หัวข้อ: พระสมเด็จวิชาสุดท้ายของนักเล่นพระ
กระทู้ และ ความคิดเห็นต่างๆ
พระสมเด็จวัดระฆัง เป็นความใฝ่ฝันสุดท้ายของคนเล่นพระที่ต่างก็อยากจะมีไว้ครอบครอง แต่ราคาพระเกินเอื้อมถึงเพราะแพงแสนแพง ประกอบของเก๊ก็เกลื่อนเมือง องค์ความรู้เล่าสืบกันมาตำรับตำราก็แตกแยกเป็นหลายสำนัก ปัจจุบันนักสะสมพระจึงมีวิทยายุทธ์ไปคนละแนวยึดตามที่ตนศึกษามา แต่วิทยายุทธ์จากสำนักท่าพระจันทร์มีความเก่าแก่และสืบทอดกันในกลุ่มและมีเผยแพร่โดยตำราภาพพระสมเด็จให้ผู้ใฝ่รู้ศึกษาเอง ส่วนสำนักอื่นๆก็มีวิธีการสอนดูพระไปอีกทางหนึ่งซึ่งต่างก็อธิบายเหตุผลของตน
ปัจจุบันกลายเป็นว่าต่างคนต่างเล่นตามแนวทางของตน มาตรฐานใครมาตรฐานมัน พระของใครใครก็ว่าแท้ คนรู้จริงมีน้อยมากๆ การศึกษาพระสมเด็จซึ่งเป็นพระเก่าพระแก่ซึ่งคนปัจจุบันเกิดไม่ทันทำให้ไม่อาจทราบแน่ชัดละเอียดลึกถึงใจว่าพระสร้างยังไงใครช่วยทำ ผงวิเศษ 5 อย่าง ก่อนผสมหน้าตาเป็นอย่างไร ไม่มีใครรู้ พระสมเด็จสะท้อนสังคมวงการพระปัจจุบันได้เป็นอย่างดี พระของใครใครก็ว่าแท้ พระอยู่กับเซียนราคาแพงปลาใหญ่กินปลาเล็ก เซียนเก๊กับสมเด็จเก๊ ทางใครทางมัน (เสือ สิงห์ กระทิง แรด เยอะแยะครับ)
เอาที่สบายใจก็แล้วกันครับ ไม่ต้องแห่ให้เซียนสำนักไหนการันตี ถ้าเชื่อว่าไม่มีมาตรฐานพอ พระอาจแท้ แต่เซียนอาจไม่แท้ก็เป็นได้ครับ (ไม่ได้หมายถึงใคร) เหรียญย่อมมีสองหน้า....
ในส่วนการแสวงหาวิชาต้องสูตรครูพักลักจำครับ ถ้าจะแห่พระต้องเลือกคนครับ เช่นว่าพระสมเด็จต้องให้เซียนสมเด็จดู เอาไปให็เซียนเหรียญดูอาจมีปัญหาถ้าพระองค์นั้นดูยากคนดูไม่เชี่ยวชาญรอบรู้จริงแค่สงสัยหรือไม่ถูกใจมันตีพระเราเก๊อย่างเดียว เจ้าของพระก็ทุกข์ใจกลับบ้าน
ตี๋เหล้า ท่าพระจันทร์ เล่าว่าเซียน 10 คน ดูพระองค์เดียวกัน 9 คนบอกเก๊ แต่ 1 คนบอกแท้ คนที่บอกว่าแท้อาจจะถูกก็ได้ไม่แน่เสมอไป
ไม่ใช่แค่พระสมเด็จหรอกครับ พระราคาหลักร้อยยังทำเทียมกันเยอะไป ลงทุนน้อย กำไรหลายๆเท่า ผมชอบคำที่จขกท.บอกว่า "พระของใคร ใครก็ว่าแท้"
ลองนึกดูเล่นๆครับ ถ้าผมถือพระสมเด็จของแท้ ไปเทียบกับพระสมเด็จเทียมในมือเซียนที่มีชื่อเสียงระดับประเทศ แล้วเซียนบอกว่าพระในมือเขาแท้ ของผมปลอม คุณว่าคนฟังจะเชื่อใครครับ?
ผมเชื่อว่าพระจะแท้หรือปลอม มันอยู่ที่ว่าใครพูดด้วยครับ คนซื้อความเชื่อถือครับ ชิ้นงานผลิตด้วยเครื่องจักร ปั๊มไปนานๆยังมีตำหนิผิดเพี้ยนไปจากเดิม สาอะไรกับชิ้นงานทำด้วยมือ คุณว่ามันจะเหมือนกันร่้อยเปอร์เซ็นต์ไปตลอดอย่างนั้นเหรอ ผ่านกาลเวลา ผ่านมือผ่านสภาพแวดล้อมนานาประการ..
ผมเคยได้ยินบางคนพูดว่า "เมื่อใดที่เงินพูด ทุกอย่างจะเงียบ"
เล่นพระตามกำลังครับ ชอบก็เก็บ ศรัทธาก็บูชา มีเงินน้อยก็เก็บน้อยๆ มีเงินมากก็เก็บของแพงเป็นเงาตามตัว มีน้อย เจ็บน้อย ยังทนได้ มีมาก เจ็บมาก ก็ไม่ลำบาก แต่ถ้าไม่รู้กำลังตัวเอง มีน้อย ตะกายดาวไขว่คว้าของสูง ถ้าพลั้งพลาดบาดเจ็บ จะเจ็บเจียนตายครับ