หมวด พระเนื้อผง เนื้อดิน เนื้อว่าน ก่อนปี 2525

พระผงปางประทาน พระธรรมเทศนา

ชื่อร้านค้า	จ่าจีระสิทธิ์ - (คลิ๊กที่นี่เพื่อดู ข้อมูลเกี่ยวกับร้านค้า)
ชื่อเจ้าของร้านค้า	jeerasit (112)
ชื่อพระเครื่อง	พระผงปางประทาน พระธรรมเทศนา
อายุพระเครื่อง	-
หมวดพระ	พระเนื้อผง เนื้อดิน เนื้อว่าน ก่อนปี 2525
ราคาเช่า	-
เบอร์โทรติดต่อ	08-6560-4037
อีเมล์ติดต่อ	Tayanrum@hotmail.com
LINE	(คลิ๊กที่นี่เพื่อเพิ่มเพื่อนกับเจ้าของร้าน)
สถานะ
Facebook	Share
เปิดให้เช่าตั้งแต่วันที่	พฤ. - 06 ส.ค. 2563 - 21:54.29
แก้ไขข้อมูลล่าสุดเมื่อ	อา. - 09 มิ.ย. 2567 - 16:04.52

รายละเอียด
ปิดท้ายรายการวันนี้ พระเก่า.. ไม่ทราบที่..เนื้อจัด พระผงปางประทาน พระธรรมเทศนา เป็นสิริมงคลดี ปางประทาน พระธรรมเทศนา ท่านว่าดังนี้ สำหรับพิมพ์นี้ อัลบั้มของ National Museum Bangkok : พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พระนคร พระพุทธรูปถือตาลปัตร ปัจจุบันในศิลปะรัตนโกสินทร์ ตาลปัตรที่พระพุทธรูปทรงมักเป็นพัดรูปพุ่มข้าวบิณฑ์ (พัดแฉก) และมีด้ามที่ยาวจนใบตาลปัตรบังพระพักตร์ของพระพุทธรูป อาทิ พระชัยวัฒน์ประจำรัชกาลต่าง ๆ หรือ พระประธานในศาลาการเปรียญวัดราชโอรสาราม เขตจอมทอง กรุงเทพฯ ซึ่งเป็นพระพุทธรูปประทับนั่งขัดสมาธิ พระหัตถ์ขวาวางพาดที่พระชานุหรือพระเพลา พระหัตถ์ซ้ายทรงตาลปัตรที่มีด้ามยาว แต่ในศิลปะสมัยก่อนหน้านั้นตาลปัตรที่พระพุทธรูปทรงจะมีด้ามสั้น ดังปรากฏในศิลปะลพบุรี (เขมรในประเทศไทย) สืบเนื่องลงมาในสมัยอยุธยา ศิลปะเขมรหลังบายนทั้งในกัมพูชาและในประเทศไทยต่างปรากฏพระพุทธรูปที่ทรงตาลปัตรด้ามสั้น ทั้งนี้รูปทรงของตาลปัตรคงจะเปลี่ยนแปลงตามตาลปัตรที่ใช้กันอยู่จริงในเวลานั้นๆ คติการถือตาลปัตรแสดงธรรมนั้นสันนิษฐานกันว่ารับจากการแผ่พุทธศาสนาลัทธิลังกาวงศ์ของลังกา พระราชโอรสพระองค์หนึ่งของพระเจ้าชัยวรมันที่ ๗ ได้เดินทางไปศึกษาพุทธศาสนาลังกาวงศ์จากเกาะลังกา อีกทั้งมีผู้นับถือและมีพระภิกษุสงฆ์อยู่แล้วในขณะที่โจว ต้ากวาน เดินทางเข้ามาในอาณาจักรเขมร เมื่อ พ.ศ. ๑๘๓๙ โดยลักษณะการทรงตาลปัตรของพระพุทธรูปในศิลปะเขมรจะทรงตาลปัตรด้วยพระหัตถ์ซ้ายเพียงข้างเดียว พระหัตถ์ขวาวางไว้ที่พระชานุหรือพระเพลา ปลายพุทธศตวรรษที่ ๑๙ - ต้น ๒๐ ดินแดนแถบนี้มีการนับถือพุทธศาสนาลังกาวงศ์อย่างแพร่หลาย จะพบพระพุทธรูปที่ทรงตาลปัตรโดยทรงกำด้ามตาลปัตรที่พระเพลาด้วยพระหัตถ์ข้างหนึ่ง และพระหัตถ์อีกข้างหนึ่งทรงจับขอบพัดที่ด้านบนทั้งในศิลปะสุโขทัย และศิลปะอยุธยาตอนต้นโดยมีหลักฐานสำคัญที่แผ่นสลักภาพมตกัตตชาดกและกัณฑินชาดกในวัดศรีชุม จังหวัดสุโขทัย ซึ่งมีอายุในราวปลายพุทธศตวรรษที่ ๑๙ และศิลาจารึกหินทรายในพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ จันทรเกษม ซึ่งสันนิษฐานว่าน่าจะมีอายุอยู่ใน พ.ศ. ๑๙๒๓ พระพุทธรูปที่ทรงตาลปัตรด้ามสั้นด้วยพระหัตถ์ทั้งสองข้างนี้ปรากฏเรื่อยมาจนถึงอยุธยาตอนปลายดังตัวอย่างที่ วัดโบสถ์สามเสน เขตดุสิต กรุงเทพฯ รูปทรงของตาลปัตรในสมัยอยุธยา พระสงฆ์จะถือพัดเล่มเล็กและมีด้ามสั้นดังหลักฐานภาพลายเส้นในเอกสารต่างประเทศ หรือในจิตรกรรมฝาผนังวัดเกาะแก้วสุทธาราม อำเภอเมือง จังหวัดเพชรบุรี ภาพพระเทวทัตก็มีการเหน็บพัดใบตาลขนาดเล็กที่เอวด้านหลัง ในช่วงท้ายของกรุงศรีอยุธยาตาลปัตรมีขนาดใหญ่ขึ้นและด้ามตาลปัตรก็มีความยาวเพิ่มขึ้นด้วยจนไม่สามารถที่จะใช้พัดได้จริง พระหัตถ์ขวาของพระพุทธรูปที่ทรงตาลปัตรย่อมจะไม่สามารถจับขอบพัดด้านบนได้จึงยักย้ายกลับมาพาดที่พระชานุขวาตามอย่างพระพุทธรูปทรงตาลปัตรในศิลปะเขมร มีข้อสังเกตว่าพระพุทธรูปทรงตาลปัตรในศิลปะอยุธยาหลายองค์มีการประดับรูปจักรหรือธรรมจักรที่ฐาน อาทิ พระพิมพ์เนื้อชิน ซึ่งพบในกรุพระปรางค์วัดราชบูรณะ อำเภอพระนครศรีอยุธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ซึ่งมีอายุไม่ต่ำกว่าครึ่งหลังพุทธศตวรรษที่ ๒๐ หรือปูนปั้นเล่าเรื่องพุทธประวัติหน้าบันทิศตะวันตกพระปรางค์วัดพระศรีรัตนมหาธาตุเชลียง อำเภอศรีสัชนาลัย จังหวัดสุโขทัย เล่าเรื่องปฐมเทศนา กำหนดอายุในพุทธศตวรรษที่ ๒๑ ซึ่งที่ด้านหน้าของบัลลังก์ที่ประทับประดับธรรมจักรและมีกวางหมอบอยู่ ๒ ข้าง ก็มีการประดับธรรมจักรเช่นกัน ซึ่งตามปกติแล้วพระพุทธรูปทรงตาลปัตรย่อมหมายถึงพระพุทธรูปในอิริยาบถทรงแสดงพระธรรมเทศนา แต่การที่พระพุทธรูปบางองค์ประดับธรรมจักรที่ฐาน อาจเป็นไปได้ว่าผู้สร้างต้องการย้ำว่าขณะแสดงพระธรรมเทศนานั้นเป็นประหนึ่งพระบรมศาสดาทรงหมุนวงล้อแห่งธรรมเพื่อเผยแผ่พระศาสนาออกไปในสากลโลก

รายละเอียด

ปิดท้ายรายการวันนี้

พระเก่า.. ไม่ทราบที่..เนื้อจัด

พระผงปางประทาน พระธรรมเทศนา

เป็นสิริมงคลดี ปางประทาน พระธรรมเทศนา

ท่านว่าดังนี้ สำหรับพิมพ์นี้

อัลบั้มของ National Museum Bangkok : พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พระนคร

พระพุทธรูปถือตาลปัตร

ปัจจุบันในศิลปะรัตนโกสินทร์ ตาลปัตรที่พระพุทธรูปทรงมักเป็นพัดรูปพุ่มข้าวบิณฑ์ (พัดแฉก) และมีด้ามที่ยาวจนใบตาลปัตรบังพระพักตร์ของพระพุทธรูป อาทิ พระชัยวัฒน์ประจำรัชกาลต่าง ๆ หรือ พระประธานในศาลาการเปรียญวัดราชโอรสาราม เขตจอมทอง กรุงเทพฯ ซึ่งเป็นพระพุทธรูปประทับนั่งขัดสมาธิ พระหัตถ์ขวาวางพาดที่พระชานุหรือพระเพลา พระหัตถ์ซ้ายทรงตาลปัตรที่มีด้ามยาว แต่ในศิลปะสมัยก่อนหน้านั้นตาลปัตรที่พระพุทธรูปทรงจะมีด้ามสั้น ดังปรากฏในศิลปะลพบุรี (เขมรในประเทศไทย) สืบเนื่องลงมาในสมัยอยุธยา ศิลปะเขมรหลังบายนทั้งในกัมพูชาและในประเทศไทยต่างปรากฏพระพุทธรูปที่ทรงตาลปัตรด้ามสั้น ทั้งนี้รูปทรงของตาลปัตรคงจะเปลี่ยนแปลงตามตาลปัตรที่ใช้กันอยู่จริงในเวลานั้นๆ

คติการถือตาลปัตรแสดงธรรมนั้นสันนิษฐานกันว่ารับจากการแผ่พุทธศาสนาลัทธิลังกาวงศ์ของลังกา พระราชโอรสพระองค์หนึ่งของพระเจ้าชัยวรมันที่ ๗ ได้เดินทางไปศึกษาพุทธศาสนาลังกาวงศ์จากเกาะลังกา อีกทั้งมีผู้นับถือและมีพระภิกษุสงฆ์อยู่แล้วในขณะที่โจว ต้ากวาน เดินทางเข้ามาในอาณาจักรเขมร เมื่อ พ.ศ. ๑๘๓๙ โดยลักษณะการทรงตาลปัตรของพระพุทธรูปในศิลปะเขมรจะทรงตาลปัตรด้วยพระหัตถ์ซ้ายเพียงข้างเดียว พระหัตถ์ขวาวางไว้ที่พระชานุหรือพระเพลา

ปลายพุทธศตวรรษที่ ๑๙ - ต้น ๒๐ ดินแดนแถบนี้มีการนับถือพุทธศาสนาลังกาวงศ์อย่างแพร่หลาย จะพบพระพุทธรูปที่ทรงตาลปัตรโดยทรงกำด้ามตาลปัตรที่พระเพลาด้วยพระหัตถ์ข้างหนึ่ง และพระหัตถ์อีกข้างหนึ่งทรงจับขอบพัดที่ด้านบนทั้งในศิลปะสุโขทัย และศิลปะอยุธยาตอนต้นโดยมีหลักฐานสำคัญที่แผ่นสลักภาพมตกัตตชาดกและกัณฑินชาดกในวัดศรีชุม จังหวัดสุโขทัย ซึ่งมีอายุในราวปลายพุทธศตวรรษที่ ๑๙ และศิลาจารึกหินทรายในพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ จันทรเกษม ซึ่งสันนิษฐานว่าน่าจะมีอายุอยู่ใน พ.ศ. ๑๙๒๓ พระพุทธรูปที่ทรงตาลปัตรด้ามสั้นด้วยพระหัตถ์ทั้งสองข้างนี้ปรากฏเรื่อยมาจนถึงอยุธยาตอนปลายดังตัวอย่างที่ วัดโบสถ์สามเสน เขตดุสิต กรุงเทพฯ

รูปทรงของตาลปัตรในสมัยอยุธยา พระสงฆ์จะถือพัดเล่มเล็กและมีด้ามสั้นดังหลักฐานภาพลายเส้นในเอกสารต่างประเทศ หรือในจิตรกรรมฝาผนังวัดเกาะแก้วสุทธาราม อำเภอเมือง จังหวัดเพชรบุรี ภาพพระเทวทัตก็มีการเหน็บพัดใบตาลขนาดเล็กที่เอวด้านหลัง ในช่วงท้ายของกรุงศรีอยุธยาตาลปัตรมีขนาดใหญ่ขึ้นและด้ามตาลปัตรก็มีความยาวเพิ่มขึ้นด้วยจนไม่สามารถที่จะใช้พัดได้จริง พระหัตถ์ขวาของพระพุทธรูปที่ทรงตาลปัตรย่อมจะไม่สามารถจับขอบพัดด้านบนได้จึงยักย้ายกลับมาพาดที่พระชานุขวาตามอย่างพระพุทธรูปทรงตาลปัตรในศิลปะเขมร

มีข้อสังเกตว่าพระพุทธรูปทรงตาลปัตรในศิลปะอยุธยาหลายองค์มีการประดับรูปจักรหรือธรรมจักรที่ฐาน อาทิ พระพิมพ์เนื้อชิน ซึ่งพบในกรุพระปรางค์วัดราชบูรณะ อำเภอพระนครศรีอยุธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ซึ่งมีอายุไม่ต่ำกว่าครึ่งหลังพุทธศตวรรษที่ ๒๐ หรือปูนปั้นเล่าเรื่องพุทธประวัติหน้าบันทิศตะวันตกพระปรางค์วัดพระศรีรัตนมหาธาตุเชลียง อำเภอศรีสัชนาลัย จังหวัดสุโขทัย เล่าเรื่องปฐมเทศนา กำหนดอายุในพุทธศตวรรษที่ ๒๑ ซึ่งที่ด้านหน้าของบัลลังก์ที่ประทับประดับธรรมจักรและมีกวางหมอบอยู่ ๒ ข้าง ก็มีการประดับธรรมจักรเช่นกัน ซึ่งตามปกติแล้วพระพุทธรูปทรงตาลปัตรย่อมหมายถึงพระพุทธรูปในอิริยาบถทรงแสดงพระธรรมเทศนา แต่การที่พระพุทธรูปบางองค์ประดับธรรมจักรที่ฐาน อาจเป็นไปได้ว่าผู้สร้างต้องการย้ำว่าขณะแสดงพระธรรมเทศนานั้นเป็นประหนึ่งพระบรมศาสดาทรงหมุนวงล้อแห่งธรรมเพื่อเผยแผ่พระศาสนาออกไปในสากลโลก