มีใจเป็นใหญ่ ทุกอย่างสำเร็จด้วยใจ

 ร่างกายของคนเรานั้นเป็นเพียงให้ใจได้อาศัยเท่านั้น เมื่อแตกดับละสังขารก็เหลือเพียงใจเท่านั้นที่นำไปเกิด ตามภพภูมิต่างๆตามแต่บุญและวาสนา ขึ้นอยู่กับจิตอยู่ในสภาวะเช่นไรที่มีกำลังนำพาไปเกิด คิดดีย่อมนำสู่สวรรค์ หรือเกิดในตระกูลที่ดี แต่คิดชั่วย่อมนำดิ่งสู่นรก หรือสัตว์เดรัจฉาน มันดูเป็นเรื่องที่ไม่ยุติธรรมสำหรับคนคิดดีทำดีมาตลอดชั่วชีวิตแต่มาเสียท่าตอนก่อนตายบังเอิญคิดไม่ดีดันตกนรกเสียนิ ดังคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าก่อนเสด็จดับขันธ์ปรินิพพานว่าห้ามประมาท มีสติอยู่กับตัวตลอด มิเช่นนั้นต้องเสียท่าชดใช้กรรมเก่าก่อนเสียเวลาอีกตั้งนาน ดังนั้นห้ามประมาทฝึกมรณะสติอยู่เป็นเนืองๆ จะทำให้เราละสังขารอย่างมีสติ กำหนดภพภูมิตนเองใหม่ได้หรือบุญบารมีปฏิบัติจนบรรลุมรรคผลนิพพาน เป็นอันว่าเรื่องเกิดใหม่เป็นที่ยุติกัน แต่เมื่อมีการปฏิบัติอยู่เนืองๆฝึกจิตฝึกใจอยู่เสมอโดยการกำหนดลมหายใจเข้าออกและมีสติกำหนดรู้อยู่ตลอดเวลา ทำให้ปัญญาบังเกิดขึ้นโดยมีศิลเป็นที่รองรับ หากยังไม่ละสังขารย่อมเป็นมนุษย์ที่ประเสริฐช่วยเหลือตนเองและส่วนรวมได้ ทำกิจการสิ่งใดย่อมสำเร็จผล เพราะมีใจเป็นใหญ่นี่เอง