เล่าสู่กันฟัง

สาเหตุที่ทำให้ผมสะสมพระเล่นพระมาจนทุกวันนี้

เหตุการณ์แรก เริ่มสมัยก่อนตั้งแต่ผมยังเด็กอายุราว7-8ขวบได้ ผมเคยเดินเล่นแถวข้างๆบ้านซึ่งมีต้นมะพร้าวค่อนข้างเยอะ วันหนึ่งเดินอยู่ลูกมะพร้าวแห้งตกใส่หัวผม โดนกลางหัวเลยไม่ได้เฉี่ยว น้าที่เดินไปด้วยกันรีบดูที่หัวผมใหญ่เลย ปรากฏว่าไม่เป็นอะไรไม่มีแผลใดๆหัวไม่แตกทั้งที่ความสูงคือต้นมะพร้าวและยังคิดว่าวันต่อมาหัวผมอาจจะบวมปูดแต่ก็ไม่เป็นอะไรเลยทั้งสิ้น เหตุการณ์ ณ.ตอนนั้นผมแขวนเดี่ยวพระหลวงปู่ทวดองค์เล็กๆสีดำๆเป็นรูปหล่อลอยองค์ ไม่รู้ว่ารุ่นไหนอย่างไรเพราะยังเด็กโดยผู้ใหญ่เอาใส่คอแขวนให้

เหตุการณ์สอง ตอนนี้เริ่มวัยรุ่นสมัยเรียนอยู่ได้ไปเที่ยวบ้านเพื่อนสนิทที่ลำปาง เพื่อนผมก็ขับปิกอัพเก่าๆจะพาไปน้ำตกแจ้ซ้อน สมัยนั้นถนนที่จะไปน้ำตกยังเป็นดินลูกรัง ขับไปทางที่ว่านั้นก็ฝุ่นตลบมองไม่เห็นทางเลยครับแล้วจู่ๆมันก็หักหลบอะไรไม่รู้เหมือนพวงมาลัยมันล๊อกไปเฉยๆ รถตกไหล่ถนนพลิกหลายตลบคือตกเขานั่นแหล่ะครับ ลงไปประมาณเกือบสี่สิบเมตรได้ ไปหยุดค้างตรงตอไม้ อยู่ในรถตอนนั้นนึกอะไรไม่ออกแล้วเก็บคอกอดเข่าอย่างเดียวฟังเสียงรถพลิกกลิ้งลงเขาช้าๆดัง ตึง ตึง.. ตึง นึกเพียงว่าเมื่อไรมันจะหยุดกลิ้ง+ขอให้เรารอดครบ32ไม่เป็นอะไรกัน หลังจากนั้นแล้วก็มีคนเห็นเหตุการณ์มาช่วยขึ้นมาแล้วพาไปโทรศัพท์บอกพ่อมัน พ่อมันร้องไห้เลย พวกผมไม่ได้ดื่มเหล้าเมาแล้วขับกันนะกะจะไปกินที่น้ำตก ตอนหลังอู่รถได้เอารถเครนมายกรถขึ้นเลยเพราะตกลงไปลึกพอควรพร้อมตรวจเช็คสภาพ ซ่อมรถเสร็จสาเหตุก็คือเพลารถหลุด ตอนนั้นผมห้อยพระร่วงรางปืนวัดพระสิงห์องค์เดียว ไอ้เจ้าเพื่อนคนขับมันไม่ห้อยพระครับ

หลังจากนั้นเหตุการณ์ที่สามเริ่มทำงานได้หลายปีละ ตอนหัวค่ำผมขับรถคนเดียวครานี้เมาแล้วขับ รถสวนมาหักหลบเข้าข้างทางรถพลิกเหมือนครั้งสองแต่พลิกครั้งเดียว ร่างกายไม่เป็นอะไรเหมือนเดิมแต่รถพังเละซ่อมหมดไปเกือบแสนห้อยพระร่วงรางปืนองค์เดียวมรดกของพ่อผมเดิม

เล่ามานี่ไม่ได้โปรโมทพระบ้านผมนะครับแต่เป็นพระที่ผมมีอยู่ในตอนนั้นเพียงอย่างเดียวซึ่งพ่อไปร่วมพิธีไปเอามาจากวัดและให้ผมติดตัวไว้ จากการที่เจอเหตุการณ์ที่เล่ามาทำให้อดคิดไม่ได้ว่าอาจเป็นเพราะพระที่แขวนทำให้แคล้วคลาดจากภยันตรายที่ได้ประสบ เป็นที่มาทำให้สนใจศึกษาอ่านหนังสือพระ+เริ่มที่จะเล่นหาสะสมพระ

หลังจากที่มีเวปไซด์พระเครื่องเพียงไม่นาน ซึ่งโดยส่วนตัวผมชอบพระกรุเพราะเหตุผลทางพุทธศิลป์ จำได้ว่าไอดอลของผมในเวปพระเครื่องยุคต้นก็มีพี่ชินกรอบ พี่อาทิตย์ พี่โป้สุชาติ พี่นู้ด007 เนื่องจากทุกท่านเล่นพระกรุในระดับยอดเยี่ยมชนิดที่ว่าเซียนอาชีพที่ซื้อขายบนห้างหลายคนเทียบไม่ได้เลย ผมจำได้ว่ายังเคยเมล์ไปถามขอความรู้เรื่องพระอยู่บ่อยๆก็ได้รับความรู้มาพอสมควร ปัจจุบันการการได้ดูรูปพระแท้ๆชัดๆและบทความ(เช่นทำเนียบพระเครื่องweb-pra,สารานุกรมพระ ฯลฯ)รวมทั้งการตอบคำถามแบบมีเหตุมีผลของผู้รู้จริงถือเป็นประโยชน์อย่างมากในยุคสื่อดิจิตอลสมัยนี้และต่อๆไปอีกนานแสนนานครับ