ล่วงรู้สังขารสู่เส้นทางพระนิพพาน หลวงพ่อตัด ปวโร วัดชายนา จ.เพชรบุรี

ล่วงรู้สังขารสู่เส้นทางพระนิพพาน

ถึงกายแพ้แต่ใจยังไม่แพ้ ขอคิดแก้สร้างกายใหม่ในชาติหน้า

กายนี้ท่านยึดได้เราก็ลา แพ้ไปกว่าถึงสภาพนิพพานเอย

หลวงพ่อตัด ปวโร

วันที่ 28 เมษายน 2552 ก่อนวันที่หลวงพ่อตัดจะมรณะไม่กี่วัน ผู้เขียนได้มีโอกาสสนทนากับหลวงพ่อช่วงสั้นๆ ความจำนั้นยังชัดเจนแม่นยำเกือบทุกคำพูด หลวงพ่อนั่งบนเก้าอี้แล้วมองไปที่เจดีย์ที่กำลังเริ่มก่อสร้างอยู่ ผู้เขียนเข้าไปนั่งคุกเข่าข้างๆหลวงพ่อ แล้วก็ถามท่านว่า หลวงพ่อครับเจดีย์จะเสร็จเมื่อไหร่ครับ หลวงพ่อยิ้มแล้วตอบมาว่า เดี่ยวก็เสร็จแต่กูเสร็จก่อน ทุกคำพูดยังเจือด้วยรอยยิ้ม ผมตกใจนะแต่ก็คิดว่าท่านล้อเล่น ได้แต่บอกไปว่า อะไรครับหลวงพ่อรอเจดีย์เสร็จก่อน ท่านก็หัวเราะและย้ำคำเดิม เออเจดีย์เดี่ยวมันก็เสร็จ แต่กูเสร็จก่อนมัน ผมก็ช่างเขลานักไม่เชื่อท่าน บรรยากาศตอนนั้นจริงๆช่างเงียบสงบ คุยกับท่านได้สบายเลย ดูท่านอารมณ์ดีและสบายใจไม่ได้รีบร้อนไปไหน แต่ผมก็นะไม่รู้ทำไมคุยกับท่านได้พักเดียวก็เห็นว่าเย็นมากแล้วก็เลยลาท่านกลับ ก่อนกลับก็ตามทำเนียมให้ท่านเคาะหัวให้อีกที ท่านก็เมตตาเคาะให้ นั่นคือครั้งสุดท้ายที่ผมได้มีโอกาสสนทนากับหลวงพ่อ ถ้าผมเชื่อท่านผมก็คงทำเหมือนเดิมแหล่ะ เพราะถ้าย้อนเวลากลับไปได้ผมก็คงไม่เชื่ออยู่ดี บางทีบุญวาสนาในช่วงเวลานั้น มันคงพูดคุยก่อนจากลาได้เพียงเท่านี้ ตอนนั้นแม้มีเวลาก็คงไม่มีสิ่งใดให้สนใจถามหลวงพ่อท่านเหมือนเช่นวันที่หลวงพ่อท่านไม่อยู่แล้ว แต่หลังจากนั้นต่างหาก ที่บุญและวาสนามันค่อยๆก่อตัวใหม่ ผมเชื่อแล้วว่าการกระทำและความคิดมันมีผลต่อเนื่องกันอยู่ ยังส่งผลแม้คนผู้นั้นจะไม่ได้มีชีวิตอยู่บนโลกเดียวกับเราแล้ว เช่นหลวงพ่อตัด ท่านรับรู้ ท่านรับ ท่านส่งให้ ท่านยังตอบยังช่วยเราได้ในวิธีอื่นๆ โดยที่วันนี้ผมก็ยังไม่เข้าใจ แต่ก็หวังว่าวันหนึ่งอาจจะเข้าใจได้มากขึ้นกว่านี้

ในวันที่ ๓ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๕๒ หลวงพ่อท่านได้ละสังขารลงอย่างสงบเมื่อเวลาประมาณ ๐๘.๐๐ น. ของวันที่ ๓ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๕๒ ในวัย ๗๗ ปี ๑๑ เดือนกับ ๓ วันพรรษา ๕๘ พรรษา ยังความโศกเศร้าเสียใจแก่บรรดาศิษยานุศิษย์ และญาติโยมทุกคน คณะกรรมการได้ประชุมการจัดงานศพของหลวงพ่อ โดยปฏิบัติตามคำสั่งของหลวงพ่อ ที่ท่านได้เขียนสั่งเสียไว้เมื่อปี ๒๕๔๑ ว่า

ศพของเรา ห้ามฎีกา ออกหาทุน

เกณฑ์ชาวบ้าน มาร่วมหุ้น ให้วุ่นวาย

มีเท่าไร ทำเท่านั้น ตามสบาย

ไม่มีข้อ ควรละลาย อย่างไรเลย

หลวงพ่อสั่งให้สวดเพียง ๗ วัน และเผาเลย โดยให้เผาบนเชิงตะกอนกลางแจ้ง แบบโบราญ ห้ามเก็บศพท่านไว้โดยเด็ดขาด ในวันที่ ๑๐ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๕๒ ซึ่งเป็นวันฌาปนกิจประชุมเพลิงสังขาร หลวงพ่อตัด ณ บริเวณวัด โคนต้นไม้ บนศาลา เต็มไปด้วยศิษยานุศิษย์ และญาติโยมผู้เลื่อมใสศรัทธาในองค์หลวงพ่อ ที่มาจากทั่วประเทศประมาณ ๒๐,๐๐๐ คน และเริ่มทำพิธีเผาเมื่อเวลา ๒๑.๐๐ น. คณะศิษย์ก็ยังเฝ้ารอจวบจนพิธีกรรมเสร็จสิ้นจึงทยอยกลับ หลวงพ่อตัด จากพวกเราไปแล้วสู่ซึ่งภพภูมิที่สูงส่ง คงเหลือไว้ซึ่งคุณงามความดี ให้ ศิษย์ได้จดจำเอาไว้เป็นแบบอย่าง และปฏิบัติตามควบคู่กับการประกอบสัมมาอาชีพ เพื่อเป็นความมงคลแก่ชีวิตต่อไป ขอบารมีแห่งพระรัตนตรัยและพระเดชพระคุณพุทธวิริยากร หลวงพ่อตัด ปวโร โปรดดลบันดาลให้ท่านทั้งหลายจงพบกับความสุข ความเจริญ ความก้าวหน้า ความสมหวังในชีวิต และหน้าที่การงานด้วยเทอญ