายปัจจุบัน อัฐิของท่าน บรรจุไว้เป็นอนุสรณ์ ณ ทิศเหนือของปากอุโมงค์ขุนตาน จากข้อมูลต่าง ๆ พออนุมานได้ว่า พระเครื่องเนื้อดินเผาขนาดเล็กแห่งเมืองลำพูนเป็นที่รู้จักกันในฐานะพระเครื่องที่ถูกนำมาใช้ในลักษณะพระเครื่องรางเป็นเวลานานแล้ว และนับเป็นพระเครื่องที่มีอายุเก่าแก่ที่สุดชนิดหนึ่ง มีการทดลองตรวจสอบหาอายุวัตถุโบราณ จากเครื่องตรวจวัดรังสี ปรากฏว่า "พระคง"มีอายุการสร้างเก่าจริง แม้แต่ในหนังสือ ตำนานพระพิมพ์ ซึ่งเรียบเรียงโดยศาสตราจารย์ ยอร์ช เซเดยส์นักวิชาการประวัติศาสตร์ที่มีชื่อเสียงและได้รับการยอมรับในระดับโลกเมื่อปี พ.ศ.2497 ได้จัดพระคงไว้ในหมวดที่ 6 คือ พระเครื่องรางต่างๆ โดยให้รายละเอียดดังนี้ “...ยังมีพระพิมพ์อีกชนิดหนึ่งเป็นพระขนาดเล็ก ซึ่งอาจแยกออกได้ว่าเป็นพระเครื่อง สมัยของพระพิมพ์ชนิดนี้เป็นการยากที่จะกำหนดให้แน่นอนลงได้ แต่มีประเภทหนึ่งซึ่งเป็นของเก่าแก่มากที่สุด คือชนิดที่เรียกกันว่า พระอยู่คง (หรือยิงไม่ออกฟันไม่เข้า) ได้ทำขึ้นที่วัดๆ หนึ่งในเมืองลำพูน ชื่อว่าวัดพระคง วัดพระคงนี้ตั้งอยู่ข้างนอกประตูเมืองลำพูนทิศเหนือ ห่างประตูเมืองออกไปราวๆ ๑๐๐ เส้น โบสถ์ วิหาร ที่ยังเห็นอยู่ทุกวันนี้เป็นแบบใหม่ แต่โครงร่างเป็นของเก่าครั้งมอญยังปกครองเมืองลำพูนอยู่ก่อน พระเจ้ามังรายได้ขับไล่พวกมอญไปแลได้เมืองลำพูนไว้ในอำนาจ เมื่อ พ.ศ.๑๗๔๐ โบสถ์วิหารของวัดนี้คงจะเป็นปูชนียสถานแห่งหนึ่งในครั้งโบราณ เพราะยังมีพระพิมพ์เล็กๆ เป็นจำนวนมาก ซึ่งเป็นรูปพระพุทธเจ้าประทับนั่งอยู่ใต้ต้นโพธิพฤกษ์ อันได้ทำขึ้นที่นั่นเป็นเวลานานมาแล้ว ขุดได้ในบริเวณวัดนี้หลายร้อยหลายพัน แม้จนทุกวันนี้ ถึงว่าจะได้เปิดกรุพระพิมพ์กันมาแล้วเป็นเวลานานก็จริง แต่พระพิมพ์ยังมีอยู่เสมอจนกล่าวกันเป็นสามัญว่า ถ้าใครมีบุญแล้ว เป็นแต่คุ้ยเขี่ยแผ่นดินที่นั่นเพื่อหาพระ เป็นต้องได้เสมอทีเดียว...” หากกล่าวถึงพุทธคุณของพระคงลำพูน ที่ปรากฏ อย่างน้อยก็ตั้งแต่สมัยอยุธยาเป็นราชธานี ที่มีการสร้างพระเครื่องโดยมีพุทธศิลป์คล้ายหรือล้อพิมพ์พระคง เช่น พระกริ่งคลองตะเคียน แห่งอโยธยา พระผงเนื้อดำของวัดเฉลิมพระเกียรติ นนทบุรี ซึ่งสถานที่ที่พบพระดังกล่าว ล้วนแต่เป็นเป็นสถานที่ เพื่อใช้ในการจัดเตรียมทัพตามตำรับพิชัยสงครามเพื่อไปรบ หากพุทธคุณของพระคงไม่เป็นที่ประจักษ์ ไฉนเลยจะปรากฏอัตตลักษณ์ของพระคงลำพูน แม้เลยต่อมาจนถึงยุคหลังยังปรากฏอิทธิพลของพระคงให้เห็นได้แก่ พระพิมพ์เนือตะกั่วของหลวงพ่อเนียมแห่งวัดน้อย สุพรรณบุรี พระผงของหลวงพ่อพริ้ง วัดบางปะกอก พระผงแช่น้ำมนต์ยุคแรกของหลวงปู่โต๊ะ วัดประดู่ฉิมพลีเป็นต้น พระคง มีการแตกกรุออกมานานแล้ว โดยมากจะพบอยู่ในซากโบราณสถานในพื้นที่จังหวัดลำพูน ทำให้คนยุคก่อนเรียกขานพระพิมพ์นี้ว่า “พระลำพูน “ก่อนที่จะมีการค้นพบพระพิมพ์อื่น ๆ ในภายหลังจำนวนมากมาย เพราะนอกจากจะขุดได้จากบริเวณ วัดพระคงฤาษี ลำพูน แล้ว ยังปรากฏว่า กรุพระวัดอื่นๆ ทั้งใน ลำพูนและพื้นที่ใกล้เคียง เช่น เชียงใหม่ ลำปาง เชียงราย ก็มี "พระคง" แตกกรุออกมาปะปนอยู่กับพระประจำกรุนั้น ๆ ด้วย ไม่มากก็น้อย อัน เป็นข้อยืนยันได้อีกอย่างหนึ่งว่า "พระคง"มีอายุการสร้างมานาน เพราะเคยมีการ ขุดพบ "พระคง" ได้จากศาสนสถาน ที่ชำรุดทรุดโทรมหลายแห่ง เมื่อนำมาอาราธนาคุ้มกายใช้ในสถานการณ์สงคราม เมื่อสงคราม สงบจึงได้นำ "พระคง" นั้นกลับไปบรรจุฝากกรุ ไว้ตามสถานที่ต่าง ๆ ดังกล่าว นับว่า "พระคง" เป็นพระพิมพ์ที่มีจำนวนการสร้างและมีการค้นพบมากที่สุดใน "ตระกูลพระลำพูน" ทั้งหมด นอกจากกรุวัดพระคงที่มีประวัติการพบจำนวนมากที่สุดแล้ว ย้อนกลับไปทบทวนดูกรุที่พบ พระคง นับจำนวนแค่หลักสิบหลักร้อยองค์ก็มีหลายกรุเช่น ประมาณปี 2505 พบที่ วัดพวกหงษ์ เชียงใหม่ ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็น "พระคง"ที่ลงรัก ทั้งสีดำและแดง โดยเฉพาะส่วนที่ถูกบรรจุไว้ที่หัวเสา ต่อมาประมาณปี 2507 พบที่ วัดพันอ้น เชียงใหม่ ปี 2512 พบที่ วัดอุโมงค์ เชียงใหม่ "พระคง"กรุนี้จะมีสีเทาดำทั้งหมด กรุที่พบฝังอยู่ลึกจากผิวดินประมาณ 1 ศอก เข้าใจว่าอดีตวิหารเก่าคงถูกไฟไหม้ทำลาย "พระคง"กองทับถมอยู่จึงมีสีเทาดำทั้งหมด ต่อมาเมื่อปี 2517 พบที่ กรุจามขี้มด ถนนซุปเปอร์เชียงใหม่-ลำปาง และครั้งที่มีปรากฏหลักฐานบันทึกการขุดกรุใหญ่จากวัดพระคง เองในปี 2516 โดยทางวัดจะย้ายสร้างอุโบสถหลังใหม่ ต้องการทุนทรัพย์ คณะกรรมการจึงตกลงเสี่ยงขุดกรุพระที่ ใต้พระประธานโบสถ์หลังเก่า ในครั้งนั้นต้องขุดลึกลงไปถึงกว่า 2 เมตร ขุดไปสูบนํ้าไปจึงพบ"พระคง"ประมาณได้หลายพันองค์ ในจำนวนนี้มี"พระคง"สีดำ 10 กว่าองค์ และยังมี "พระคงเนื้อชินเงิน" อีกด้วย ประมาณ 10 กว่าองค์ ส่วนใหญ่ผุระเบิด "พระคง"กรุนี้เรียกกันว่า"พระกรุใหม่" นอกจากพระคงที่พบในครั้งนี้ยังพบแผ่น ทองคำดุนรูปพระขนาดเท่าฝ่ามือจำนวน 2 แผ่น หรือแม้กระทั่งเมื่อคราวค้นพบเมืองเก่า “เวียงกุมกาม”เมื่อเร็ว ๆ นี้ ยังมีผู้พบพระคงในบริเวณนั้น นอกจากนี้ยังมีผู้พบพระคงที่สร้างขึ้นในยุคหลังแม้พิมพ์ทรงจะแตกต่างกันไปจากของเดิมบ้างยังสามารถเห็นอัตตลักษณ์ที่ชัดเจนของพระคง เท่าที่พบมีของ กรุดอยคำ เชียงใหม่ ติดต่อเขตลำพูน เป็นต้น แม้แต่สมัยอยุธยา ที่มีการสร้างพระเครื่องโดยมีพุทธศิลป์คล้ายหรือล้อพิมพ์พระคง เช่น พระกริ่งคลองตะเคียน แห่งอโยธยา พระผงเนื้อดำของวัดเฉลิมพระเกียรติ นนทบุรี จนถึงยุคต่อ ๆ มา ได้แก่ พระพิมพ์เนือตะกั่วของหลวงพ่อเนียมแห่งวัดน้อย สุพรรณบุรี พระผงของหลวงพ่อพริ้ง วัดบางปะกอก พระผงแช่น้ำมนต์ยุคแรกของหลวงปู่โต๊ะ วัดประดู่ฉิมพลีเป็นต้น พุทธศิลป์ของพระคง องค์พระค่อนข้างอวบอ้วนล่ำสันพระเศียรกลมรูปบาตรคว่ำ มีประภามลฑลครอบพระเศียรและมีเส้นพระฉัพพรรณรังสีข้างพระองค์ทั้ง2 ข้างเป็นเส้นขนานระยะช่องไฟเท่ากับจรดที่ไหล่ และจดที่ฐานรัตนบัลลังค์ มีใบโพธิ์ทั้งสิ้น 20 ใบ มีทั้งชูก้านและลู่ลมพริ้วสลวยพระอุระผึ่งผาย บั้นพระองค์สอบ พระกรขวาเหยียดตรง พระหัตถ์วางใกล้พระชงฆ์ บริเวณซอกพระกรซ้ายซ้ายขององค์พระจะมีเส้นแตกเป็นเส้นขนานกับแนวพระกรพระหัตถ์ซ้ายทอดลงเป็นแนวระนาบโดยงอพระกัปปะเป็นมุมฉาก ทรงครองจีวรห่มคลุมเรียบ ไม่มีริ้ว ปรากฏแนวขอบจีวรรอบพระศอ ด้านหน้าเหนือรัตนบัลลังก์ มีพระภูษานิสีทนะหรือผ้ารองนั่งเห็นแนวไรๆ นั่งขัดสมาธิเพชรอยู่บนฐานรัตนบัลลังค์ กับประกอบด้วยบัวลูกแก้ว มีจำนวนที่นับได้ 18 แบ่งออกเป็น 2 แถว แถวบน 9 จุด แถวล่าง 9 จุดมักมีเส้นตามแนวขวางในระหว่างชั้นปรากฏให้เห็นขนาดความกว้างขององค์พระประมาณ 1.8 ซ.มความสูงประมาณ.2.8 ซ,ม ด้านหลังนูนมากกว่าพระค่อนข้างมาก เนื้อหาของพระคงเป็นพระดินเผา ที่มีกรวดผสมบ้างประปราย ทุกองค์จะปรากฎแร่เหล็กเป็นจุดแต้มแดงๆ ใหญ่บ้างเล็กบ้างทั่วองค์พระ หากอยู่ในพระที่ถูกความร้อนจัดเช่น สีเขียว สีมอย (เขียว-เทา) จุดแต้มดังกล่าวจะเป็นลักษณะไหม้ไฟกลายเป็นสีดำ เนื้อละเอียดหนึกนุ่ม ยกเว้นในองค์พระกรุใหม่ไม่ผ่านการสัมผัสจะดูผิวฟ่าม หากแต่ใช้สัมผัสถูกบ่อยก็จะหนึก นุ่ม เนียน เช่นกัน อนึ่ง คำว่า "พระคงกรุใหม่" หลายท่านเข้าใจผิดคิดว่าเป็น พระคงที่มีอายุการสร้างน้อยกว่าพระคงกรุเก่า อันที่จริงแล้ว เป็น"พระคง"ที่มีพิมพ์ทรงและเนื้อหามวลสารเดียวกันทั้งสิ้น เพียงแต่สภาพกรุชื้น มีนํ้าขังทำให้แลดูพระกรุใหม่เสียผิวไปบ้าง แต่มาถึงปัจจุบันนี้ "พระคง"กรุใหม่ก็ได้แห้งสนิทแล้ว หากนำมาใช้ให้ถูกเนื้อถูกเหงื่อ ไม่กี่เดือนสภาพพระก็จะเป็นดุจเดียวกับพระกรุเก่าทุกประการ ฉะนั้นจึงไม่ต้องสงสัยเลยว่าเหตุใดพระคง จึงได้รับความนิยมจากชายชาตรีทั้งหลายที่พยายามเสาะหามาไว้เป็นพระเครื่องคู่กายมาแต่อดีต ไม่ว่าจะเป็นความงดงามของพุทธศิลป์ น่าอนุรักษ์สะสมทั้งในแง่วัตถุมงคลที่อายุการสร้างสูง พุทธคุณเป็นที่ประจักษ์กันมาแต่ครั้งอดีต ขนาดที่กำลังกะทัดรัดพอดี จำนวนของพระที่พอมีหมุนเวียนให้เล่นหากันทั่วไป จนเป็นสากลที่นักสะสมยอมรับกันทุกพื้นที่ ทำให้นักสะสมทุกระดับสามารถแสวงหาได้ตามกำลังกำลังความสามารถของตน ซึ่งค่านิยมของพระคงขึ้นอยู่กับสภาพความสมบูรณ์ รูปทรง ตลอดจน สี ขององค์พระ นับวันพระคงสภาพสวยสมบูรณ์ ยิ่งหายากและมีราคาค่านิยมที่สูงขึ้นตลอดในปัจจุบัน เมื่อทราบอย่างนี้แล้วทำไม ท่านผู้อ่านที่เป็น “ ชายชาตรี “ ทั้งหลายจึงไม่ลองมองหา พระคงลำพูนซักองค์ไว้เป็นพระเครื่องคู่กายของท่านอีกเล่า จะรอช้าอยู่ใย?

รายละเอียด

องค์นี้ถึงไม่สวยจัด แต่กำลังน่ารักจ้า พระคงกรุเก่าองค์นี้ สีพิกุลแห้ง มาตรฐาน ใบและก้านโพธิ์พริ้ว แม้ใบโพธิ์ไม่ได้ชัดติดทุกใบแบบพระฟอร์มแชมป์ และผ่านการอาราธนาบูชามาบ้าง แต่ก็จัดว่ากำลังสวย เนื้อจัดดีสำหรับคนชอบพระกรุเก่า ทรงบางไปนิด ทำให้ฟอร์มพระตรงกำลังสวย ต่างจากฟอร์มและองค์พระที่ล่ำหนาที่ส่วนใหญ่ทำให้ฟอร์มองค์พระมักจะบิดแอ่น ไม่ตรงแบบองค์นี้ Jorawis รับประกันความแท้ และไม่มีอุดซ่อม โดย ผ่านการตรวจสอบจากกรรมการพระสายเหนือของสมาคมฯ เมื่อวันที่ 3 สิงหาคมที่ผ่านมา สบายใจได้แน่นอน สนใจติดต่อสอบถามกันเข้ามาได้เลยจ้า

ข้อมูลเรื่องเกี่ยวกับพระคง เห็นว่าน่าสนใจและมีข้อมูลรายละเอียดเกี่ยวกับพระคงมากกมาย เลยคัดลอกมาให้อ่านกันจ้า

"พระคง ลำพูน พระกรุคู่กายของขายขาตรี"
โดยพรเทพ เกิดเมืองพระ จากนิตยสาร " พระคุณ " ปีที่2 ฉบับที่17 เดือนกันยายน2555

พระคงหรือพระลำพูนที่นักสะสมรุ่นเก่าจำนวนไม่น้อยเรียกขานกัน นับเป็นพระเครื่องที่เด่นดังด้วยพุทธคุณทางคงกระพันเป็นที่เล่าขานกันมาตั้งแต่โบราณจวบจนปัจจุบันไม่รู้จบ ไม่เพียงแค่เสียงร่ำลือกันเท่านั้น แต่ยังเคยแสดงกฤติยาคม ให้เป็นที่ประจักษ์แก่ฝรั่งต่างชาติ มีบันทึกรายงานเหตุการณ์ประจำวันของวิศวกรชาวเยอรมันชื่อ มร.อีมิล ไอเซ่นโฮเฟอร์
( Mr. Emile Iseniofer ) ซึ่งเป็นผู้ควบคุมการเจาะและก่อสร้างอุโมงค์ขุนตาน ในช่วงตั้งแต่
พ.ศ 2450 จนเสร็จสมบูรณ์ใช้งานได้จริงครั้งแรกในวันที่ 1 มกราคม พ.ศ 2464 แสดงความประหลาดใจ เมื่อเกิดเหตุวิวาทระหว่างคนงานก่อสร้างทาง ถูกอีกฝ่ายใช้ “ อีเตอร์ “ซึ่งเป็นเครื่องมือขุดเจาะหินตีเข้าที่ศีรษะของคู่กรณีจนสลบ แต่ไม่ปรากฏบาดแผลนอกจากรอยบุบบริเวณที่ถูกตี เมื่อสอบสวนหลังจากที่คนงานที่บาดเจ็บฟื้นชึ้นมา พบว่าคนงานผู้นั้นมีเพียงดินเผาชิ้นเล็ก ๆ ถักเชือกห้อยคอไว้เพียงอย่างเดียว ซึ่งก็คือ“พระคง“ นั่นเอง สำหรับ มร.อีมิล ไอเซ่นโฮเฟ่อร์ ได้เดินทางเข้ามาประเทศไทยตั้งแต่ ปีพ.ศ.2446 หลังจากได้มีการดำเนินกิจการรถไฟในประเทศไทย ใน พ.ศ. 2440 มีความผูกพันกับการเจาะและก่อสร้างอุโมงค์ขุนตานเป็นอย่างมากแม้ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 1 จะถูกส่งตัวกลับประเทศเยอรมนี แต่หลังสงครามสงบลง ก็พาครอบครัวกลับมาใช้ชีวิตอยู่ในเมืองไทยจนวาระสุดท้ายปัจจุบัน อัฐิของท่าน บรรจุไว้เป็นอนุสรณ์ ณ ทิศเหนือของปากอุโมงค์ขุนตาน

จากข้อมูลต่าง ๆ พออนุมานได้ว่า พระเครื่องเนื้อดินเผาขนาดเล็กแห่งเมืองลำพูนเป็นที่รู้จักกันในฐานะพระเครื่องที่ถูกนำมาใช้ในลักษณะพระเครื่องรางเป็นเวลานานแล้ว และนับเป็นพระเครื่องที่มีอายุเก่าแก่ที่สุดชนิดหนึ่ง มีการทดลองตรวจสอบหาอายุวัตถุโบราณ จากเครื่องตรวจวัดรังสี ปรากฏว่า "พระคง"มีอายุการสร้างเก่าจริง แม้แต่ในหนังสือ ตำนานพระพิมพ์ ซึ่งเรียบเรียงโดยศาสตราจารย์ ยอร์ช เซเดยส์นักวิชาการประวัติศาสตร์ที่มีชื่อเสียงและได้รับการยอมรับในระดับโลกเมื่อปี พ.ศ.2497 ได้จัดพระคงไว้ในหมวดที่ 6 คือ พระเครื่องรางต่างๆ โดยให้รายละเอียดดังนี้

“...ยังมีพระพิมพ์อีกชนิดหนึ่งเป็นพระขนาดเล็ก ซึ่งอาจแยกออกได้ว่าเป็นพระเครื่อง สมัยของพระพิมพ์ชนิดนี้เป็นการยากที่จะกำหนดให้แน่นอนลงได้ แต่มีประเภทหนึ่งซึ่งเป็นของเก่าแก่มากที่สุด คือชนิดที่เรียกกันว่า พระอยู่คง (หรือยิงไม่ออกฟันไม่เข้า) ได้ทำขึ้นที่วัดๆ หนึ่งในเมืองลำพูน ชื่อว่าวัดพระคง

วัดพระคงนี้ตั้งอยู่ข้างนอกประตูเมืองลำพูนทิศเหนือ ห่างประตูเมืองออกไปราวๆ ๑๐๐ เส้น โบสถ์ วิหาร ที่ยังเห็นอยู่ทุกวันนี้เป็นแบบใหม่ แต่โครงร่างเป็นของเก่าครั้งมอญยังปกครองเมืองลำพูนอยู่ก่อน พระเจ้ามังรายได้ขับไล่พวกมอญไปแลได้เมืองลำพูนไว้ในอำนาจ เมื่อ พ.ศ.๑๗๔๐

โบสถ์วิหารของวัดนี้คงจะเป็นปูชนียสถานแห่งหนึ่งในครั้งโบราณ เพราะยังมีพระพิมพ์เล็กๆ เป็นจำนวนมาก ซึ่งเป็นรูปพระพุทธเจ้าประทับนั่งอยู่ใต้ต้นโพธิพฤกษ์ อันได้ทำขึ้นที่นั่นเป็นเวลานานมาแล้ว ขุดได้ในบริเวณวัดนี้หลายร้อยหลายพัน

แม้จนทุกวันนี้ ถึงว่าจะได้เปิดกรุพระพิมพ์กันมาแล้วเป็นเวลานานก็จริง แต่พระพิมพ์ยังมีอยู่เสมอจนกล่าวกันเป็นสามัญว่า ถ้าใครมีบุญแล้ว เป็นแต่คุ้ยเขี่ยแผ่นดินที่นั่นเพื่อหาพระ เป็นต้องได้เสมอทีเดียว...”

หากกล่าวถึงพุทธคุณของพระคงลำพูน ที่ปรากฏ อย่างน้อยก็ตั้งแต่สมัยอยุธยาเป็นราชธานี ที่มีการสร้างพระเครื่องโดยมีพุทธศิลป์คล้ายหรือล้อพิมพ์พระคง เช่น พระกริ่งคลองตะเคียน แห่งอโยธยา พระผงเนื้อดำของวัดเฉลิมพระเกียรติ นนทบุรี ซึ่งสถานที่ที่พบพระดังกล่าว ล้วนแต่เป็นเป็นสถานที่ เพื่อใช้ในการจัดเตรียมทัพตามตำรับพิชัยสงครามเพื่อไปรบ หากพุทธคุณของพระคงไม่เป็นที่ประจักษ์ ไฉนเลยจะปรากฏอัตตลักษณ์ของพระคงลำพูน แม้เลยต่อมาจนถึงยุคหลังยังปรากฏอิทธิพลของพระคงให้เห็นได้แก่ พระพิมพ์เนือตะกั่วของหลวงพ่อเนียมแห่งวัดน้อย สุพรรณบุรี พระผงของหลวงพ่อพริ้ง วัดบางปะกอก พระผงแช่น้ำมนต์ยุคแรกของหลวงปู่โต๊ะ วัดประดู่ฉิมพลีเป็นต้น

พระคง มีการแตกกรุออกมานานแล้ว โดยมากจะพบอยู่ในซากโบราณสถานในพื้นที่จังหวัดลำพูน ทำให้คนยุคก่อนเรียกขานพระพิมพ์นี้ว่า “พระลำพูน “ก่อนที่จะมีการค้นพบพระพิมพ์อื่น ๆ ในภายหลังจำนวนมากมาย เพราะนอกจากจะขุดได้จากบริเวณ วัดพระคงฤาษี ลำพูน แล้ว ยังปรากฏว่า กรุพระวัดอื่นๆ ทั้งใน ลำพูนและพื้นที่ใกล้เคียง เช่น เชียงใหม่ ลำปาง เชียงราย ก็มี "พระคง" แตกกรุออกมาปะปนอยู่กับพระประจำกรุนั้น ๆ ด้วย ไม่มากก็น้อย อัน เป็นข้อยืนยันได้อีกอย่างหนึ่งว่า "พระคง"มีอายุการสร้างมานาน เพราะเคยมีการ ขุดพบ "พระคง" ได้จากศาสนสถาน ที่ชำรุดทรุดโทรมหลายแห่ง เมื่อนำมาอาราธนาคุ้มกายใช้ในสถานการณ์สงคราม เมื่อสงคราม สงบจึงได้นำ "พระคง" นั้นกลับไปบรรจุฝากกรุ ไว้ตามสถานที่ต่าง ๆ ดังกล่าว

นับว่า "พระคง" เป็นพระพิมพ์ที่มีจำนวนการสร้างและมีการค้นพบมากที่สุดใน "ตระกูลพระลำพูน" ทั้งหมด นอกจากกรุวัดพระคงที่มีประวัติการพบจำนวนมากที่สุดแล้ว ย้อนกลับไปทบทวนดูกรุที่พบ พระคง นับจำนวนแค่หลักสิบหลักร้อยองค์ก็มีหลายกรุเช่น ประมาณปี 2505 พบที่ วัดพวกหงษ์ เชียงใหม่ ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็น "พระคง"ที่ลงรัก ทั้งสีดำและแดง โดยเฉพาะส่วนที่ถูกบรรจุไว้ที่หัวเสา ต่อมาประมาณปี 2507 พบที่ วัดพันอ้น เชียงใหม่ ปี 2512 พบที่ วัดอุโมงค์ เชียงใหม่ "พระคง"กรุนี้จะมีสีเทาดำทั้งหมด กรุที่พบฝังอยู่ลึกจากผิวดินประมาณ 1 ศอก เข้าใจว่าอดีตวิหารเก่าคงถูกไฟไหม้ทำลาย "พระคง"กองทับถมอยู่จึงมีสีเทาดำทั้งหมด ต่อมาเมื่อปี 2517 พบที่ กรุจามขี้มด ถนนซุปเปอร์เชียงใหม่-ลำปาง และครั้งที่มีปรากฏหลักฐานบันทึกการขุดกรุใหญ่จากวัดพระคง เองในปี 2516 โดยทางวัดจะย้ายสร้างอุโบสถหลังใหม่ ต้องการทุนทรัพย์ คณะกรรมการจึงตกลงเสี่ยงขุดกรุพระที่ ใต้พระประธานโบสถ์หลังเก่า ในครั้งนั้นต้องขุดลึกลงไปถึงกว่า 2 เมตร ขุดไปสูบนํ้าไปจึงพบ"พระคง"ประมาณได้หลายพันองค์ ในจำนวนนี้มี"พระคง"สีดำ 10 กว่าองค์ และยังมี "พระคงเนื้อชินเงิน" อีกด้วย ประมาณ 10 กว่าองค์ ส่วนใหญ่ผุระเบิด "พระคง"กรุนี้เรียกกันว่า"พระกรุใหม่" นอกจากพระคงที่พบในครั้งนี้ยังพบแผ่น ทองคำดุนรูปพระขนาดเท่าฝ่ามือจำนวน 2 แผ่น หรือแม้กระทั่งเมื่อคราวค้นพบเมืองเก่า “เวียงกุมกาม”เมื่อเร็ว ๆ นี้ ยังมีผู้พบพระคงในบริเวณนั้น นอกจากนี้ยังมีผู้พบพระคงที่สร้างขึ้นในยุคหลังแม้พิมพ์ทรงจะแตกต่างกันไปจากของเดิมบ้างยังสามารถเห็นอัตตลักษณ์ที่ชัดเจนของพระคง เท่าที่พบมีของ กรุดอยคำ เชียงใหม่ ติดต่อเขตลำพูน เป็นต้น แม้แต่สมัยอยุธยา ที่มีการสร้างพระเครื่องโดยมีพุทธศิลป์คล้ายหรือล้อพิมพ์พระคง เช่น พระกริ่งคลองตะเคียน แห่งอโยธยา พระผงเนื้อดำของวัดเฉลิมพระเกียรติ นนทบุรี จนถึงยุคต่อ ๆ มา ได้แก่ พระพิมพ์เนือตะกั่วของหลวงพ่อเนียมแห่งวัดน้อย สุพรรณบุรี พระผงของหลวงพ่อพริ้ง วัดบางปะกอก พระผงแช่น้ำมนต์ยุคแรกของหลวงปู่โต๊ะ วัดประดู่ฉิมพลีเป็นต้น

พุทธศิลป์ของพระคง องค์พระค่อนข้างอวบอ้วนล่ำสันพระเศียรกลมรูปบาตรคว่ำ มีประภามลฑลครอบพระเศียรและมีเส้นพระฉัพพรรณรังสีข้างพระองค์ทั้ง2 ข้างเป็นเส้นขนานระยะช่องไฟเท่ากับจรดที่ไหล่ และจดที่ฐานรัตนบัลลังค์ มีใบโพธิ์ทั้งสิ้น 20 ใบ มีทั้งชูก้านและลู่ลมพริ้วสลวยพระอุระผึ่งผาย บั้นพระองค์สอบ พระกรขวาเหยียดตรง พระหัตถ์วางใกล้พระชงฆ์ บริเวณซอกพระกรซ้ายซ้ายขององค์พระจะมีเส้นแตกเป็นเส้นขนานกับแนวพระกรพระหัตถ์ซ้ายทอดลงเป็นแนวระนาบโดยงอพระกัปปะเป็นมุมฉาก ทรงครองจีวรห่มคลุมเรียบ ไม่มีริ้ว ปรากฏแนวขอบจีวรรอบพระศอ ด้านหน้าเหนือรัตนบัลลังก์ มีพระภูษานิสีทนะหรือผ้ารองนั่งเห็นแนวไรๆ นั่งขัดสมาธิเพชรอยู่บนฐานรัตนบัลลังค์ กับประกอบด้วยบัวลูกแก้ว มีจำนวนที่นับได้ 18 แบ่งออกเป็น 2 แถว แถวบน 9 จุด แถวล่าง 9 จุดมักมีเส้นตามแนวขวางในระหว่างชั้นปรากฏให้เห็นขนาดความกว้างขององค์พระประมาณ 1.8 ซ.มความสูงประมาณ.2.8 ซ,ม ด้านหลังนูนมากกว่าพระค่อนข้างมาก เนื้อหาของพระคงเป็นพระดินเผา ที่มีกรวดผสมบ้างประปราย ทุกองค์จะปรากฎแร่เหล็กเป็นจุดแต้มแดงๆ ใหญ่บ้างเล็กบ้างทั่วองค์พระ หากอยู่ในพระที่ถูกความร้อนจัดเช่น สีเขียว สีมอย (เขียว-เทา) จุดแต้มดังกล่าวจะเป็นลักษณะไหม้ไฟกลายเป็นสีดำ เนื้อละเอียดหนึกนุ่ม ยกเว้นในองค์พระกรุใหม่ไม่ผ่านการสัมผัสจะดูผิวฟ่าม หากแต่ใช้สัมผัสถูกบ่อยก็จะหนึก นุ่ม เนียน เช่นกัน อนึ่ง คำว่า "พระคงกรุใหม่" หลายท่านเข้าใจผิดคิดว่าเป็น พระคงที่มีอายุการสร้างน้อยกว่าพระคงกรุเก่า อันที่จริงแล้ว เป็น"พระคง"ที่มีพิมพ์ทรงและเนื้อหามวลสารเดียวกันทั้งสิ้น เพียงแต่สภาพกรุชื้น มีนํ้าขังทำให้แลดูพระกรุใหม่เสียผิวไปบ้าง แต่มาถึงปัจจุบันนี้ "พระคง"กรุใหม่ก็ได้แห้งสนิทแล้ว หากนำมาใช้ให้ถูกเนื้อถูกเหงื่อ ไม่กี่เดือนสภาพพระก็จะเป็นดุจเดียวกับพระกรุเก่าทุกประการ

ฉะนั้นจึงไม่ต้องสงสัยเลยว่าเหตุใดพระคง จึงได้รับความนิยมจากชายชาตรีทั้งหลายที่พยายามเสาะหามาไว้เป็นพระเครื่องคู่กายมาแต่อดีต ไม่ว่าจะเป็นความงดงามของพุทธศิลป์ น่าอนุรักษ์สะสมทั้งในแง่วัตถุมงคลที่อายุการสร้างสูง พุทธคุณเป็นที่ประจักษ์กันมาแต่ครั้งอดีต ขนาดที่กำลังกะทัดรัดพอดี จำนวนของพระที่พอมีหมุนเวียนให้เล่นหากันทั่วไป จนเป็นสากลที่นักสะสมยอมรับกันทุกพื้นที่ ทำให้นักสะสมทุกระดับสามารถแสวงหาได้ตามกำลังกำลังความสามารถของตน ซึ่งค่านิยมของพระคงขึ้นอยู่กับสภาพความสมบูรณ์ รูปทรง ตลอดจน สี ขององค์พระ นับวันพระคงสภาพสวยสมบูรณ์ ยิ่งหายากและมีราคาค่านิยมที่สูงขึ้นตลอดในปัจจุบัน เมื่อทราบอย่างนี้แล้วทำไม ท่านผู้อ่านที่เป็น “ ชายชาตรี “ ทั้งหลายจึงไม่ลองมองหา พระคงลำพูนซักองค์ไว้เป็นพระเครื่องคู่กายของท่านอีกเล่า จะรอช้าอยู่ใย?