หมวด เครื่องรางของขลัง

เศียรพ่อแก่ พระราชทาน ครูสมศรี เรืองนนท์ ปี 35

เศียรพ่อแก่ พระราชทาน ครูสมศรี เรืองนนท์ ปี 35 - 3

เศียรพ่อแก่ พระราชทาน ครูสมศรี เรืองนนท์ ปี 35 - 4

ชื่อร้านค้า	จ่าจีระสิทธิ์ - (คลิ๊กที่นี่เพื่อดู ข้อมูลเกี่ยวกับร้านค้า)
ชื่อเจ้าของร้านค้า	jeerasit (112)
ชื่อพระเครื่อง	เศียรพ่อแก่ พระราชทาน ครูสมศรี เรืองนนท์ ปี 35
อายุพระเครื่อง	32 ปี
หมวดพระ	เครื่องรางของขลัง
ราคาเช่า	850 บาท
เบอร์โทรติดต่อ	08-6560-4037
อีเมล์ติดต่อ	Tayanrum@hotmail.com
LINE	(คลิ๊กที่นี่เพื่อเพิ่มเพื่อนกับเจ้าของร้าน)
สถานะ
Facebook	Share
เปิดให้เช่าตั้งแต่วันที่	อ. - 04 มิ.ย. 2567 - 21:11.37
แก้ไขข้อมูลล่าสุดเมื่อ	อ. - 04 มิ.ย. 2567 - 21:45.52

รายละเอียด
วันนี้ ผมทำรายการได้น้อยครับ รายการแรก นี่ หาข้อมูล ทำยากมาก...ไม่สามารถที่จะย่อมาลให้ได้... เหรียญพ่อแก่ บรมครู ครูสมศรี เรืองนนท์ เหรียญจริง สวยมากครับ...อย่่าพลาด ด้วยประการทั้งปวง ถ้าเป็น ของ ครูพูน เรืองนนท์ นั้น แพงมาก ๆๆๆๆๆ https://www.thaprachan.com/amulet_detail/WF21015724 ในกลุ่ม ก็มีแต่ อินบ็อก อย่างเดียว นายทองใบ เรืองนนท์ เกิดเมื่อ พ.ศ. 2469 ที่บ้านถนนหลานหลวง (ปัจจุบัน คือ บ้านเลขที่ 193 ถนนหลานหลวง ตำบลวัดโสมนัส เขตป้อมปราบศัตรูพ่าย กรุงเทพฯ) เป็นบุตรของ ครูพูน เรืองนนท์ ที่เกิดกับ นางเชื้อ เรืองนนท์ มีพี่น้องร่วมมารดาเดียวกัน คือ นางอำพัน เรืองนนท์ นายทองใบ เรืองนนท์ นางสมโภชน์ เรืองนนท์ ในวัยเยาว์ ได้เข้าศึกษาที่โรงเรียนวัดโสมนัสวิหาร สำเร็จการศึกษาชั้นประถม 4 เมื่อ พ.ศ. 2481 จากนั้นอีก 8 ปี จึงอุปสมบท ณ วัดสุนทรธรรมทาน (แคนางเลิ้ง) และสอบได้นักธรรมตรี จากนั้นได้มาช่วยบิดาในการแสดงละครชาตรี และคงยึดอาชีพการแสดงละครชาตรีมาตลอดจนถึงแก่กรรม ครูพูน เรืองนนท์ บิดาของนายทองใบได้พานายทองใบไปเลี้ยงที่โรงละครตั้งแต่เล็ก ทำให้นายทองใบมีความสามารถในด้านละครชาตรีมาแต่อายุ 4 ขวบ เริ่มแต่ตีกลองตุ๊ก ฉิ่ง ฉาบ กรับ โหม่ง อันเป็นเครื่องดนตรีประกอบละครได้ และต่อมา ก็ยังสามารถแสดงเป็นตัวเสนา สัตว์ เทวดา ได้ ความสามารถมีมากเป็นลำดับ จนอายุ 17 ปี บิดาจึงไว้วางใจให้คุมคณะ แยกไปแสดงตามงานต่าง ๆ ซึ่งนายทองใบ ก็ปฏิบัติตามแบบแผนที่บิดากำหนดไว้ทุกอย่าง พิธีการซึ่งจำเป็นมากในการแสดงละครชาตรี คือ การจุดธูปเทียนบูชาครู, การบรรเลงโหมโรงชาตรี, ประกาศหน้าบท, รำซํด และ บอกบทดำเนินเรื่อง เหล่านี้ นายทองใบ ทำได้ถูกต้องไม่ผิดเพี้ยน นอกจากจะมีความสามารถในทางละครแล้ว นายทองใบ ยังตีระนาดเอกได้ดี ครูพูน จึงอนุญาตให้นายทองใบ นำระนาดเอกมาเสริมเข้าในการแสดงได้ ซึ่งผลก็คือ ทำให้การแสดงมีความสนุกเพิ่มขึ้น จนอายุ 27 ปี บิดาจึงมอบหน้าที่ให้เป็นผู้นำการอ่านโองการไหว้ครู เพื่อจะได้เป็นผู้สืบทอดคณะละครต่อไป นายทองใบ ยังมีความสามารถในการแสดงลิเก ซึ่งได้รับการฝึกหัดจาก ครูเต็ก เสือสง่า และการแสดงหนังตะลุง ซึ่งรับการถ่ายทอดจากบิดา โดยได้เชิดหนังตะลุงคู่กับบิดามาตลอด จนกระทั่งครูพูน ถึงแก่กรรมลง จึงเลิกเชิด เพราะไม่สามารถหาคู่เชิดได้ เกียรติยศสูงสุด ที่นายทองใบ เรืองนนท์ ได้รับ คือการที่ได้รับพระราชทานโล่ และเข็มเชิดชูเกียรติ ยกย่องให้เป็นศิลปินแห่งชาติ สาขาศิลปะการแสดง (ละครชาตรี) จากสมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี เมื่อ ปี พ.ศ. 2540 ด้านชีวิตครอบครัว นายทองใบ เรืองนนท์ ได้สมรสกับ นางสมศรี เรืองนนท์ มีบุตร-ธิดา คือ นางใบศรี แสงอนันต์ นางสมบุญ ตูมไทย นายสมบัติ เรืองนนท์ นายบุญสร้าง เรืองนนท์ นางบัวสาย เรืองนนท์ นางบุศรา บัวคลี่ และยังมีบุตร ที่เกิดจากนางจำเรียง เที่ยงบรรจง อีก 1 คน คือ นายบรรลือ เรืองนนท์ บั้นปลายชีวิต นายทองใบ เรืองนนท์ ยังคงใช้ชีวิตไปกับละครชาตรี โดยได้รับเชิญเป็นวิทยากรให้กับสถาบันต่าง ๆ หลายแห่ง เช่น สำนักการสังคีต กรมศิลปากร, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล ธัญบุรี, โรงเรียนราชวินิต มัธยม ตราบจนถึงแก่กรรม ด้วยโรคชรา เมื่อวันที่ 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2550 สิริอายุ 81 ปี มีพิธีพระราชทานเพลิงศพเมื่อวันที่ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550 ณ วัดสุนทรธรรมทาน

รายละเอียด

วันนี้ ผมทำรายการได้น้อยครับ

รายการแรก นี่ หาข้อมูล ทำยากมาก...ไม่สามารถที่จะย่อมาลให้ได้...

เหรียญพ่อแก่ บรมครู ครูสมศรี เรืองนนท์

เหรียญจริง สวยมากครับ...อย่่าพลาด ด้วยประการทั้งปวง

ถ้าเป็น ของ ครูพูน เรืองนนท์ นั้น แพงมาก ๆๆๆๆๆ

https://www.thaprachan.com/amulet_detail/WF21015724

ในกลุ่ม ก็มีแต่ อินบ็อก อย่างเดียว

นายทองใบ เรืองนนท์ เกิดเมื่อ พ.ศ. 2469 ที่บ้านถนนหลานหลวง (ปัจจุบัน คือ บ้านเลขที่ 193 ถนนหลานหลวง ตำบลวัดโสมนัส เขตป้อมปราบศัตรูพ่าย กรุงเทพฯ) เป็นบุตรของ ครูพูน เรืองนนท์ ที่เกิดกับ นางเชื้อ เรืองนนท์ มีพี่น้องร่วมมารดาเดียวกัน คือ

นางอำพัน เรืองนนท์
นายทองใบ เรืองนนท์
นางสมโภชน์ เรืองนนท์
ในวัยเยาว์ ได้เข้าศึกษาที่โรงเรียนวัดโสมนัสวิหาร สำเร็จการศึกษาชั้นประถม 4 เมื่อ พ.ศ. 2481 จากนั้นอีก 8 ปี จึงอุปสมบท ณ วัดสุนทรธรรมทาน (แคนางเลิ้ง) และสอบได้นักธรรมตรี จากนั้นได้มาช่วยบิดาในการแสดงละครชาตรี และคงยึดอาชีพการแสดงละครชาตรีมาตลอดจนถึงแก่กรรม

ครูพูน เรืองนนท์ บิดาของนายทองใบได้พานายทองใบไปเลี้ยงที่โรงละครตั้งแต่เล็ก ทำให้นายทองใบมีความสามารถในด้านละครชาตรีมาแต่อายุ 4 ขวบ เริ่มแต่ตีกลองตุ๊ก ฉิ่ง ฉาบ กรับ โหม่ง อันเป็นเครื่องดนตรีประกอบละครได้ และต่อมา ก็ยังสามารถแสดงเป็นตัวเสนา สัตว์ เทวดา ได้ ความสามารถมีมากเป็นลำดับ จนอายุ 17 ปี บิดาจึงไว้วางใจให้คุมคณะ แยกไปแสดงตามงานต่าง ๆ ซึ่งนายทองใบ ก็ปฏิบัติตามแบบแผนที่บิดากำหนดไว้ทุกอย่าง พิธีการซึ่งจำเป็นมากในการแสดงละครชาตรี คือ การจุดธูปเทียนบูชาครู, การบรรเลงโหมโรงชาตรี, ประกาศหน้าบท, รำซํด และ บอกบทดำเนินเรื่อง เหล่านี้ นายทองใบ ทำได้ถูกต้องไม่ผิดเพี้ยน

นอกจากจะมีความสามารถในทางละครแล้ว นายทองใบ ยังตีระนาดเอกได้ดี ครูพูน จึงอนุญาตให้นายทองใบ นำระนาดเอกมาเสริมเข้าในการแสดงได้ ซึ่งผลก็คือ ทำให้การแสดงมีความสนุกเพิ่มขึ้น จนอายุ 27 ปี บิดาจึงมอบหน้าที่ให้เป็นผู้นำการอ่านโองการไหว้ครู เพื่อจะได้เป็นผู้สืบทอดคณะละครต่อไป

นายทองใบ ยังมีความสามารถในการแสดงลิเก ซึ่งได้รับการฝึกหัดจาก ครูเต็ก เสือสง่า และการแสดงหนังตะลุง ซึ่งรับการถ่ายทอดจากบิดา โดยได้เชิดหนังตะลุงคู่กับบิดามาตลอด จนกระทั่งครูพูน ถึงแก่กรรมลง จึงเลิกเชิด เพราะไม่สามารถหาคู่เชิดได้

เกียรติยศสูงสุด ที่นายทองใบ เรืองนนท์ ได้รับ คือการที่ได้รับพระราชทานโล่ และเข็มเชิดชูเกียรติ ยกย่องให้เป็นศิลปินแห่งชาติ สาขาศิลปะการแสดง (ละครชาตรี) จากสมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี เมื่อ ปี พ.ศ. 2540

ด้านชีวิตครอบครัว นายทองใบ เรืองนนท์ ได้สมรสกับ นางสมศรี เรืองนนท์ มีบุตร-ธิดา คือ

นางใบศรี แสงอนันต์
นางสมบุญ ตูมไทย
นายสมบัติ เรืองนนท์
นายบุญสร้าง เรืองนนท์
นางบัวสาย เรืองนนท์
นางบุศรา บัวคลี่
และยังมีบุตร ที่เกิดจากนางจำเรียง เที่ยงบรรจง อีก 1 คน คือ

นายบรรลือ เรืองนนท์
บั้นปลายชีวิต นายทองใบ เรืองนนท์ ยังคงใช้ชีวิตไปกับละครชาตรี โดยได้รับเชิญเป็นวิทยากรให้กับสถาบันต่าง ๆ หลายแห่ง เช่น สำนักการสังคีต กรมศิลปากร, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล ธัญบุรี, โรงเรียนราชวินิต มัธยม ตราบจนถึงแก่กรรม ด้วยโรคชรา เมื่อวันที่ 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2550 สิริอายุ 81 ปี มีพิธีพระราชทานเพลิงศพเมื่อวันที่ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550 ณ วัดสุนทรธรรมทาน