หัวข้อ: นิยาย......จริง.....เอ้ย......นิยาย...จีน....กำลังภายใน

ณ.ดินแดนอันไกลโพ้น ห่างจากประเทศจีนไปทางตอนใต้ หมื่นลี้ มีแคว้นอิสระแคว้นหนึ่ง เรียกขานกันในนาม ไท่เล้ง (ชาวจีนแปลว่ามังกรใหญ่)
มีการเลือกกันโดยอาศัยความเห็นชอบของแคว้น ให้มาดูแลความเป็นอยู่ของแคว้น การปกครองคล้ายในปัจจุบันคือระบอบประชาธิปไตย การดูแลความเป็นอยู่ของแคว้น มีการแก่งแย่งชิงดีกันตลอดไม่เคยสงบ จวบจนยุคสมัยของ ขุนศึกทักซิง ความเป็นอยู่ของประชาชี เริ่มดีขึ้น จนได้เป็นมังกรตัวที่ห้าแห่งอาณาจักรนั้น
การดูแลประชาชน ไม่เคยสวามิภัคผู้ใด แม้เลือกขุนนางก็ไม่เคยปรึกษาใคร
จนเป็นที่โกรธแค้นของขุนพล เปร ม่ง ที่มีความยิ่งใหญ่ ไม่มีผู้ใดกล้าตั้งตนเป็นปฏิปักษ์ ซึ่งมีแม่ทัพนายกองมาสวามิภัคมากมาย
ทางด้านทิศใต้มีบุรุษนามหนึ่งชื่ออัปเปหิ มีความมักใหญ่ใฝ่สูง หาโอกาสเพื่อช่วงชิงอำนาจตลอดเวลา ใช้ทุกวิถีทางเพื่อให้ได้อำนาจมาอยู่ในมือ
ที่มณฑลม่งก๊ก มีบุรุษอีกผู้หนึ่งอยู่ยงคงกระพัน ชอบเล่นไสยศาสตร์ มีนามว่า หลิ่มโกเต๊ก แรกเริ่มเดิมทีเป็นเพื่อนและสนิทกับทักซิง และยกย่องทักซิงมาตลอด ต่อมาภายหลัง ไม่มีใครทราบได้ว่าเขาไปติดหนี้ เจ้าหนี้ มากมายได้อย่างไร จนก่อหนี้ล้นพ้นตัว

ต่อ.....จากด้านบน...

จึงเดินทางเพื่อไปขอยืมเงินทักซิง แต่ไม่ได้ จึงโกรธแค้นเท่าทวีคูณ
ทางทิศเหนือมีบุรุษผู้หนึ่ง บำเพ็ญตะบะ ถือศีลกินเจ มีนามว่า จีล่ง ปกครองแคว้นสุนัขจรจัดและไม่จรจัดมากมาย อาศัยเงินที่มีอยู่ดูแลสุนัขทั้งหมด จนเงินร่อยหรอ จึงเดินทางเพื่อขอความช่วยเหลือจากทักซิงผู้สนิทสนม แต่ไม่ได้รับการช่วยเหลือ
ทักซิงไม่ให้เนื่องจากให้ความสำคัญกับคนในแคว้นมากกว่า สร้างความโกรธแค้นให้กับจีล่งเป็นอย่างมาก
เมื่อทั้งสามบุรุษมีความที่ไม่ชอบทักซิงด้วยกัน จึงเกิดแนวร่วมหาทางล้มทักซิงให้ได้
วันหนึ่ง มีการลอบฆ่าทักซิง โดยการใช้เกวียนซุกซ่อนอาวุธและลูกธนูมากมาย แต่ไม่สำเร็จ ไม่รู้ว่าเป็นฝีมือใคร แต่มีมาใช้ผู้ทุรยศ นามว่า หม่ายัก ออกมาเปิดเผยผู้บงการ
ในขณะนั้นเองกลุ่มบุรุษที่ไม่ชอบทักซิง พากันออกมาต่อต้านและสนับสนุนให้ขุนพลต่างๆออกมายึดอำนาจและไล่ทักซิงออกเสีย

ต่อ........

ด้วยเหตุผลการเปิดเผยของหม่ายักเกือบจะสาวไปถึงผู้บงการ การต่อต้านของบุรุษที่ไม่ชอบทักซิง และการที่ทักซิงไม่ให้ความสำคัญกับผู้ยิ่งใหญ่
การยึดอำนาจจึงเกิดขึ้น
จนในที่สุดทักซิงต้องระเหเร่ร่อน ไปอยู่แคว้นอื่น จนไม่สามารถกลับมาอีกเลย
เมื่อแคว้นนี้ขาดผู้ดูแล อาศัยที่มีอำนาจอยู่ในมือจึงตั้งขุนนางและดูแลกันเอง
ด้วยการที่ไร้ฝีมือ จึงไม่สามารถนำพาแคว้นไปตลอดรอดฝั่ง ต้องยอมถอนไพร่พล กลับสู่ที่มา  
เมื่อแคว้นนั้นขาดผู้ดูแล จึงต้องแสวงหาผู้ดูแลใหม่
ผ่านมาสองยุคสองสมัยก็ไม่เป็นที่พอใจของกลุ่มที่ไม่ชอบทักซิง ต้องมีการหาผู้ดูแลใหม่ จนในที่สุดประชาชีก็ยังคงเลือกกลุ่มที่มาจากคนของทักซิง
แต่ไม่สามารถดูแลแคว้นได้ เนื่องจากถูกบุรุษผู้มีนามว่าอัปเปหิ ช่วงชิงอำนาจจากมือไป
การดูแลโดยกลุ่มอัปเปหิ ยังคงดำเนินต่อไป โดยไม่มีใครรู้ว่าแคว้นไท่เล้ง จะเป็นอย่างไร ประชาชีในแคว้นต้องทนโดยไม่สามารถทำอะไรได้
เพราะมีกลุ่มขุนพลตามแคว้นต่างๆให้การสนับสนุน และพร้อมที่จะขจัดเสี้ยนหนามให้หมดไป
เรื่องราวยังคงดำเนินต่อไป โปรดติดตามตอนต่อไป

หนุกไหม ?   ครับ    ถ้าหนุก.........หรือ  ไม่หนุก   บอกได้นะครับ.......ฮิๆๆๆๆๆ

คุ้นๆ ว่าเหมือนการเมืองของประเทศหนึ่งยังไงอย่างงั้น 55+

ก็ว่ากันไป แต่ก็มิได้นำพา

แม่นแล้ว   ท่าน    ผู้กล้าแห่ง....ดินแดนที่ราบสูง

ท่านผู้กล้าช่างปัญญา  ปราชเปรื่องยิ่งนัก  ............ นับถือ  นับถือ

ท่านผู้กล้านาม.......ไม่ทราบว่า.........ภายในใจของท่าน  เหือดแห้งแล้วหรือ  จึง.......มาอยู่ยังดินแดง  เวปพระแห่งนี้

ก๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เหน็บชายโคง เก่งตลอด  กากเอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย

เสี่ยโภคิน:

เหน็บชายโคง เก่งตลอด  กากเอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ว่าไงครับเสี่ย..........แวะมาอ่านนิยาย  จีนหรือครับ

ในใจยังไม่เหือดแห้ง ร่างกายยังมีแรงต่อสู้ แต่เค้าบอกว่า "เทอดีเกินไป เราเลิกกันเหอะนะ" นู๋ทนม้ายด้าย 55+

รู้สึกว่า   ใกล้มุ้งสายบัว  เข้าไปทุกทีๆ

เจริญสิทธิ์:

รู้สึกว่า   ใกล้มุ้งสายบัว  เข้าไปทุกทีๆ

หวัดดีครับ  ท่านพี่เจริญสิทธิ์   อย่างไร ผมชอบ  ผัดซีอิ้ว ใส่ไข่ ร้าน แยกสระบัว.......อย่างไงซื้อไปฝากด้วยนะครับ   ( เผื่อต้องเรียก....ใช้บริการยามฉุกเฉิน )